Θα μπορούσε εύκολα να πει κανείς πως ο τρόπος που προσπαθείς να εκφραστείς είναι περίεργος και δεν τον καταλαβαίνει ουδείς.
Αστείος είναι ο τρόπος που μιλουν μερικοι• αντί να πουν φωναχτά τις σκέψεις τους τις αποτυπώνουν στο χαρτί.
-Γιατι δε μου μιλάς? Αφού ξέρεις ότι είμαι εδώ για σένα, γιατί δεν μου απαντάς?
-Συγγνωμη μα δεν ξέρω τι να σου πω... Ίσως δεν είναι η ώρα μου ακόμα να εκφραστω.
Η πικρή αλήθεια είναι όμως πως καταλήγεις πάλι μόνος. Όπου και να είσαι, ο,τι και να κάνεις... Στην τελική δεν έχει αξία ο χωροχρόνος.
Οι σκέψεις σου ένα κουβάρι σχηματίζουν στο μυαλό, μόνος με τους δαίμονες σου σε ένα δωμάτιο σκοτεινό.
Δεν καταλαβαίνω ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος. Να εμπιστευτώ το μονοπάτι μου ή θα βρεθώ κατάκοιτη σε ενός ατελείωτου πηγαδιού το βάθος? Έρμαια των σκέψεων μας είμαστε όλοι• λίγοι οι κατηγορούμενοι και πολλοί οι δικηγόροι. Ούτε λεπτό δε θα σε αφήσουν να επαναπαυτεις, αυτή είναι η μοίρα σου και ας μην το αποδεχτείς.
Αυτά λοιπόν λένε οι δικες μου οι μυχιες οι σκέψεις, ένα Σαββατόβραδο όταν ήρθαν για επισκέψεις.
STAI LEGGENDO
Delirium
CasualeSome things that I have written but they are mostly my interpretations of certain events in life. They are in Greek(my mother tongue), though i might translate them at some point in english.
