slow

03.

Τετάρτη 23 Απριλίου 2018

Οχι ρε γαμώτο!  Αμά τις δει αυτές τις φωτογραφίες ο Γιώργος την γάμησα κυριολεκτικά.

Θεεε μου έναν σώο γκόμενο είχα και εγώ . Γιατί να μην τον κρατήσω;
 
Εστειλα μύνημα στην Νικολέτα να έρθει από τα αποδυτήρια. Κάτι θα ξέρει να κάνει.

Βασικά θα με μαλώσει αλλά εντάξει

    Εκείνη απάντησε ότι σε μισό λεπτό θα είναι εκεί. Σε λίγο ηταν από έξω και περίμενε. Της έκανα νόημα να περάσει καθώς εγώ δεν μπορούσα να βγώ έξω να με δεί και κανείς...

Να ντροπιαστει και το παιδί

Βούλωστο.

- Τι έγινε;  Με ρώτησε με ανησυχία.

- Λοιπόν..... Είπα και με κοιτούσε με ένα βλέμμα "ναι τι για λέγε "

- Βγηκααποτοντουζμεφιλησεοντεντ
ΚαιτραβηξεφωτογραφιαηΙουλιακαι
Τωραμεεχειστοχερικαιθαχωρισωμετονγιωργο.

- Χαχαχαχχα . Αρχισε να γελάει σαν Φώκια που έπαιζε με μπάλα για να πάρει φαί.

   Την κοίταξα με ένα σοβαρό βλέμμα και σοβαρεψε.

- Δεν αστειεύεσαι; Με ρώτησε και έγνεψα θετικά.

- Τι θα κάνω τώρα την Ρώτησα και με πήρε μια αγκαλιά .

- Κάτι θα σκέφτουμαι είπε.

Ευχαριστώ όλα τα άγια που δεν μου φώναξε .

- Οχι δεν γίνεται αυτό είπα

- Αρτέμης είπε και κοιτούσε από πίσω μου.

- Θα με χωρίσει!

- Αρτεμη!

- Θα με θεωρεί όλο το σχολείο τσούλα!

- ΑΡΤΕΜΗ!!!
Φώναξε μέσα στα μούτρα μου

- Τι!

- Κοίτα είπε και έδειξε ένα ντουλαπάκι. Το πλησίασα και κοίταξα μέσα από τις σχημες του και είδα ένα κόκκινο φωτάκι να αναβοσβήνει. Ηταν μια κάμερα.

- Λες να καταγράψε τα πάντα; Την ρωτάω και εκείνη γνέφει.

- Και εμένα γυμνή; Ρώτησα τρομοκρατημένη

Σιγά το υπερθέαμα.

- Ωραία!  Πάμε να βρούμε τον κάτοχο και... Πήγα να πω αλλά με διέκοψε με την συχνή ευγένεια της

- Δεν νομίζω σου αρέσει όταν μάθεις ποιος είναι! Είπε με λίγο τρόμο στην φωνή της

- Γιατί ποιος είναι; Ρώτησα σαν καθυστερημένο