Secret Friends

Hoofdstuk 7

Door: @ILoveSenna

(Zoey)
"Kom Zoey, opschieten nu." Roept mijn moeder. Ik help Ray nog even met de meubels opzij zetten. Ray is onze kamerhulp, ze is echt aardig. Dan komt mijn moeder binnengelopen. "Zoey, laat je spieren niet kapot gaan, dat is Rays taak." Ik laat de meubels los en ga zitten in de zitkamer, waar het feest onder andere wordt gehouden, daar kun je even uitrusten volgens mijn moeder. Ik doe mijn gegolfde bruine haar nog even goed als ik de bel hoor. Ik hoor mijn moeder de deur open doen. "Ach zijn jullie er al, jullie zijn de eerste, Macanzie, wat ben je prachtig, Zoey is in de zitkamer." Aarg, Macanzie dus. Ik hoor ordinaire hakken naar de zitkamer toe lopen. "Zoey, gefeliciteerd met... Wacht waarom houden jullie dit feest." "Mijn ouders geven dit feest omdat ik volgende week jarig ben." "Oh." Zegt Macanzie afwezig. Saved by the bell, ik loop naar de deur...

Bijna iedereen is er, het is best gezellig maar ik wou dat Lucy hier was. Ik loop naar de woonkamer waar ik een meisje in een blauw jurkje zie staan, ze lijkt een beetje op Lucy. "Hoi!" Zeg ik, het meisje draait zich om. "Hoi!" Zegt ze. "Zoey van Kantbergen!" Zeg ik en ik steek mijn hand uit. "Luca...Blom!" Zegt ze en ze schudt mijn hand. "Dus jij bent familie van meneer Blom van t' winkeltje?" Vraag ik. Ze knikt en friemelt wat aan haar haar. "Weetje, je doet me denken aan mijn vriendin Lucy de Bruin. Van mijn ouders mag ik niet met haar vriendin zijn, maar dat doe ik een soort van stiekem, haar vader is helemaal niet ziek ze is gewoon niet uitgenodigd!" Zeg ik. Ze knikt weer. "O, sorry ik ken je eigenlijk helemaal niet en ik vertel dingen die ik niet snel zou zeggen tegen iemand, maar je lijkt zo vertrouwd." Zeg ik. "Sorry." Zegt ik nog eens. "Ik snap dat ik vertrouwd lijk je kent me namelijk heel goed en ik zit zelfs in jouw klas, ik ben je vriendin enzo!" Zegt ze, is het Jacqueline, zij is toch niet uitgenodigd. "O, nee... Jacqueline?" Vraag ik, waarom zeg ik nou weer o nee, dalijk is ze het. Ze schud haar hoofd. "Wacht, eens even ben jij Lucy?" Ze knikt en lacht. Ik geef haar een knuffel. "Ben je toch uitgenodigd dan?" Vraag ik. "Was het maar zo!" Zegt Lucy. "Maar hoe ben je binnen gekomen en waarom zei je Luca Blom?... O, wacht ik snap het al meneer Blom, Luca Blom!" Zeg ik lachend. Ze knikt en pakt een wrapje. "Maar nuks zuggan tuggun e oudes!" Zegt ze met haar mond vol, ik begrijp haar. Ik schud mijn hoofd. "Beloofd!" Zeg ik erachteraan. Dan komt er een jongen naar ons toegelopen, Max volgens mij. "Hey Luca." Ik zie dat Lucy rood wordt. "Hai." "Jij bent Zoey, de jarige." "Pas volgende week hoor. Lucy uuh Luca wil wel met je dansen." Lucy kijkt me boos aan. "Oké." Max pakt Lucy's hand en neemt haar mee naar de dansvloer. Ik loop naar Ray, die nu voor dj speelt, toe. "Een slow nummer alsjeblieft." Ray zet een een slow nummer op en ik kijk naar Lucy en Max, ze zijn zo schattig samen.

