Jako przewodniczący, Enjolras tonie w papierkowej robocie, dodatkowo nadzorując przygotowania do balu organizowanego pod koniec roku. Grantaire, wpatrzony w swojego ulubionego boga greckiego jak w obrazek, decyduje się pomóc, za cel obierając udekorowanie całej szkoły. Jego natura pechowca prowadzi jednak do paru mini...
tytuł z piosenki "Still into you" Paramore, ponieważ zakochałam się canon universe, oneshot podsumowując: domestic romance i tragicznie nie umiem pisać enjoltaire
Krótki parawiersz, który mówi o tym co być może było, zamiast o tym co mogło być, ponieważ jest to o wiele bardziej gorzkie, niż po prostu upadek. chciałam napisać wiersz dla Enjolrasa, ale po chwili przypomniałam sobie, że nie jestem poetką.
Są pewne zasady imprez studenckich, których zawsze powinno się przestrzegać. Jedna z nich mówi o nie wymiotowaniu na pościel gospodarza, inna o przygotowaniu wałówki najlepiej po części naszprycowanej maryśką, a kolejna o tym, że lekkie zadurzenia w (nie)przyjaciołach bywają bolesne w skutkach... Ironiczne, że dotycz...
"Zaczęło się od jednego prostego zostań, a skończyło się wiele mil od miejsca, gdzie byli na początku" nie ukrywam, że to jest to po prostu literackie ćwiczonko, ale szczerze, czego innego się spodziewaliście. one-shot. nie umiem pisać smutów, więc także ten. być może pójdzie do poprawy nad plotem. kiedyś.
Ikar popełnił tylko jedną zbrodnię w swoim życiu. Podleciał zbyt blisko słońca. co najmniej dwa rozdziały. jest to dziwny twór, gdzie postaci mitologiczne mają swoje prywatne francuskie nazwiska jako imiona, a ich mitologiczne nazwy to bardziej tytuły. Przepraszam wszystkich, którzy chcieli jakiś Ikar x Apollo content...
Grantaire też ma uczucia. A wszystko zaczęło się od jednej głupiej butelki wina.
❝Nie potrzebował nic ponad zieloną trawę, świeże powietrze i parę ciepłych promieni słońca. Wystarczały mu barwy kwiatów, delikatne skrzydła motyli i cichy bzyk trzmieli w bzie nieopodal. I radowało go, że może się tym po prostu cieszyć.❞ Króciutki one-shocik o tym, że szczęścia nie trzeba szukać i że dziecko może myś...
Akcja osadzona w czasach nam współczesnych, tylko tak udało mi się trochę uczłowieczyć Enjolrasa. Jest zbyt nieokiełznany. Żeby go uspokoić, trzeba przenieść o dwa wieki w przód. Ciężkie jest życie z zapalonym rewolucjonistą. Cały dramat polega na tym, że biedny Enjolras nie jest w stanie znaleźć tej jedynej. Idealne...
❝Gdyby ani jeden człowiek na świecie nie kochał, słońce by zgasło.❞ ~„Nędznicy", Wiktor Hugo W pełni spontaniczne drabbelki. Wszystko co wpada mi do głowy w środku nocy.
Grantaire ma zły humor, ale na szczęście ktoś ma szósty zmysł i przychodzi na ratunek. Napisane bo autorka czuje się źle nazwiska bohaterów używane jako pseudonimy
Enjolras ogólnie rzecz biorąc, był złotym chłopcem. Zawsze gotowy do pomocy, uczynny wobec przyjaciół, miły i uprzejmy wobec dorosłych oraz pełen niesamowitej pasji, gdy chodziło o obronę uciśnionych. Dlatego, gdy Cosette prosi go o wsparcie, nie odmawia. I to jest pierwszy krok na schody błędu... aka Fake Dating AU p...
Tematem wystawy jest "Starożytne Piękno". Grantaire musi stworzyć serię obrazów. A kto będzie do tego lepszym modelem niż jego drogi Apollo?
zbiór wierszy i krótkich opowiadań o Enjoltaire, głównie osadzone w czasach współczesnych.
Trzeci mini one-shot z miniserii 1832. Bo Gavroche to dziecko, któremu został zgotowany najgorszy możliwy los.
Les Amis postanowili zrobić sobie swoją własną Wigilię jeszcze przed świętami zanim wszyscy rozjadą się do rodzin. Wszystko świetnie, ale Courfeyrac wpadł na pomysł jak można jeszcze ubarwić zabawę. Każdy miał wylosować karteczkę z imieniem i kupić prezent osobie, której imię wylosował. Dziwne zrządzenie losu sprawił...
- Właściwie dlaczego cały czas nazywasz mnie "Apollo"? Nie przypominam sobie, żebyś kiedykolwiek użył mojego prawdziwego imienia - zapytał któregoś dnia Enjolras. Grantaire spojrzał na niego zdumiony jakby odpowiedź była oczywista.
"Zapach smażonych naleśników i ciepłego kakao wywołał u Enjolrasa pierwsze pozytywne odczucia tego dnia. "Może faktycznie nie będzie aż tak źle. W sumie to tylko przeziębienie." pomyślał, po czym ponownie zaczął się krztusić kolejnym atakiem kaszlu. "Nie. Odwołuję to. Definitywnie zginę przed zmrokiem.""
"- Co ty tutaj próbowałeś uskuteczniać, Apollo? - zapytał Grantaire mierząc zdumionym spojrzeniem fartuszek. - Nie widać? Chciałem zrobić śniadanie - powiedział zrezygnowanym tonem Enjolras. - Ale słońce... Ty nawet kromki nie umiesz prosto ukroić. Dlaczego w ogóle podchodziłeś do palnika?"