"Rozpadało się. Krople deszczu, nerwowo uderzając o szyby, popełniały zbiorowe samobójstwo. Wycieraczki zdejmowały mokre zwłoki, które rozbryzgując się, spadały na jezdnię, tworząc kałuże masowych grobów."
-TEATR WSKRZESZONYCH
Discord: azalia_030
Following
Sign up to join the largest storytelling community
or
StormWoman03
Aug 17, 2025 04:42PM
Napisałam ostatnio wiersz, miał być on symbolem końca i zwycięstwa, zamiast tego stał się początkiem nawrotu. Powrotu bólu, cierpienia, rozpaczy i bezsilności.Pomyślałam, że dzieląc się z nim tutaj...View all Conversations
Stories by StormWoman03
Szczęście pachnące latem
W pokoju 213 hotelu Orbis stoi telefon - zwyczajny, szary, niepozorny. Przez lata był niemym świadkiem setek...
Sen gnijącej duszy
„Sen gnijącej duszy" to opowieść o chwili, która zmienia wszystko - i o winie, która nie pozwala żyć dal...
Tam gdzie umiera nadzieja
Mówi się, że nadzieja umiera ostatnia.
Przekonajmy się ile prawdy kryje się w tym powiedzeniu. Znajdziecie...