Yürüdüğüm yol sensin... ~EyFet hikayesi~

☔12.Bölüm☔

Yazardan:
Kapı üç kez tıklanır... Fethi hocada "gir!" diye seslenir.. kapı yavaşça açıl ve içeri Eylem girer... Tüm sınıf şokdaydı... Selin bayılmışdı bile..!? Nazlılar ise Seline bakarak kah-kaha atıyodular... Fethi desen şokdan donmuştu ..  kendine geldiğinde şaşkınca Eyleme bakıyodu...Allahtan oturuyodu.... yoksa yere düşerdi.. o derece ayakları titriyordu.... ve gözleri dolmuştu....
Eylemin gelişinin konuşması:
Eylem: Günaydın millet..!
Nazlı: Günaydın meleğim..., gel otur..!
Eylem: Hocam yerime geçiyimmi???
Fethi zorda olsa ayağa kalktı...
Fethi: Se-sen ge-gerçekmisin???
Eylem:(Gülerek ) Ordan bakınca sahte gibimi duruyorum???
Fethi: (şaşkınca) geçebilirsin...!?
Eylem: teşekkürler...
Eylem yerine geçerken Fethi koluna dokunur....
Eylem:(Fethiye dönerek) Vallaha da Billahada benim hocam...Gerçek Eylem..!
Fethi: (gülümser) S-sen n-nasıl ya-yaşıyosun???
Eylem: Biri beni kurtardı..! Bence bu kadarı yeterli..
Ama Fethi her şeyi öğrenmek istiyodu.. Bunun bir yolunu bulmalıydı..Sonra aklına bir fikir geldi....
Fethi: Son dersden sonra kütüphaneye gel...Malum çok ders kaçırdın..!?
Eylem: Tamam hocam..Şey Selin cadısı hala uyanmadımı(Selinin sırasına boylanarak)
Eylemin gelişi konuşması son!!!
Fethi: Çocuklar su felan vurun yüzüne uyansın...!
Fethi dersi anlatmaya başlar... Tüm ders boyu Eyleme bakar... Eylem bunu fark edip her defasında gözlerini kaçırır... Fethinin hoşuna gidecek ki, hep sırıtıyodu..Ders biter her kes kantine iner... Eylemler her zamanki yerlerinde oturup sohbet ediyodular.... her kes Eyleme şaşkın- şaşkın bakıyodur ... Kantine Fethi ve Feyzullah girer...
Eylem Suyun koluna vurarak..
Kantin konuşması:
Eylem: Hadi yine iyisin...Seninki geliyor..!?
Eylem cümlesini bitirdikden sonra tostunu ağzına götürür ve bir ısırık alır
Su: Yanındada seninki geliyor...Nasılda aşkla bakıyor dimi???
Eylem öksürmeye başlar... Fethi öksürük sesini duyup Eylemlere bakar...
Gördüğü manzara ise : öksüren 1 adet Eylem ve gülmekten yırtılmak üzere olan arkadaşları....
Feyzo: Noluyo lan orda...
Fethi: Nerden biliyim ya ben??? (Eliyle sandalyeleri göstererek ) gel oturalım kardeşim...
Der ve Eylemlerin önüne oturur... Feyzullah zaten gözünü alamıyodu Sudan.. şimdi gözünü kırpmadan izliyodu... Fethide gizli-gizli bakıyodu...
Eylem ayağa kalkıp kantinden çıkar ve 2 dk sonra yine gelir....Elinde lolipop vardı...
Eylem: Olmasaydı var ya... Allahdan koymuşum çantaya...
1 tane kendine alır 4 tanesinide arkadaşlarına verir...
Feyzo: Eylem şeker seviyomuki??
Fethi:(tek kaşını kaldırarak) Neden Eylem insan değilmi???
Feyzo: Ne biliyim ya erkek çoçuğu gibi...
Fethi: Yok daha neler..! Normal kız işte!?.
Feyzo: Sana noluyo acaba.. neden bu kadar koruyosun Eylemi???
Fethi: (telaşlı bir şekilde) Öğrencim sonuçta..!
Feyzo: İnanmadım ama öyle olsun..!
Fethi: Kapat bu konuyu ya..!
Feyzo: tamam lan tamam... Hem sevsen nolucakki..?
Fethi: Yok öyle bir şey... Bu konuyu hiç kimseye söyleme.. yanlış anlaşılır..!
Feyzo: Ayıp ettin kardeşim..! Ben hiç söylermiyim?? Onu bunu bırakta.. Eylem nasıl yaşıyor..?
Fethi: Bilmiyorum..! bu gün kütüphanede onu soruşan zaten..!?
Feyzo: Hmm anladım....! Ya söylemesse ?
Fethi: (sırıtarak) Ben öyrenirim bir şekilde...!
Feyzo: Bende merak ettim ya.. Nasıl öğrenmeyi düşünüyosun..?
Fethi: Bilmem bakıcam artık..!! (Sırıtır)
Kantin konuşması son!!!
Zil çalar ve herkes sınıfına dağılır... ders başlar... Uzatmiycam Eylemlerin tüm dersleri biter.... Sonra Eylem arkadaşalrına gitmelerini söyler... Çünki kendisi kütüphaneye gidicekde ondan....
