Campus B en de Twaalf

Mama

Louise pov:
Noah neemt me op naar zijn kamer omdat ik zelf niet kan stappen. Als we in zijn kamer zijn, kijk ik verwonderd rond. Ik had me zijn kamer anders voorgesteld. Ik dacht dat het vol posters hing met zo van die lelijke gespierde boksers. Maar zijn kamer is eerder gezellig en op zijn bed ligt een schattig beertje. Ik hinkel naar zijn bed en zeg plagend: "Wat is dat?" Hij moet lachen en zegt: "Louise, dit is meneer Beer. Mama heeft hem gekregen met zo een actie. Twee kilo lasagne en een beer gratis. We hebben alle drie zo'n beer." Ik lach en vraag me dan iets af. Misschien is het een beetje grof om te vragen, maar ik doe het toch. "Waar is je moeder eigenlijk? Ik ken je vader, je broer en je zus, maar je moeder heb ik nog niet gezien.", zeg ik. Noah kijkt naar de grond terwijl hij antwoord: "Mama is er niet meer. Ze is omgekomen in een auto-ongeluk." Ik schrik ervan en zonder dat ik het wil, ontsnapt er een traan uit mijn oog. "Net zoals mijn vader.", mompel ik zacht, maar Noah heeft me toch gehoord. Hij schuift dichterbij en kijkt me vragend aan. Dan begin ik te huilen en hij neemt me in zijn armen. "Sorry.", snik ik. "Geen probleem.", antwoord hij sussend. We zitten nog een tijdje en dan gaan we slapen.