Yürüdüğüm yol sensin... ~EyFet hikayesi~

🎠10.Bölüm🎠

Nazlıdan:
Şarkı bitti..Sonra bir ses geldi arkamızdan..Çok tanıdık bir ses...?! Arkamı
dönmemle...karanlığa düşmem bir oldu...Bayıldım...!!?
Sudan:
Ağlıyodum...şarkı beni çok duygulandırmıştı...ve şarkı bitti...biz bir-birimize bakarken.., arkadan çok ama çok tanıdık bir ses geldi..arkamı dönmemle karanlığa düşmem bir oldu diye bilirim...Yine Bayıldım!!!?
Aresden:
Bizim şarkımız çalıyodu...bunu bizden başka hiçkimse bilmiyodu...nasıl ola bilirdiki bunlar??? 3dk sonra şarkı bitti ve biter bitmez arkadan bir ses
geldi...Çok tanıdıktı...açıkçası arkamı dönmekte zorluk çektim... Olabilirmiki??? Akamızı dönmemizle.., Kızların bayılması bir oldu...bende elimi yandaki duvara koyarak destek aldım...Noluyo ya??? Delirdikmi???
Ateşden:
Şarkının çalmasıyla birlikde.., hepimiz duygulandık...Bunu 5'mizden başka hiç kimse bilmiyodu..! Bunları düşünürken şarkı bitti bile...Bende bittim..! Çünki arkadan tanıdık bir ses yükseldi..!? Arkamı döndüğümde..
uğradığım şoku anlatamam... sıcak terler akıyodu benden...Yanıma baktığımda.., Nazlıyla Su yerde öylece yatıyolar..., Aresde duvara tutunarak zar-zor ayakta duruyodu...B-bu g-gerçekmi???
Yazardan:
Şarkı çaldığıdan yaşadıkları duygu hem heyecan..., hem sevinç..,hem keder..., hem de sinir!!! Şarkıya hem eşlik ediyodular hem de ağlıyodular..
Şarkı bittiğinde sorar gözlerle bir-birlerine baktılar...!? Sonra bir ses yükseldi...Hepsinin kalp atışları dahada yükseldi...4'de yavaş ve korkak adımlarla arkalarını döndüler...Kızlar bayıldı..., erkekler dik durmaya çalıştılar...Çok qarip bir şey oldu....Tabi onlar için qarip oldu (Yazar her şeyi biliyodur) Sessizlik çöktü...Ama bu sessizliği birinin bozması gerekiyodu dimi???
Konuşma:
X: Ben özür dilerim...
Ateş: Sen g-gerçekmisin??
X: Evet..! Geldim işte burdayım...!?
Ares: (Ona dokunarak) Sen gerçeksin!!!
X: Evet! Dedimya zaten!!..
Ateş: Nerdeydin bu zamana kadar???
X: İlk Nazlıları uyandıralım..! Sonra hepinize anlatırım...!
Ateş: (Birden ona sarılarak) Seni çok özledik..!
X: (sarılmasına karşılık vererek ) Bende sizi çok özledim şebekler!!!
Aresde sarılır ve sonra Nazlıları uyandırmağa çalışırlar...Zor olur ama sonunda uyanırlar...!
Nazlı: E-eylem...
Eylem: Efendim kelebeğim..?!
Su: Sen yaşıyosun..??!
Eylem: Evet yaşıyorum..Gelin oturalımda anlatıyım her şeyi...!?
Nazlıyla Su hızlı bir şekilde Eylemin üstüne atlarlar..Ve hem sarıldılar.., hem öptüler...,hemde kokladılar...! Onu çok özlemişlerdi...Sonra hepsi atlıkarıncanın yanında oturup Eylemi dinlemeğe başladılar...
Eylemden açıklama:
Ayağım kaydı ve tam uçurumdan düşecekken.. biri beni tutup geriye çekti.
Şimdi siz soracaksınız ki, kim seni kurtardı??? Beni kurtaran Yavuzdu...
