"Uyandın mı ufaklık?"
Daha önce bu adamı hiç görmediğime emindim.
"Sen kimsin? Burası neresi? Neredeyim ben?"
Sorularımı arka arkaya dizdim.
Karşımda ki adam hafifçe dudağını yana kaydırıp tebessüm ederek konuşmaya başladı.
"Bundan sonra benimsin...
Gözlerimi yavaşça araladığımda saat 11.20 idi . Yaklaşık burda olduğumdan beri rutin haline gelmişti, geç uyanmak. Yavaşça yataktan kalktım ve paytak adımlarla lavaboya ilerledim.
Elimi yüzümü yıkadıktan sonra aşağı indim ama Savaş yoktu. Acaba uyanmamış mıydı? Savaşın odasına doğru yol aldım, kapıyı yavaşça araladığımda hâlâ uyuyor olduğunu gördüm. Yavaşça kapıyı kapatıp mutfağa doğru yöneldim. Bugün alışverişe gidecektik o yüzden ayrı bir enerji vardı içimde. Buraya geldiğimden bu yana galiba ilk defa böyle rahat hissediyordum, alışmıştım...
Savaş uyanmadan güzel bir kahvaltı hazırlamak istiyordum. Yemek yemeyi sevdiğim kadar yapmayı da severdim. Tabi babamın deyişiyle annem gibi hamarat mışım.
Son kez hazırladığım kahvaltı masasında gözlerimi gezdirirken derin bir nefes alıp sandalyeye oturdum. Çayımı dolduracağım sıra da Savaşın mutfağa girdiğini farkettim.
"Günaydın ufaklık erkencisin."
Neden bana sürekli ufaklık diyor bu adam!
"Evet erkenciyim ama sende artık bu ufaklık kelimesini bırakmalısın, kahvaltı hazırladığıma göre demek ki ufak değil büyümüşüm değil mi?" Söylediğim sözlerle memniyetle gülümsedi. Ellerini havaya kaldırıp teslim olurmuş gibi "Tamam tamam anlaşıldı ufaklık."
Ya hâlâ ufaklık diyor çıldıracağım. Ona sertce bakıp burnumdan soludum. Bu halim onu ne kadar ürkütebilirse tabi.
"Yeter ufaklık demeyi kes ve gel kahvaltımızı yapalım, bugün alışverişe gideceğimizi söylemiştin geç kalmayalım."
Söylediklerimle kafasını aşağı yukarı götürüp onayladı ve masaya oturdu. Beraber hızlıca kahvaltımızı yaptık.
Kendi kıyafetlerimi yıkayıp kaldırmıştım, evde Savaşın tişörtleriyle geziyordum. Kıyafetlerimi üzerime geçirip aynada kendime baktım. Pembe çizgili pantolon ve üzerine siyah uzun kollu tişört giymiştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hazırlandıktan sonra hızla aşağı Savaşın yanına gittim. Savaş beni görünce gözleriyle bir kere süzdü daha sonrasında eliyle hadi diyip kapıya doğru yöneldi.
Mağaza mağaza dolaşınca her kıyafeti denememde Savaşa da göstermek zorundaydım. Hiç bir alışverişimde bu kadar yorulmamıştım. Savaş son olarak elime bir kıyafet daha sıkıştırdı.
"Hadi bunları da son kez dene daha sonra gidip bi yerde yemek yiyelim." Yorgunca kafami sallayıp kabine doğru yöneldim. Kabul etmekten başka çarem yoktu
Kabinden çıkıp kıyafeti Savaşa gösterdim. Savaş gözleriyle beni yukarıdan aşağı süzdü. Ilk başta memnuniyetle bakıyordu ama sonrasında kaşlarını çattı.
