💯💯

41 7 9
                                    

Kendimden Özür Diliyorum

Yaşadığım süre boyunca,
hep merhametimin arkasından yürüdüm,
Beklentilerimi arkada bıraktım.
Kimseden bir şey beklemedim.
Doğrusu bu sanıyordum çünkü.

Yaşadıklarımı, yaşayamadıklarımı
içimde sakladım.
Sustum, bastırdım, olsun dedim,
insanlık bende kalsın.
Verdim, hep verdim,
karşılığını alıp alamadığıma bakmadan.
Aslında güçlü olmak değildi istediğim,
ama olmak zorundaydım ve oldum..
***
Kendimi hep erteledim.
Kimsenin beni anlamadığını
bildiğim halde,
hayatıma girenleri, bana verilmiş
Kutsal bir görev olarak gördüm.
Herkesi mutlu etmek
zorundayım zannettim.

Benim de mutlu olmam
gerektiğini unutmuşum...

Görevim neyse en iyisini yapmalıydım
ki vicdanım rahat etmeliydi.
Birilerinin de bana karşı görevleri
olduğunu hiçe saymışım oysa...
***
Ne yazık ki karşımdakilerin eksiklerini
tamamlamaya çalışırken
onların hatalarını görmeye
vaktim kalmamış sanki.

Beni üzmelerine bakmadan
karşılığında ne aldığıma ne hissettiğime
aldırış etmeden hep verdim.

Kendimi nasıl da unutmuşum,
unutturmuşlar aslında.
Paramparça olmuş kalbime,
doğruları söylemeye çalışan beynime,
mutsuz yüzüme hep "sus" dedim.
"Sen SuS!!"
***
Kendime haksızlık ettim,
kimseye etmediğim kadar.
Kendime geldiğimde ise
yorgun, yılgın,bitkin,
Bir köşede saklanıp ağlayan
bir kız (erkek) çocuğu olarak buldum.
Ve ona elimi uzattım,
diyebildiğim tek şey
"Geçti", bir daha seni kimse üzemeyecek!
***
Şimdi senden "özür diliyorum".
Seni bu kadar hiçe saydığım için
insanların seni bu kadar üzmelerine
müsaade ettiğim için
seni hiç bir zaman dinlemediğim için,
Üzerine bu kadar sorumluluk
yüklediğim için
Hakkın olan bütün duyguları
sana yaşatamadığım için...

Şimdi tekrar söylüyorum.
insanlığından, kalbinden,
duygularından, çocukluğundan,hislerinden
Çok özür diliyorum !
Galiba ben almadan vermenin
ALLAH'a mahsus olduğunu unutmuşum....

Can Yücel

SÖZLERİN VE ŞİİRLERİN SİHRİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin