Mieszkańcy jednego z wielu Podgórz już od wieków wpatrują się w lśniący białym śniegiem szczyt. Kiedy podróżny podczas przechadzania się po bardzo zwyczajnych, zwyczajnie brudnych i nadzwyczajnie zwyczajnie zatłoczonych uliczkach zawiesi oko na grupie ludzi, wlepiających chciwe oczy w górujący nad nimi stożek, pięć os...
Eris w swoim stadzie był kochanym przez wszystkich najmłodszym synem uwielbianego Alfy. Zawsze mógł liczyć na wsparcie rodziny i przyjaciół, jak i każdego wilkołaka w wiosce. Przeżył wspaniałą przygodę, podróżując na Wschód ze starszym bratem, zaznał miłości i nawiązał nowe przyjaźnie. Ktoś zawsze stał u jego boku, by...
Kontynuacja (spin-off) do opowiadań Samotny Wilk oraz Wataha. Przed przeczytaniem tego opowiadania polecam przeczytać poprzednie, aczkolwiek nie jest to konieczne. Wilcze Ścieżki opowiadają historię Noacha. Młodej i zagubionej omegi próbującej odnaleźć siebie. Alfy, bety i omegi. Wszyscy mają swoje role w stadzie. Od...
Kontynuacja opowiadania Samotny Wilk. Zapraszam do przeczytania części pierwszej. Jeśli masz ją już za sobą, serdecznie zapraszam do tego opowiadania. Kiedyś wilkołaki były realnym zagrożeniem. To one władały lasami. Niekiedy kryły się wśród ludzi. Tak było sto lat temu, gdy człowiek nie wiedział jak się bronić. Był z...
Kiedyś wilkołaki były realnym zagrożeniem. To one władały lasami. Niekiedy kryły się wśród ludzi. Tak było sto lat temu, gdy człowiek nie wiedział jak się bronić. Był zbyt słaby i przerażony. Dzisiaj... dzisiaj usłyszeć o nich można głównie w historiach, którymi matki straszą swoje krnąbrne dzieci. Ludzie żyją w swoic...
Podczas pełni księżyca wilki śpiewają swą pieśń. Snują opowieści o swoim życiu. Niekiedy do milczącego księżyca a niekiedy do swoich braci i sióstr. A każda z tych historii jest niezwykła. Linadel jest najstarszym synem i od zawsze wiedział, że to on kiedyś przejmie po ojcu władzę i pozycję Alfy. Gdy był dzieckiem, wy...
Denis ma dziewiętnaście lat, Oliwier trzydzieści osiem. Denis jest dosyć skrytym w sobie chłopakiem, który niepewnie stawia kroki w dorosłe życie, a Oliwier to niezwykle cyniczny, pewny siebie policjant ze skłonnościami narcystycznymi. Denis dorastał w kochającej rodzinie, dzieciństwo Oliwiera przypominało istny koszm...
Bali się go, bo wyglądał inaczej. Patrzyli z odrazą i niechęcią. Bali, bo dopuścił się rzekomo grzechu najcięższego. Bo mówią, że zabił żonę swą i dzieci maleńkie. Wychodził głównie po zmroku, patrząc wzrokiem swym gniewnym na znienawidzony świat, szurając z bólem nogą po zabłoconym chodniku. A egzystencję swą topił...
Minęły trzy lata. Trzy lata temu zniknął zostawiając po sobie wielką wyrwę w jego sercu. Bolało, cholernie bolało, ale rana się zabliźniła. To był zamknięty rozdział. Przynajmniej on go już zamknął i poszedł dalej. A przynajmniej tak mu się wydawało... III część trylogii. Część I - leave me alone Część II - don't leav...
Dotychczasowe życie, jakie wiodłem, skąpane było w ciemnych barwach. W odcieniach szarości blaknących wspomnień... Teraz przybiera ono kolorów, a sprawcą wszystkiego jest ON. Teraz już nie mogę chować się bezkarnie w cieniu, ponieważ JEGO blask wymywa całą czerń... Co jednak, gdy zapadnie zmierzch? Gdy świat przykryje...
Ostatni rok dla nich obu był nieustanną walką. Były siniaki, krew, rany i łzy. Wzbijali się nad chmury i sięgali den najgłębszych otchłani. Wszystko skończyło się dobrze. Brakuje tylko długiego i szczęśliwego życia... Pytanie tylko czy nic im nie przeszkodzi? Druga część historii Noaha i Luke'a ( część I - leave me al...
Uśmiechnięty, wesoły, normalny nastolatek, bez problemów... w wiecznie za dużej bluzie z długimi rękawami, głodzący się, nazywający żyletkę swoją przyjaciółką. Ale uśmiecha się, czyli szczęśliwy? Noah bardzo dobrze potrafi ukryć krwawiące serce sztucznym uśmiechem na twarzy. Potrafi robić to tak dobrze, że nikt nie za...
Kto by pomyślał, że najgorszym wrogiem człowieka może być jego własny umysł? Aaron nie musiał o tym myśleć. Aaron to poczuł. Aaron próbował uciec. Wtedy w jego życie bez pytania, bez słowa wepchnął się jego nauczyciel matematyki o krystalicznie czystym spojrzeniu mroźnych oczu i pozbawionym emocji wyrazie trupio-blade...
Znali się od tej przeklętej piaskownicy, gdy liczyło się jeszcze, kto ma lepszą łopatkę. Jakimś dziwnym trafem zaprzyjaźnili się i w tym stanie wytrwali. Tylko, czy to, aby na pewno była zwykła przyjaźń? ©i_feel_so_stupid, 2019. *Malunek z okładki to nie moja własność. Autor: Malcolm T. Liepke.