Artık Onsuz Yaşayamam

İmkansız

Rüzgar'ın ağzından:

Hira...Gittiğim her yerde o vardı.Aşkı kalbimde taht kurmuştu.Ben ona böylesine aşıkken nasıl ondan uzak kalabilirdim;nasıl başka birini sevebilirdim kalbim almıyordu...

Amcam beni onunla tehdit etmişti.Eğer Hira'yla bir daha görüşürsem onu öldürtebileceğini söyledi.Böyle birşeyi gerçekten yapabilir miydi?Riske giremezdim.Bu benim hayatıma maal olacaktı ama olsun.Onun yaşadığını görmek benim için yeterdi.

Mektuplarını her zaman okuyordum.Berk'te bunu biliyordu ama söylememesi için ona durumu anlatmıştım.

Son mahkemede de uzaktan izlemiştim.Hira çıkınca yüzümde bir gülümseme oluşmuştu.O an arabadan çıkıp ona sarılmak istemiştim ama amcamın sozleri beni durduruyordu.Hira artık serbest...Berk ona ev tuttu.Eski hayatına geri dönecek(tabi dönebilirse).Büyük ihtimalle de ayni okula gideceğiz.Ben onu hergün görecegim ama yanına yaklaşamayacağım,sarılamayacağım.İşte bu çok acı veriyordu.

Geldiğinde sormayacak mıydi neden diye ? Neden benimle hic konuşmadın,neden hiç sorgulamadın?

Peki ne diyeceğim...

Vazgeçmeyecek,peşimi bırakmayacak biliyorum.

Beni,bizi unutamayacak belki ama ben onu kendimden uzak tutmalıydım.Onun iyiliği için elimden gelen herşeyi yapacağım.

------------

Cezaevinden eşyalarımı toplayıp dışarı çıktiğımda Berk beni bekliyordu.Boynuna sarıldım.Bavulumu elimden aldı.O kadar mutluydum ki.Sonunda oradan kurtulmuştum.

'Geçmiş olsun' dedi.

'Herşey için teşekkür ederim.Sen olmasan ben buradan kurtulamazdım.' dedim.'Teşekkür etmene gerek yok.Olması gereken buydu.'dedi ve gülümsedi.Bavulumu elimden alıp bagaja koydu.Binmemi işaret etti.

'Hazır mısın Hıra Şimşek?'

'Neye?' dedim şaşkın bakışlarla Berk'e.

'Yeni hayatına...' dedi ve arabayı çalıştırdı.

Lüks bir siteye geldiğimiz etraftan anlaşılıyordu.Berk,bir villanın önünde arabayı durdurdu.

'Yeni evine hoşgeldin Hira'dedi ve bavulumu dışarı çıkardı.

'Berk neler oluyor ?Benim bunu kabul ettiğimi nereden çıkardın?Ben kabul edemem.Herşey için teşekkür ederim' dedim ve bavulumu alıp yürümeye başladım.Berk arkamdan koşup kolumdan tuttu.

'Hira,burayı annen tuttu ve benden seni yerleştirmemi istedi.Lütfen,gel.

Berk'i dinlemek zorundaydım.Başka çarem yoktu.Evin içine girip bavulumu bir kenara koydum.Birlite içeri girdik.Ev gerçekten harikaydı.Eşyalar,herşey tastamamdı.Büyük ihtimalle ben gelmeden önce herşey ayarlanmıştı.Berk 'Ben artık gideyim.Yorulmuşsundur.Sonra konuşuruz .'dedi ve gülümsedi.Ona tekrardan teşekkür ettim.Berk'i yolcu ettikten sonra yatak odasına doğru yürüdüm.Üstümü çıkartıp yatağa uzandım.Gerçekten çok yorulmuştum. 

---------------------

Sabah kalktığımda kendimi gerçekten çok iyi hissediyordum.Bu yatak harikaydı.Ya da koğuştaki o yataktan sonra bana harika geliyordu.Gerçekten dinlenmiştim.Karnım zil çalıyordu.Çok acıkmıştım.Üstümü değiştirdikten sonra mutfağa doğru yürüdüm.Tam kapıdan içeri girecekken bir kadınla karşı karşıya geldik.Korkudan zıpladım.

'Ahh çok üzgünüm Hira Hanım.Sizi korkutmak istememiştim.Ben yeni yardımcınız Şermin.'

'Yardımcı ha.Harika'diyerek kendi kendime söylendim ve yüzümde hafif bir gülümseme oluştu.

'Birşey mi dediniz Hira Hnm ? '

'Hoşgeldin Şerminciğim.Karşılaşmamız pek iyi olmadı ama memnun oldum.Sen yatılı kalıyorsun değil mi ?'

'Evet Hira Hnm'

'Peki.Imm..Gel sana üst katta bir oda ayarlayalım.'

'Hira Hanım.Ben alt katta  kalıyorum.'

'Buranın alt katı da mı var ? asfdsdfsds.Her neyse.'

'Kahvaltınız hazır.Bir sakıncası yoksa bahçeye kurmuştum.İsterseniz içeride de yiyebilirsiniz.'

'Yok tamam ben bahçede yerim.Teşekkür ederim.'

Bahçeye nereden gidilebileceğini bilmiyordum.Hizmetçiye de sormaya utanıyordum.Uzun arayışlardan sonra bahçeye çıkan kapıyı buldum.Kahvaltı sofrası müthiş görünüyordu.Sofraya oturduğumda kapı çaldı.Berk gelmişti.

'Günaydın Hira.'

'Günaydın Berk.'

'Bugün okula kaydını yaptırmamız gerekiyor.'

'Bunu da annem istiyor sanırım.Tamam hazırlanıp geliyorum.'

------------------

Koleje geldiğimizde eski okulumun hiç değişmemiş olduğunu farkettim.Birlikte içeri girdik.Herkes bize bakıyordu.Kolay değildi.Okulun popiler kızı HİRA ŞİMŞEK geri dönüyordu...