slow

02.

Τετάρτη 28 Απριλίου 2018

Κ

αθόμασταν στα τραπεζάκια και τρώγαμε την νόστιμη σαλατουλα. Ρόκα , σάλτσα και ντομάτες με ελιές . Υπήρχε κάτι ακόμα μέσα που δεν αναγνώριζα τι ήταν αλλά μου εμοιαζε πιο πολύ με ψωφια μύγα .

Μπεεεεεεεεε

Αν με υποννοεις πρόβατο επειδή τρώω πρασινάδες να φας σκατα .

χοντρή!!!!

Της μάνας σου ο κωλος μαρή !!!

Εντάξει μαμά

Αισταδιαλα!!!!

      Σήμερα είναι η ημέρα της βοσκής. Ετσι την λέμε αυτή την μέρα γιατί τρώμε σαλάτα με χυμό πορτοκάλι και φετουλα στην άκρη.

   Κάνουμε όλοι υπομονή να φύγει η μέρα νηστείας .

      Η Νικολέτα η πολυαγαπημενη μου κολλητή ήρθε και κάθησε δίπλα μας και κοίταξε πάλι με απέχθεια τον Γιώργο.

Αντέ πάλι. Το γάμησες το κατάλαβε το παιδί ότι δεν τον γουσταρεις.

     Αυτή στον δίσκο της είχε μέσα hell
Σουβλάκια από τον Μανώλη πιο κάτω και τάρτα από το ζαχαροπλαστείο.

Μετά εμένα λένε χοντρη.

    Ναι αυτή πριν έρθουμε στο σχολείο πάει και παίρνει φαί από έξω.

Τσουλααααα

Τσουχτρααααα

Για εμένα δεν πήρεεεε

Να της έδινες λεφτά μωρη φτώχια!

Κακία φωνουλα.

     Η Νικολέτα μου έκανε νόημα να κοιτάξω πίσω και είδα τις χαμηλών ηθών κοπέλες να κοιτάνε το αγόρι μου και να χαμογελάνε.

Τσολιά

Πουτάνες

Δεν θα γίνει ποτέ δικός σας τόσους έχετε . Αφήστε έναν στην ησυχία του .
   
Γύρισα πίσω και τούς χαμογέλασα. Η αντίδραση τους είναι να γυρίσουν στο φαί τους. Ε βέβαια όταν φοβόμαστε μην φάμε ξύλο από την κοπέλα νταή του σχολείου έτσι είναι

Ετσι βλαμμένα να μαθαίνετε τι είναι δικό σας και τι όχι.

    Ο Γιώργος σηκώθηκε και πήγε να πάρει ακόμη έναν χυμό.

<< Παιδιά το ακούσατε πως οι αγελάδες έρχονται και στην τραπεζαρία >> Είπε η Ιουλία και καθόταν από πάνω μου σαν τον Χάρο.

Πότε ήρθε αυτή.

Σαν τις κλανιές και αυτή. Αθόρυβη.

Τι σαν δηλαδή.