Ben harflerden ibaretim. Mesela, T harfinde sevgim gizli. A harfinde hüzünlerim, M harfinde pişmanlıklarım, K harfinde nefretim. E harfinde gülümsemem... Yirmi dokuz harfin hepsinde ben gizliyim. Ve onlar bir araya gelince bir anlam ifade ediyorum. Harfler birleşince ben, BEN oluyorum. Bir harf eksik olsa ben de eksik olacağım. Çünkü harfler benim dünyam. Konuşma şeklim. Haykırmak istediğimde elimin altında duran sadık dostlarım. Üzüldüğümde sarıldığım bir can simidim. Dilimin ucunda nöbet bekleyen ama parmaklarımda var olan benim küçücük dünyam. Kısaca ben harflerden oluşuyorum. Yirmi dokuz harfin yapamayacağı bir şey var mı? Hayallerime karıştığında o harflerle istediğim her şeyi yapabiliyorum. Bundan daha büyüleyici bir şey var mı? Sanmıyorum...