Het feest is afgelopen, Max en Lucy hebben nu iets en ik fiets met Lucy naar school. Druk kletsend fietsen we verder. Als ik een auto hoor toeteren, kijk ik snel om, maar het is al te laat. Ik knal op de bumper van de auto, een pijn scheut knalt door mijn lijf, er volgen er meer. "Zoey!" Hoor ik Lucy nog roepen, en dan wordt alles zwart.

"Ja ze wordt wakker." Roept een bekende stem. Een vaag beeld komt voor mijn ogen, een meisje met blond haar staat voor me. "Lu.. Lucy." Stotter ik. Lucy vliegt me om de hals, een pijn scheut schiet door me heen. "Auw." Piep ik. Snel laat Lucy me los. "Sorry, weet je het nog, het ongeluk?" "Nee, wie heeft er een ongeluk gehad, is er iets met papa of mama." "Jij, jij hebt een ongeluk gehad, je bent in het ziekenhuis, je hebt drie gekneusde ribben, je bent flauwgevallen. Je ouders komen eraan." "Wanneer is dat gebeurt, een week geleden." "Dat was een half uur geleden. Je ouders waren aan de andere kant van het land, daarom konden ze niet zo snel komen." "Maar dat kan niet, ik moet naar school." "Je hebt een ongeluk gehad, je hoeft nog lang niet naar school, en ik blijf bij je." Lucy glimlacht. "Waar is ze, waar is mijn Zoey." Roept mijn moeder. Ze rent naar mij toe. "Het is allemaal jouw schuld, jij hebt ervoor gezorgd dat mijn meisje nu bijna doodgaat." Roept ze, en ze wijst naar Lucy. "Nee, het is niet Lucy's schuld." Zeg ik zwakjes. "Nee ik." "Hou je klep de Bruin." Gilt mijn moeder. Er komt een lange man met een bril de kamer ingelopen. "Ik ben James, James Van der Heijden." Zegt de man. "Zoey." Zeg ik en ik steek mijn hand uit, weer een pijn scheut, snel trek ik hem terug. "Ik neem aan dat jullie de ouders zijn, en deze jongedame is haar zus." Mijn vader valt hem in de reden . "Echt niet, wij maken niet zo'n lelijke kinderen." "Oké niet haar zus dus." "Nee ik ben haar vrie... Klasgenoot en ik was bij het ongeluk." "Aha, nou Zoey je hebt drie gebroken ribben en een lichte hersenschudding." "Ik kan morgen toch weer naar school?" Vraag ik, ik zie James glimlachen. "Meisje, de komende weken moet jij uitrusten, je kunt over vier weken pas naar school, en dan moet je nog heel rustig aan doen." "Maar ik ben volgende week jarig." "Dan komt je feestje hier." Ik kijk naar beneden en ik merk dat er een buisje in mijn arm zit. "De Bruin, wij willen even alleen zijn met onze dochter, en blijf uit de buurt van Zoey." Roept mijn moeder, Lucy knikt en verlaat de kamer, de dokter gaat ook weg. "Wat is er precies gebeurt." "Ik was met Lu.. Lucy aan het fietsen omdat ik haar toevallig tegen kwam op weg naar school, we waren aan het praten en toen hoorde we opeens een auto toeteren. Voordat ik het wist lag ik op de bumper van de auto, ik.." Ik hoest even. "Ik hoorde Lucy nog mijn naam roepen en toen lag ik hier." "We weten van de dokter wat er is gebeurt, de man die tegen je aan is gereden heeft de ambulance gebeld, Lucy was in shock, en je bent met Lucy hierheen gebracht. Maar nu eerlijk, Lucy is geen vriendin van je toch?" "Nee, niet echt, wat gaat er verder gebeuren?" "Dat is nog onduidelijk, je krijgt wel een kamergenoot." "Wanneer?" "Morgen." Ik knik