Sessiz Karanlık

Onu gördüğümde karanlığında kaybolmak henüz nedir bilmiyordum.Başıma geleceklerden bi' haber geçirdiğim son günlerdi ve artık zaman yaklaşmıştı.Yelkovanın akreple zamanı parçalaması,korkunç afetlerin dünyaya saldırması gibiydi... içimdeki aydınlık parçalanıyor, yavaş yavaş karanlığa boğuluyordum ama umursamıyordum. Karanlığın beni boğmasına izin vermiyordum.

İnsan hiç kendini ateşe atarmıydı? Ben attım hemde o ateşin en karanlık çukurlarına...