Ways to burn

9

"Laten we gaan shoppen!" zeg ik enthousiast. Adem knikt. Ik pak een klein tasje met snacks, water en geld. Ik til Jaivey op, zodat hij dicht bij me is en we gaan naar de bushalte. We stappen in en gaan zo naar het winkelcentrum. We gaan eerst naar verschillende kleding winkels en ik koop alles wat ze willen hebben. Natuurlijk ook iets voor mezelf. Adem heeft echt een goede smaak, hij besliste voor hun beide. "Welke smaak wil je?" vraag ik Jaivey terwijl we bij de ijskraam staan. "Chocolade en vanille," zegt hij met een glimlach. Ik bestel het en geef hem het bakje. We gaan op een bankje zitten met Jaivey tussen ons in. Adem hoefde niks en ik ook niet. We blijven rustig in de zon zitten tot Jaivey alles op heeft. Dan gaan we door naar de schoenwinkels. Ik koop hakken en de jongens ook een paar schoenen. Dan gaan we naar een telefoon zaak. Adem heeft nog steeds geen telefoon. Daar zie ik Alix. "Hé meid," zeg ik blij en geef haar een knuffel. "En wie zijn deze leuke mensen," vraagt ze en wijst naar Adam en Jaivey. "Mijn halfbroers, kwam er ook pas laatst achter," zeg ik en ze knikt. "Maar ga je toch voor een nieuwe telefoon?" vraag ik haar en ze knikt. "Mijn broertje heeft hem laten vallen, kijk dan hoe erg die is," ze laat me een helemaal kapot scherm zien. "Dat is stom ja, welke ga jij kopen?" vraag ik haar. "De nieuwe, jij?" vraagt ze mij. "Ik ook, laten we ze kopen," zeg ik en ze knikt. We kopen ze en gaan op een bankje zitten. Ik help Adem om de zijne goed te maken en leg hem uit hoe het werkt. Daarna gaan we naar een speeltuin om wat bij te kletsen. Jaivey gaat meteen spelen met de anderen kinderen daar. "Zo wie zijn jullie nou echt?" vraagt Alix Adem. "Ik heet Adem en ben negentien. Ik en Amira hebben dezelfde vader, maar een andere moeder. Jaivey is vijf, maar gedraagt zich veel ouder. Mijn moeder is overleden en daarom moest ik naar Amira. Gelukkig klikken we en kan ze goed met kinderen omgaan," zegt hij met een glimlach. Alix knikt. "Heb je werk?" vraagt ze. "Hij werkt met pap mee," zeg ik en Adem knikt. We praten nog wat over allerlei dingen en gaan rond vijf uur weer op weg naar huis. We komen thuis en meteen kunnen we gaan eten. "Leuke dag gehad?" vraagt pap ons. "Ja, we hebben wat kleding, schoenen en Adem een telefoon gekocht. Daarna zijn we naar een speeltuin gedaan samen met Alix. Het was een geslaagde dag," zeg ik en pap knikt met een glimlach. "Ik wil Jaivey graag naar een school brengen, maar ik ben bang dat hij daar zijn krachten laat zien. Ik wil Adem bij mij laten werken en kijken wat hun krachten zijn. Kan dat?" vraagt hij Adem. "Ik zal Jaivey zeggen dat hij zijn krachten niet mag gebruiken en ik wilt best bij u werken," zegt hij heel netjes. "Dat is dan geregeld, morgen gaat Jaivey naar school en ga jij met mij kijken waar je kan werken," zegt pap en iedereen knikt. Iedereen gaat vroeg naar bed, morgen word een drukke dag.

