Öykü yazmak doğama uygun geldi. Yaşamı ve olayları özümseyerek, can alıcı içeriği bulmayı seviyorum. Sanırım bir de acemiliğimi ekleyebiliriz buna. Benim duygu yoğunluğum ve dikkatim çok kısa sürelidir. Uzun süre aynı heyecan ve yoğunluğu yaşayamıyor benim ruhum.15 yaşındayım. Ama hayat bana farklı engellerle yaşamın zorluğunu çok iyi bir şekilde anlattı. Yazmaya da bu şekilde başladım. Umarım beğeniyorsunuzdur .

Yazarın bizzat kendi hikayesini anlatmak için kaleme aldığı her metne sonsuz saygım var. Kolay değil çünkü kendinle kağıt üzerinde hesaplaşmak, içini ters yüz etmek, yazdıkça soyunmak, o kadar ki çıplak ve savunmasız kalmayı göze almak. Kurgu ya da gerçek herhangi bir olayı hikayeleştirmenin zaten başlı başına zahmetli bir iş olduğunu düşünüyorum. Kaldı ki kişinin kendi hikayesinin anlatabilmesi, doğduğu günden beri tanımakla yükümlü olduğu bu yabancı hakkında birkaç söz söyleyebilmesi ve bunu yaparken samimi kalabilmesi çok daha zorlu, can acıtan bir şey olmalı. 

Yanımda olduğunuz için teşekkür ederim...