𝐌𝐚𝐬𝐭𝐞𝐫 𝐊𝐢𝐦

🥀part 1🥀

+ دکتر کیم ... دکتر

سهون در حالی توی راهرو سعی میکرد خودشو از بینه دانشجوعا بکشه بیرون استادشو صدا میکرد ولی بین اون همه سر و صدا قطعا نمیتونست توقعی داشته باشه که صداش شنیده بشه ...

دکتر کیم درگیره افکارش تند تند قدم برمیداشت تا زودتر به کلاسه بعدیش برسه ...

+ دکتر ... میتونم چند لحظه وقتتون رو بگیرم .

با شنیدنه صداش پاهاش به زمین میخ شد ... صدایی که درست از پشته سرش میومد ... صدایی که قلبش به خوبی باهاش اشنا بود ...

نفسه عمیقی کشید و خودشو جمع و جور کرد و برگشت ...

-مشکلی پیش اومده اقای اوه ؟

سهون نا مطمئن به اخمای درهمش نگاه کرد و برای چند ثانیه از کارش پشیمون شد ولی دیگه دیر شده بود ...

+ دکتر...خب ... چطوری بگم بهتون ...

دکتر کیم به ساعتش نگاه کرد ... داشت دیرش میشد ...

-اگر نمیتونی بگی پس بهتره هیچوقت نگی و وقته دیگرانو نگیری ... روز خوش .
با لحنه خشکی گفت و قدماشو به سمته کلاسه بعدیش برداشت .

سهون با دهنه باز به جای خالیش خیره شد ...

+ این دیگه چه مدلشه ؟...

با ضربه محکمی که شونش خورد سرشو ارود بالا و به بکهیون خیره شد ..

-چته هون چرا رفتی تو برهوت ؟!

+ الان یه اتفاقی افتاد ؟

بکهیون با تعجب و کمی نگرانی بهش خیره شد ...

-چه اتفاقی ؟

+ استاد کیم در عرض سه ثانیه رید بهم و رفت .

بکهیون اول با چشمای گرد نگاش کرد ولی به ثانیه نکشید که لباش کشیده شدن داخله دهنش تا از ترکیدن احتمالی جلوگیری کنه ...

+ بخندی میزنم لهت می...

همین یه جمله کافی بود تا بکهیون از خنده بترکه و اب دهنش صورته سهونو رگباری هدف بگیره ...

+ کثافته چندش حال بهم زن گه زدی تو صورتم ...

بک بیتوجه به فحشاش بلند بلند میخندید ...

نگاهه حرصیی بهش انداخت و کوبید توی سرش
+ زهرمار چه مرگته اینطوری میخندی

-اخه ... اخه دقیقا همین یه ربع پیش داشتی میگفتی دکتر کیم رو حرفت حرف نمیزنه و برات احترام قائله ... ریدی که با این اعتماد به سقفت .

در حالی که رگه های خنده توی صورت و صداش موج میزد گفت و سهون حرصی تر از قبل بهش تنه زد و راه افتاد سمته کلاسش ...

-یااااا حالا قهر نکن ...

دنبالش راه افتاد ولی سهون همچنان بی اهمیت بهش تند تند پله هارو پایین میرفت تا به کلاسش برسه ...