Ik word wakker door mijn wekker en voel tranen op mijn wangen. Ik heb weer gedroomd over Pietro's dood. Ik kleed me om voor school en ga naar beneden. "Amira, kan jij Jaivey naar school brengen?" vraagt pap en ik knik. Ik maak beide onze tassen goed en pak Jaivey's hand. Zijn school is op loopafstand, dus we gaan meteen lopen. "Dit moet Jaivey zijn," zegt de juffrouw. Ik knik. "Wel goed je best doen hé. Ik kom je ophalen na mijn school," zeg ik en hij knikt. Hij geeft me nog een laatste knuffel en gaat dan met haar mee. Ik ga naar de dichtstbijzijnde bushalte en wacht op de bus naar school. Als ik instap zie ik Peter op ons af komen rennen. Ik was vergeten dat dit bus stop 4 is vanuit school. "Hey, Peter," zeg ik met een glimlach. "Hey," zegt hij een beetje buiten adem. We gaan zitten en ik laat hem even op adem komen. "Hoezo stap jij hier in?" vraagt hij aan mij. "Mijn halfbroertje Jaivey moet naar school. Hij is pas 5 dus hij moet naar die school hier in de buurt. Vanaf vandaag kunnen we samen de bus nemen," zeg ik met een glimlach en hij knikt met een glimlach terug. "Sinds wanneer heb jij een halfbroer?" vraagt hij mij. "Hun moeder is overleden en sinds dat hun mijn halfbroers zijn wonen ze nu bij ons. Mijn oudere halfbroer Adem, die negentien is, werkt nu bij pap. Het was inderdaad wel wennen in het begin, maar nu wil ik niets liever," zeg ik en hij knikt. "Zal ik ze ooit ontmoeten?" vraagt hij nieuwegierig. "Tuurlijk, sowieso Jaivey zal er zijn als je een keer thuiskomt bij ons, of hij moet bij een vriend zijn natuurlijk. Adem werkt bij pap en dat zijn lange dagen, maar als je een keer weer blijft logeren zal hij er waarschijnlijk wel zijn," zeg ik en hij knikt. "Dan moeten we maar snel weer logeren," zegt hij en ik knik. We komen bij school aan en gaan beide naar onze eigen kluisje. Ik pak de boeken die ik nodig heb en ga naar mijn les. "Hallo klas, vandaag krijgen jullie een nieuwe plattegrond," zegt de lerares en meteen hoor ik iedereen zuchten. Ze zet de plattegrond op het bord en ik zie dat ik naast Peter mag zitten en Ned voor ons. Ik ga naar mijn plek wat achterin rechts is bij het raam. Al snel zijn de andere twee er ook. "Degene waar je nu langs zit zal je projectpartner worden voor het volgende project. Ik heb jullie allemaal een link gestuurd waar alles staat uitgelegd. Dan kunnen jullie nu beginnen," zegt de lerares. Ik lees snel alles door en merk dat die robot die ik ooit gemaakt heb al de helft is voor wat we moeten doen. Ik pak die robot uit mijn tas en zet hem op tafel. Ik druk op een knopje en meteen is het 'levend.' "Wow wanneer heb je die gemaakt?" vraagt hij. "Ik had een keer tijd en toen heb ik dit gemaakt, nu hebben we genoeg tijd voor de rest van het project. Wat wil jij doen?" vraag ik hem en hij leest het nog een keer door. "We kunnen nog zo'n robot maken en ze samen iets laten doen?" zegt hij vragend. "Goed idee, dan stuur ik een adres waar je heen moet komen waar ik deze robot gemaakt heb. Dan kunnen we nog zo'n maken, wanneer kun je?" vraag ik hem. "Donderdag kan ik of vrijdag, wanneer komt het bij jouw het beste uit?" vraagt hij. "Als je vrijdag komt kunnen we meteen logeren, weer met zijn allen. Dan kan iedereen hun ontmoeten," zeg ik enthousiast. "Goed idee," zegt Ned, "Hoe laat kunnen wij dan komen?" "Wij appen dan wel, we moeten nog steeds een groepsapp maken. Ik zal hem nu wel snel maken," zeg ik en ze knikken. Ik maak de groepsapp en zet alle details over vrijdag erin. "Mevrouw Livingstone en meneer Parker, beginnen graag," zegt de lerares en we knikken. We doen een spel op onze computers tot dat de les over is. De rest van de dag is weer saai. Behalve de pauzes natuurlijk. Ik heb mijn vader ook al geappt en hij vond het goed. Adem vond het ook goed. De rest van de week ging gewoon normaal. Ik heb zo min mogelijk aan Pietro gedacht, behalve dan mijn wekelijkse dagje met Wanda. Het was gezellig, maar we hebben ook even gehuild. We hebben dat gedaan, zodat we de rest van de week gewoon normaal kunnen doen. Het is ook heel gezellig, daarom doen we het ook. Een meiden middag, soms komt Natasha er ook bij. Maar zoals ik wilde zeggen voor ik me dit bedacht, deze week ging saai net zoals meestal met school.

En dan eindelijk is het vrijdag. Ik ben een uur eerder uit dan Peter en wacht dus al bij de ingang. Over een paar minuten zou hij er moeten zijn. Als ik me ga vervelen beginnen ik met mijn gedachten dingen te verplaatsen. Tot ik ineens iemand hoor roepen om het terug te zetten. Ik zet alles terug op de plek en zeg snel sorry. Dan eindelijk zie ik hem mijn kant op komen lopen. Ik zwaai naar hem en hij zwaait terug. "Hoezo mag jij hier jouw schoolprojecten doen?" vraagt hij heel nieuwsgierig. "Mijn vader werkt hier en zolang ik niet in de weg loop mag ik alles doen wat ik wil hier," zeg ik met een glimlach en we gaan eerst naar de keuken. "Wil je iets drinken of eten?" vraag ik hem. "Water is goed," zegt hij en ik pak twee waterflessen vanuit de koelkast. "Kom dan gaan we naar het lab, ik heb alles al klaargezet," zeg ik en pak met mijn overige hand zijn hand om hem mee te sleuren. We komen aan en gaan meteen beginnen. Het gaat veel sneller en is veel gezelliger met zijn tweeën. We hebben het in twee uur gemaakt en we nog een uur het hele project afgemaakt. Daarna appen we de anderen en praten nog wat bij.

Het spijt me zo erg dat het zo lang duurde. School is gewoon veel zwaarder dit jaar. Ik zit in de vierde en mijn leraren gaan veel sneller dan vorig jaar. Maar hier is tenminste 1 nieuw deel. Hoop dat je hem leuk!!! Elina xxx