အပိုင္း ၁၀

3K 299 3
                                    

II Zawgyi II

" အိုး....ေဆးပင္ကဟိုမွာ "

ေတာထဲမွာအခ်ိန္ၾကာႀကီး သြားလာေနၿပီးလမ္းတစ္ဝက္မွာ စကားေျပာသံေတြၾကားေနရတာမို႔ ေဝ့ရင္းတို႔တစ္ေယာက္ကိုုယ္တစ္ေယာက္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ထိုလူစုကိုျမင္လိုက္ရေတာ့ ေဝ့ရင္းနဲ႔က်န္းခ်န္ကအေ႐ွ႕ကိုေျပးသြားၿပီး

"ဒီကအကိုႀကီး ဒီေတာင္မွာေဆးပင္လာတူးတာလား"

လူအုပ္ထဲကလူႀကီးတစ္ေယာက္က ေဝ့ရင္းကိုျပန္ၾကည့္လာၿပီး

"ဟုတ္တယ္ အရင္ကေဆးပင္ေတြဒီေလာက္႐ွာစရာမလိုပါဘူး "

ေဝ့ရင္း ေလးျပန္ၾကည့္ၿပီး ေတာအတြင္းဘက္ေနရာကိုၫႊန္ျပကာ

"ဪ ဒါဆိုမိတ္ေဆြဒီဘက္ကလမ္းရိွလားဗ် "

ထိုလူႀကီးကအလန္႔တစ္ၾကားျဖစ္ၾကည့္လာကာ

"ညီေလး ဒီဘက္မသြားဖို႔သတိေပးပါရေစ.... အရင္ကညီေလးေျပာတဲ့ဘက္ကလမ္းရိွတယ္ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ကိုသြားတဲ့လမ္းေပါ့ ဒါမဲ့လြန္ခဲ့တဲ့တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ကတည္းက ဒီၿမိဳ႕ကကပ္ေဘးျဖစ္တယ္။ ေျပာရရင္ေရာဂါ႐ွာမရဘဲေသကုန္တာတဲ့.... "

ေဝ့ရင္းတို႔ အခ်င္းခ်င္းၾကည့္လိုက္တယ္။ လန္က်န္႔ အေ႐ွ႕တက္လာၿပီး ထိုလူကိုမသကၤာသလိုၾကည့္လိုက္တယ္။ သူကဧကရာဇ္ေလ သူ႔အင္ပါယာအတြင္းက ၿမိဳ႕ေတြအေၾကာင္းကိုသိသင့္တာေပါ့ ဒါမဲ့ေရာဂါျဖစ္ၿပီးေပ်က္သြားတဲ့ၿမိဳ႕ကိုေတာ့ တစ္ခါမွမၾကားရေခ် ။ လန္က်န္႔က

" ဒါဆိုအထက္ကိုမတင္ျပၾကဘူးလား "

ထိုလူႀကီးကလန္က်န္႔ ရဲ႕အရိွန္အဝါေၾကာင့္ အနည္းငယ္စိုးရြံသြားတဲ့ပံုပင္။ မေျပာဘဲေၾကာင္ၾကည့္ေနမိတုန္း ေနာက္ထပ္အသက္အရြယ္ႀကီးတဲ့ လူႀကီးတစ္ေယာက္လာၿပီး

"တင္ျပတာေပါ့ကြယ္ ၿမိဳ႕အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးကိုတင္ျပၿပီး နန္းေတာ္မွာအဆိုသြင္းဖို႔ေတာင္လုပ္ခဲ့တာ ။ ကံဆိုးတာလားမသိ နန္းေတာ္ကိုသြားတင္ျပတဲ့လူတိုင္း ျပန္မလာေတာ့ဘူး ဘာအေၾကာင္းမွလဲမၾကားရေတာ့ဘူးကြယ္ "

"ေက်းဇူးပါ.... "

ေဝ့ရင္းတို႔အခ်င္းခ်င္းေခါင္းျခင္းဆိုင္ေနတုန္း လန္က်န္႔က

ေျမေခြးမိစၦာေလး၏ဧကရာဇ္(Complete)Where stories live. Discover now