İçinde düşen bir şeyler olduğunda ayakta durduğunu sanıyor seni görenler. Oysa için çok şiddetli dökülüyor o boşluğa. Bu depremin yıkımı yüzünde bir tebessüm bırakıyor. Herkes bu yıkılışın üzerine kahkaha atıyor. İnsan o an düşünüyor ki;
" gülmek belki de hiç bu kadar can yakıcı olmamıştı..."
Bu sadece yaşadığın hayatın içinde ölmeden önce ölebilmenin gizli fısıltısıydı aslında.
Senin fısıldadığın bu gerçeği duyabilenleri çok sev...
Belki de o zaman kendi içinde yeni bir dirilişin başlangıcını yeniden yazarsın...
Unutma hikayen henüz bitmedi. Bitseydi bu yazıyı okuyamazdın. Hala bir umut var...
#RUHFELSEFESİ1654
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SÖZLERİN VE ŞİİRLERİN SİHRİ
Ficção GeralBu kitap üzerinde okuduğum kitaplardan,şiirlerden ve yazılardan hoşuma giden parçaları paylaşacağım sizlerle. Bunu yaparak değeri hak eden şair ve yazarlarımızı bilelim ve hatırlatalım istedim...
