Yürüdüğüm yol sensin... ~EyFet hikayesi~

⚠5.Bölüm ⚠

Ben söylediğimde medyadaki şarkıyı açarsınız tamammı..!?

Eylemden:
Adamı dövdükden sonra her kes durdu bir tek kafamın içinde dönen çılık
sesi vardı...Yine eskisi gibi...her şey gözümün önüne ağır çekimde geliyodu...Çığılığı..,Yere çakılış sesi..., Benim ağlama sesim.., İnsanların sözleri ve odasında bulduğumuz mektubu....Belkide, Şu anda herkes beni
deli sanıyodu ama bu benim gram umrumda değildi...Elimi cebime atdım..ama ilacım yanımda yoktu...Allah kahretsin.!!!
Hemen ordan uzaklaşmalıydım...şu anda yapa yalnız kalmak istiyodum..
Görünmez olmak istiyodum... Uçuruma gittim..içimden bir ses "Atla!!! Atla ve ona kavuş" diyodu ama ben bunu yapamazdım..Babamı ve arkadaşlarımı bırakıp gidemezdim..Ama ona bir gün kavuşucam...!
Çantamı yere fırlattım ve bağırdım...boğazım yırtılana kadar bağırdım...
Tüm şerefsizlere beddua ettim...Elimde olsa hepsini öldürürdüm..
Birden ayağım kaydı: aaaaaaaaaaa

Eylemin arkadaşlarından:

Nazlı: Y-yoksa....?
Su: Saçmalama Nazlı.!!! O bizi yalnız bırakmaz!!
Ares: Çantası burdaysa peki kendisi nerde..?!
Ateş: Hemen kötüyü düşünmeyelim..! Hadi dağılın..gidip her yere bakalım!!
Nazlı-Ares-Su: Tamam dağılalım...

Nazlı:
Deniz kenarına geldim...Eylemin bir derdi olsa hep buraya gelirdik denizin sesini dinleyip rahatlardık...ama o burdada yoktu..Arkaşlarımı arayıp burda olmadığını söyledim...ve üzgün bir şekilde Uçuruma gidip diğerlerini bekledim...Biliyodum Ares - Ateş - Su bunlardan biri Eylemi kolundan tutup getiricekdi..O hayatta!!!

Su:
Kapalı bir lunapark vardı...yıllardır  hiç kimse gelmiyodu buraya ...yani bizden başka...Eylem her kavga ettikden sonra hep bura gelirdik...ve şakalaşıp bir birimizi sakinleşdirirdik..bir umut lunaparktan içeri girdim..
Ama hiç kimse yoktu...Ağlamaya başladım..Zaten az önce Nazlıda aradı..
Denizde yokmuş..!? Çaresiz bir şekilde Uçuruma döndüm ve Nazlının yanına oturup başımı omzuna koydum ve bir umut Erkeklerin Eylemi
getirmesini bekledim...Biliyorum O hayatta!!!

Ares:
Koşarak mezarlığa gittim...Bir umut Eylemi burda bulucağım sandım...
Ama hiç bir yerde yoktu..bağırdım..Nazlı ve Suda bulamamışdı...Ya uçurumdan..... Yok o bizi bırakmaz...bunu bize yapmaz...Arkadaşlarıma haber verdim ve Çaresiz bir şekilde uçuruma geri döndüm..Yerde çaresizce oturan Nazlı ve Suyu gördüm..ağlamaktan gözleri kıpkırmızı olmuştu...Hemen yanlarına oturup onlara sarıldım...Üçümüzde Eyemin çantasına kitlenmiş gibi bakıyoduk...O bizi bırakmaz..O hayatta!!!

Ateş:
Koşarak eski bir hastaneye geldim...Bir umut içeri girdim..Biz hep üzgün olduğumuzda buraya gelip deli gibi sabaha kadar ağlardık..3 katlıydı...
Ama boşdu..Eylem yoktu bir tek duvara yazılmış..*Eylem hep yanınızda olucak* yazısı vardı bunu Eylem 1 yıl önce yazmışdı...Bizim için...
Arkadaşalrımı arayıp burda olmadığını söyledim...Ve koşarak uçuruma gittim...Üçüde yerde bir birilerine sarılarak Eylemin çantasına bakarak ağlıyolardı...Onları bu halde görmek beni dahada üzmüşdü....O bize söz
verdi..Bizi bırakmaz.! O hayatta...bunu 4' ümüzde biliyoruz...!!!

Fethiden:
6 saat olmuşdu ve Eylemden haber yoktu... Okuldaydık hala., Bekliyoduk. Birden sesler duymaya başladım..Bir erkek sesiydi...Bağırıyodu hemen öğretmenler odasından çıkıp aşağı indim...Yanlarına gittim...
E.babası: Kızım nerde??? En son aradığımda okula yaklaşıyorum demişdi ve 6 saat geçdi haber yok.!!!
Müdür: Bu gün bir sosyal deney yaptık ve sosyal deneyden sonra Eyleme bir şeyler olamaya başaldı..Bağırmaya başaldı..*Nazlı susmuyor * diye bağırıyodu..
E.babası: N-ne!!! Sosyal deney neydi??
Müdür: piskopat bir tacizci...ve Eylem adamı dövdü...sonra zaten birşeyler
olmaya başladı..anlamadım ki??
E.babası:(adamın yakasına yapışır) böyle sosyal deneymi olur lan...!
Eğer kızım kendine bir şey yapsa..Seni bitiririm!! (Der ve çekip gider )
Fethi: Ben size söylemişdim..! Yapmayalım demişdim..! Ya kendine bir şey
yapsa...bunun vebalini nasıl öderiz..he...?(İçinden:bide sevdiğim kadın o!)
Müdür: Kötü düşünmeyelim..! Hiç bir şey olmaz...

