" umutsuzluklarımı ve kalp kırıklarımı bir kutuya koydum. kutunun üzerine o kadar çok süsledim ki içinde umutsuzluk ve kalp kırığı olmasa ben bile hemen alabilirdim. kutuyu evimin önüne koydum. ve bekledim baya oldu koyalı her gün bakıyorum şu an hala evimin önünde durur o kutu. kimse almadı merak etmedi bile. belki de onlar da hissetmişlerdir umutsuzluğun kalbi  kalp kırığının insanı öldürdüğünü  kim bilir? kim cesaret edebilir ki bir kutu kalp kırığının ve umutsuzluğun dolu olduğu bir kutuya  dokunmayı bırakın dokunmayı ben bakmazdım bile. " kitap yazmayı seviyorum çünkü kitap yazarken başka bir dünyadaymışım gibi hissediyorum. kitap okumak ve yazmak benim için başka bir dünya. mesela yazarken çikolata bulmuş gibi mutlu oluyorum. özellikle de mutsuz olduğumda kalbim kırıldığında ve umutsuzluğa kapıldığımda hemen yazmaya başlıyorum. kendimi o kadar kaptırıyorum ki unutuyorum herşeyi bu yüzden yazmayı seviyorum. ilk kitabımı yazıyorum. ve bu konuda acemiyim sizden sadece yorum yapmanızı eğer hatalarım varsa söylemenizi istiyorum.