İki kardeş rahatlamış ve gevşemiş şekilde uyandılar. Karşılarında annelerini görünce çok şaşırmış bi o kadar da evinmişlerdi. Roman annesine doğru koşup onu doyasıya öpmeye başladı. Annesi "hadi gelin kahvaltımızı yapalım zaman daralıyor" dedi ve hemen yemeğe geçtiler. Orada onlar gibi sürgün edilen kişiler vardı. Çoğunun sürgün edilme sebebi dahi yoktu. Kralın kafası öyle istedi diye sürgün edilmişlerdi. Ama hepsinin amacı aynıydı: "ülkeyi zalim kralın elinden kurtarıp mutlu hayatlarına geri dönmekti". Yemeklerini yerken konuşmaya başladılar. Sarayın çevresi çok korunaklı olduğundan kralı alt etmek için mecburen yer altındaki tünelleri kullanacaklardı. Bu tünelleri kader mahkumları hariç kimse bilmiyordu o yüzden sorun yoktu. Eski bir asker olan Richard planlarını şöyle izah etti; "Tünelleri kullanarak sarayın bodrum katındaki çıkıştan çıkıp gizlice sarayın mutfağına gideceğiz. Kralın sabah kahvaltıda yiyeceği yemeklere zehiri ilave edip geri döneceğiz. Dikkat çekmemek ve yakalanmamak için bu görevi iki kişinin üstlenmesi gerekecek. Birisi tünellerin kapağını açarken diğeri de yemeklere zehiri enjekte edecekti. Bu yöntem hepsine mantıklı geldi. Kralla savaşa girmeleri durumunda yenilmeleri malumdu. Ağacı kurutmak için köklerini kesmektense direkt başını keseceklerdi. 3 gün sonra harekete geçeceklerdi; o zamana kadar da yapılan planı güzelce oturtmaları ve görevi birilerinin üstlenmesi gerekti. "Kimler yapacak bu görevi?" denilmeden önce Roman ve Roan atladı ve "biz yaparız" dediler. Anneleri ise korkmuştu ama onlar dışındakiler yaşlı ya da güçsüzdü mecbur onların yapması gerekti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