Medyadaki şarkıyı açıp okumaya devam edin..!?👍

Ateşden:
Hepimiz perişan dumumdaydık saat  16 : 46'dı ve hala hiç bir haber  yoktu..Aklıma telefonunu aramak geldi...Zaten biz bunu neden daha önce düşünmedikki...???! Hemen telefonunu aradım...Çalıyodu ama açmıyodu....bir yerden telefon sesi duydum...Hemen arkadaşlarıma sordum...?!

Ateş: Telefon sesini duyuyomusunuz?
(Hepsi ağlamayı kesip...telefonun sesine odaklanmaya çalışıyodular..)
Ares: Uçurumdan geliyo bu ses!!!
Hemen uçuruma yaklaştık...Uçurumun taşına takılmış telefonu gördük.
Nazlı: Ya offff... (diyip hüngür hüngür ağlamaya başalar)
Su: (yüksekden bağırır ) HAYIRRR!!! OLAMAZ...!
Ateş: (Ağlayarak) hadi çocuklar polise gidelim...Belki onlar bulur???
Ares: (Hafif bağırarak) Belki bulurlar DEĞİL!!! BULUCAKLAR..!!!

Yazardan:
Hepsi ayağa kalktılar..Nazlı eli titreyerekde olsa Eylemin çantasını eline aldı...kokladı.., kucakladı.., öptü.. ama yetmedi...! Ağlayarak Emniyyete geldiler ...!? Polislere durumu anlattılar ve birden herkes emniyyete geldi..
Fethi-Müdür-Eylemin babası-Feyzullah-ve birkaç öğrenci...
Polis odadan çıktı arkasıycanda Eylemin çantasını sıkıca tutmuş Nazlı ve ağlamaktan gözleri kızarmış....Ateş..Ares ve Su...

Duygusal konuşma:
E.babası: Ç-çocuklar E-eylem n-nerde???
Nazlı:(Daha çok ağlamya başladı) Y-yok....😭😭
(Eylemin babası yere çökerek ağlamya başlar..)
Fethi:(Gözünden yaşlar akar) Nasıl yok...
Polis: Kendini uçurumdan atmış ola bilir..yani bilgiler o yönde..üzgünüm..arama kurtarma ekibi arıyorlar..
Ares: Hayır o ölmedi bize söz verdi!!! Yaşıyo...
Herkes deli gibi ağlıyodu...Nazlı Eylemin çantasından t-shirt'nü çıkarıp koklayarak ağlıyodur...
-------------------------------------------------------------------------------------------------
2 saat geçmişdi ama hala haber yoktur öylece emniyyetde oturmuş güzel bir haber bekliyodular..Yanlarına bir polis gelir ve konuşmaya başlar:

Konuşma:
Polis: Uçurumda genç bir kız cesedi bulunmuş...sizin kızınız ola bilir...?!
E.babası: Haayır benim kızım ölmedi...o benim kızım değil!!! Benim kızım yaşıyo.!!!!
Polis: Ama gelip görmeniz lazım..Eğer sizin kızınız değilse.!? Aylesini bulmamız gerek...
Ares: Erdem amca isterseniz ben bakarım!? (Ağlayarak )
E.babası: Kafasını sallayarak onay verir (ve daha çok ağlamaya başlar)
*Kalkıp hastaneye giderler...Morgun önüne gelirler ve onları bir doktor karşılar..

Doktor: Yalnız kızın yüzünde çok yaralar var...tanıya bilicek misiniz...
Ares: Tanırım...!
Ares: Morga girer ve.....

Fethiden:
Allahım nolur Eylem olmasın!! Allahım nolur..yalvarıyorum sana Allahım?!
Daha ona hislerimi söylemeden.., ona sarılamadan.., onun kokusunu içime çekmeden...bırakmasın beni....Ben inanıyorum..! O hayatta...Herkes nefesini tutmuş bekliyodu..Bende!!! Birden etraf çok sakin oldu ve
Morgdan hüngür-hüngür ağlayarak çıkan Arese döndü gözler...Ağlamakdan konuşamıyodu...

Nazlı: Hayııır!!! O mu??? Bişiyler söyle Ares...
Fethi: (bağırarak ) Eylemmi??? Söylesene...
Ateş: (ayağa kalkıp Arese tokat atar) Cevap ver Eylemmi...???
Su:(hafif bağırarak) Hayır duymak istemiyorum....!!
(Feyzullah Suyun yanına gidip ona sarılır...Su başını Feyzullahın omzuna yaslar ...ve sakince ağlar...Sanki bir ölüydü..mimikleri 1 mm oynamıyodu..
Sadece gözünden yaşlar akıyodu...!?

*Ares burnunu çekip konuşmaya başlar....

E.babası: H-hadi o-oğlum s-söyle  (ağlayarak söyler )
Ares: ...............😭

Evvvvet arkadaşlar bu günkü bölümde geldi...!?
İnşAllah beğenirsinizdir...! Duygusal bir bölüm oldu..
Ama beklemede kalın bakalım nolucak.....
Vote ve yorumlarınızı bekliyor  olucam...🌻🍃

Şarkıyı çok sevdiğim için koydum..İnşAllah hikayeye uymuşdur..
Aslında ilk olarak"İşte gidiyorum" şarkısını koyucaktım ama o
Çok klasik olur diye düşündüm...Hadi by by ....💣⚠