Kirpiklerinin çatısında güneşli bir gün
Mürekkep kokusu var bu çatıda
Oturuyorum üzerinde senden habersiz
Manzaram bu şiir ya da sensin
Bilmiyorum
Yazdıklarımda bir var bir yok gibisin
Aklımdaki defterde isminin yazıldığı günleri unutmadım
Tam o sırada
Göz kalemimin içinde de sen koktun
Gönül sobası tüttü sandılar
Yangın yokken yanık kokusu sardı bedenlerimizi
İtfaiye sirenleri senin içinden geçiyordu
Ancak unuttun bunu
O lekeyi çıkaracak hiçbir siren yoktu ellerimizde
Kulaklarını kapat sevgilim
Yorgunluğumuzun kokusunu duymaktan kaçmaya çalışıyorum...
#Ruhfelsefesi1654
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SÖZLERİN VE ŞİİRLERİN SİHRİ
Ficção GeralBu kitap üzerinde okuduğum kitaplardan,şiirlerden ve yazılardan hoşuma giden parçaları paylaşacağım sizlerle. Bunu yaparak değeri hak eden şair ve yazarlarımızı bilelim ve hatırlatalım istedim...
