Koca bir dağ yıkıntısı koymuşlar kaldırım taşlarının arasına. Halbuki o çatlaklarda gözlerden korunmuş o masum çiçekler açmalıydı. İsimleri bilinmeyen ama açmak için kaldırımı seçmiş o cesur çiçekler.
O kaldırımda yürüyen bir kadın. Çiçeği farketmeden geçiyor bugün sokaktan. Yolun ortasında birikmiş olan suya gözleri dalıyor.
Konuşuyor bakışlarıyla:
"Dudaklarımda açılmamış bir kapak var sanki. Sıkmış bir şeyler avuçlarının içinde konuşmalarımı.
Çok konuşuyorsun "içim" sen hiç bu kadar susmamıştın "
Gözleri çekiliyor suyun üzerinden. Bu sefer o çatlaklar kadının içindeki bir yoldan geçiyor. Bu çatlakların arasında açan çiçekleri hiç gördünüz mü? Görmediniz. Çünkü o çiçekler herkes için kokmayacak kadar özeldi.
Yolunda düşmeden ilerlerse dudaklarında kilitli kalmış bu kapak açılacak.
"Kadın zaten dökülen parçalarını dudaklarında saklamıştı. O çiçeğin özü kadının parçalanan umut camının kırıntılarında saklı."
#Ruhfelsefesi1654
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SÖZLERİN VE ŞİİRLERİN SİHRİ
Genel KurguBu kitap üzerinde okuduğum kitaplardan,şiirlerden ve yazılardan hoşuma giden parçaları paylaşacağım sizlerle. Bunu yaparak değeri hak eden şair ve yazarlarımızı bilelim ve hatırlatalım istedim...