Okul çıkışı konuşma:
Eylem: Hadi çocuklar siz gidin... akşam görüşürüz..!
Su: Tamam meleğim.. bak akşam gel !!
Eylem: Tamam suyum tamam...!
Ateş: Eylem.., istersen biz bekleriz seni!?(Arese bakarak)
Eylem: Ne kadar zaman burda kalacağım belli değil ki..?! Siz gidin ya artık?!
Su-Nazlı-Ateş-Ares: Tamam gidiyoruz o zaman..!
Eylem: görüşürüz..
Su-Nazlı-Ateş-Ares: Görüşürüz...!
Okul çıkışı konuşma son!!!
Eylem okula yeniden girip...kütüphaneye gider...içeriye girdiğinde hiç kimse yoktu... o da oturup telefonuyla oynamaya başlar.. 10dk sonra Fethi hoca gelir ve Eylemin karşısına oturur..! Sonra konuşmaya başlar...
Fethi: Anlat Eylem.!
Eylem: (kafasını telefondan kaldırıp) Neyi anlatıyım???
Fethi: Mesela Neden 1 ay boyunca gelmediğini anlata bilirsin!?
Eylem: Neden anlatıyım??? Yaşadığımı bilmeniz yetmiyomu???
Fethi: Hayır yetmiyor!!! Anlat merak etme kimseye söylemem..!
Eylem: Neyi anlatıyım ya ben.. İşte biri beni kurtardı sonrada bir süre yalnız kalmak istedim... Burda ölü olduğumu bilmiyodum...!
Fethi: Kim kurtardı seni???
Eylem: Ya size ne ya!!! Size ne???
Fethi: Burda senin için nasıl üzüldük haberin varmı..? Bence bir açıklamayı hak ediyoruz...!
Eylem: (sakinleşir) Biliyorum hocam ama söyleyemem..! Özür diliyorum..
Eylem tam gidecekken Fethi kolundan tutarak kendine taraf  çeker....
Ama Eylemin boşluğuna denk geldiği için çok yaklaşmışlardır.. 1dk felan
bir-birlerine baktıkdan sonra Eylem ayrılır ve kızgın-kızgın Fethiye bakar..
Fethi: Ben özür diliyorum.. birden oldu...
Eylem: birdaha olmasın !!!
Fethi: (sakince) bakıcaz artık...
Eylem: Ya şu konuşmaya bak sapıkmıdır nedir ya???
Fethi yavaş-yavaş Eylemin üzerine yürümeye başlar... Eylemde geri-geri gitmeye başlar..
Eylem: Ne geliyosun be üstüme...!?
Fethi: Sen neden kaçıyosun???
Eylem: Dua edin hocamsınız..!
Fethi: Hocan olmasaydım nolurdu...???
Eylem duvara yapışır.... artık gidecek yeri yoktur... Fethide iyice yaklaşmıştır... elini duvara koyup kafasını Eylemin kulağına doğru uzatır ve fısıldayarak....
Fethi: O büyük sırrını öğrenicem...(diyip kokusunu içine çekti)
Fethi arkasına bakmadan çekip gider... Eylemde yaşadığı şokdan çıkıp sandalyeye oturarak kendi-kendine düşünmeye başladı....
Şimdi ne yaşandı burda???  Cidden bendenmi hoşlanıyo...? Ne yapıcam ben??? Gidip çocuklar söylesem onlarda bana yol gösterseler iyi olur... Yani o neydi ya öyle... adam bildiğin dibime girdiya...
Yinede beni gerçekden sevdiğini düşünmüyorum...Bir hevesdir... yani geçici....
Eylem bu fikirlerden sıyrılıp okuldan çıkmak için ayaklandı ve okulun çıkışına doğru yürümeye başladı...Karşıdanda Fethi hoca geliyodu.. hemen telefonu eline alıp yalandan oynamaya başladı... Sanki hiç Fehiyi görmemiş gibi yanından geçip gitti..Tabiki Fethi bunu fark edip sırıtmışdı.!
Eylem okuldan uzaklaştıkdan sonra büyük bir ohh çekti...
Sonra evine gidip düşünmeye başladı.... Fethide düşünüyodu...Ne gündü ama...!

Fethiden:
Cidden ne gündü ama.. ilk defa bu kadar yaklaşmıştık bir-birimize... Eylemim yaşıyodu... Ama nasıl.. kim kurtardı onu..? Aman esas Eylem yaşıyo ya o bana yeter...! Bu yakınlarda Eyleme açılmam gerek... artık çok uzatmamam lazım.. Malum hayat kısa... Ya bir daha kayıp edersem Eylemi
Öff  bak yine kötü şeyler geldi aklıma...

Eveeet arkadaşlar 11. Bölümde geldi....
Bundan sonra bol-bol EyFet-FeySu ve NazAt olucak....
İnşAllah beğenmişsinizdir...Vote ve yorumları bekliyorum...
Sizi seviyorum .....😘💜