IN MY ARMS

CH . 25

نایل گوسفندشو داخل طویله فرستاد و درشو قفل کرد
سمت شیر آب رفت و بعد شستن دستاش با پارچه ای که به کمرش اویزون بود دستاشو خشک کرد

صدای سم اسب ها و گرد و خاکی که از سر تپه ی شرقی ظاهر شده بود باعث شد دستشو سایه بون کنه و به اونجا خیره بشه

سریع روپوششو برداشت و پارچه ی دور کمرشو پرت کرد و سمت عمارت دوک استایلز دوید

بعد از دو هفته رفت و آمد به عمارت همه بدون پرسیدن اسم و یا کارش دروازه رو برای نایل باز کردن

:مارکس ...مارکس

مارکس با شنیدن صدای نایل از روی صندلی چوبی داخل سالن بلند شد از زیر تاق ایوان سرشو بیرون اورد و لبخند زد اما با دیدن صورت اشفته ی نایل اخماش تو هم رفت و سمتش اومد

:چی شده ?

نفس کم اورده بود , خم شد و به در اشاره کرد

:س...سربازای پادشاه

:کجان ?

:دارن ..میان این سمت ...هوووه ...

مارکس دستی رو پشت نایل زد

:تو برو بالا من حواسم به اوضاع هست

نایل سرشو تکون داد و ایستاد , وارد عمارت شد و خیلی سریع از پله ها بالا رفت
پشت در اتاق چند ضربه به در زد تا اینکه صدای باز شدن در باعث شد از در فاصله بگیره

:دوک ... معذرت میخوام مزاحمتون شدم

:مشکلی نیست نایل همسرم خوابه برای همین سریع درو باز کردم نمیخوام بیدار بشه

:عا ... پس بهتره بیاین پایین , دیدم که سرباز های پادشاه این سمتی میومدن

هری ناگهان حالت صورتش تغییر کرد

:به مارکس گفتم , اون گفت خودش رسیدگی میکنه

هری نگاهی به اتاق کرد و دوباره به نایل خیره شد

:من میرم پایین اجازه نده کسی به اتاق نزدیک بشه

:حتما

هری دستی رو شونه ی نایل زد , دستی تو موهاش کشید و از پله ها پایین رفت

مارکس سمت پله ها اوند که با دیدن هری ایستاد

:دوک

:چرا اومدن ?