Türkiyeye geri dönmüş ve bizim okula kayıtlarını yapmak için geldiğinde..
Beni koşarken görüp arkamca gelmiş...Ben çok kötü olmuştum ve bir süre yalnız kalmam lazımdı...! Ben sizin beni ölü bildiğinizi daha 1 hafta önce öğrendim...Gerçekten!!! Bilseydim gelirdim...Ama zaten geç kalmıştım...Çünki siz benim öldüğümü kabullenmiştiniz zaten..Şimdi diyiceksiniz ki., neden yalnız kalıyosun biz varız... (4'de kafasını sallayarak onaylar..) Ben çok saldırganlaşmıştım...her şeye çabuk sinirlenmeye başlamıştım...İstemeden canınızı acıta bilirdim..kalbinizi kıra bilirdim...
Bu yüzden gelemedim...Zaten sizin benim intihar ettiğime inanmanız ayrı
qarip olay zaten...Bu arada babama her şeyi anlattım...Yani o biliyo artık..
Konuşma:
Ares: Bize söyleye bilirdin..?!
Eylem: Ben bilmiyodum ki...Zaten siz alışıksınız benim gitmelerime diye söylemedim...İki hafta hiç kimseyle iletişime geçmedim...dışarı bile çıkmadım....
Nazlı: Öff tamam!!! Yeter!!! (Eyleme bakarak) sen burdasın ya..hayattasın ya.. bu bana yeter...
Ateş-Su-Ares: Evet..!
Eylem: Yine kurtulamadınız benden...!
Su: Senden kurtulmak isteyenmi var!!!
Eylem: Ben olmadığım zaman bir şey oldumu???
Nazlı: Hiç bir şey olmadı...ama....
Eylem: ama.. ne??
Su: Fethi hoca seni seviyo qaliba..!?
Eylem: Salak saçama konuşmayın ya..!?
Ares: Gerçekten!!! Səni öldü bildikten sonra bir qarip haller oldu ona...
Mezarına falan geliyodu...!?
Eylem: Vicdan azabındandır o !?
Ateş: Yarın okula geliyomusun???
Eylem: Tabi ki de gelicem..! Ama siz hiç kimseye bir şey söylemeyin...!!!
Su: Neden ki???
Eylem: Fırsatını bulmuşken Selin cadısını biraz korkutayım..!?😈
Ateş: (Eylemin koluna vurarak) Sen varya..
Ares: O zaman her kes evine gidiyo..Sabah okul var.. okuldan sonra özlem gidericez!!! Hadi marş-marş..!
Eylem: Emredersiniz Ares bey..

Yazardan:
Hepsi kalkar ve Evlerine dağılırlar...Her kes mutluydu..bir tek kişiden başka...Fethi..! O hala acı çekiyodu...Ama yarın o da mutlu biri olarak hayatına devam edicek...! Eylemde mutluydu arkadaşlarının yanındaydı..
Bir şey kafasını karıştırıyodu...Acaba gerçekden Fethi hocası onu seviyomuydu??? Ama Eylem buna yinede inanmıyodu hep bir bahane uydurup...*seviyor* kelimesini yok ediyordu...Herkes düşüncelerini bir
kenara koyup uyumayı tercih ettiler...Ve hepsi mışıl-mışıl uyudular....
Hepsi uykusunda sevdiğini gördü....Eylem kimi gördü acaba???....
Sabah oldu: ................

Evvvet arkadaşlar 10. Bölüm geldi....ve sır perdesi açıldı...
Ama hala bazı gizli konular var...Onu da yakında öğreniceksiniz..!?
İnşAllah beğenmişsinizdir...Vote ve yorumlarınızı bekliyorum canlarım...
●Acaba Fethi Eylemi gördüğünde ne tepki vericek????
Sizi seviyorum ballarım....💜🎡