Ben self-mutilasyon vardı,bazen gerçekten kendime büyük zararlar veriyordum. Ama en büyük zararı bana küçükken 3 yerimden bıçaklayan babam olmuştu. Bu hastalığı kurtulmak için gitmediğim psikolok kalmadı ama bir gün hayatıma bir adam girdi. Onunla buz pateni yapmaya başladım,iyi gidiyordu. Sevmiştim onu bir anda kendime zarar vermemeye başladım. Bana ilaç gibi gelmişti ama babamı dediği gibi ben kendi eserimiz yaratmıştım. Kendi vücudumu ben getirdim bu hale bu esere ben kendi eserimiz yarattım. O güne kadar bana iyi gelen adamın bana olduğunu söylediler,ben o zaman kendime en büyük zararı verdim. Benim bu eserim babama ait sağ olsun,benim aşkımı bile yok etti. Ben bu hayata ölmek için gelmiştim. Sizce?...