Hoofdstuk 3

86 4 0
                                    

Door: @ILoveSenna

(Zoey)
Na een uur wachten (het leek een eeuw) komt Lucy eindelijk uit het lokaal gelopen. Ik zie dat ze verrast is dat ik ben blijven wachten. "Hey, ik moest 20 regels voor mijn vader opschrijven, dat is echt saai! vooral met meneer Janssen." Zegt Lucy. Snap ik, maar ik moet snel naar huis anders heb ik dalijk 2 weken of meer huisarrest, ik had namelijk gezegd dat ik eerder uit had!" Zeg ik, en ik loop naar de deur. Lucy roept nog doei maar ik heb geen tijd om te antwoorden. De limo staat al voor de schoolingang, ik stap in. "Hallo mevrouw van Kantbergen, hoe was u dag op school?" Zegt Dirk-Jan: mijn chauffeur. Hij was vroeger een vriend van mijn vader Boudewijn, vandaar dat hij zo chic is, net als mijn vader. "Noem me alsjeblieft gewoon Zoey Dirk, ik ben geen koningin." "Zoals u wilt mevrouw van Kant.... ik bedoel Zoey." "Mijn dag was ok, ik heb gewoon wat gekletst met Lu.... ik bedoel Macanzie." "Goedzo." Inmiddels zijn we er. "Hey mam." "Zoey, je zei dat je eerder uit was vandaag, waarom ben je zo laat, wat heb je nu weer gedaan?" "Nee mam ik heb niets gedaan Lu ehm Macanzie moest nabl... nog wat klusjes doen op school." Zeg ik wetende dat mijn moeder anders gaat vragen wat die lieverd gedaan heeft. "Wat een lieverd is het toch, zo attent dat ze nog klusjes gaat doen na schooltijd. "Ja." Voor ik het weet is het 8 uur, ik ben erg moe dus ik ga slapen.

Ik haal mijn fiets uit de garage, mijn rode jurkje wappert in de wind, het is koud, oktober, dus herfst. Maar mijn moeder rekt mijn 'jurkjes tijd' altijd eenbeetje uit, omdat ik anders broeken moet dragen. Ik stap op mijn paarse fiets en fiets weg.

3 straten verder, bij school

"Hey Lucy." "Hey Zoey." "Is er gisteren nog wat spannends gebeurt." Vraag ik, ik zie dat Lucy slikt. "Nou ehm, eigenlijk wel." Antwoord ze dan. "Wat is er dan." "Mijn vader wilde.... hij wilde Spekky slachten." "Waat, maar dat is jóú varken, is hij nu ehm zeg maar doo..." Zeg ik. "Nee, gelukkig niet, want Diggy, de lieverd, heeft die stomme slacht meneer gebeten." Zegt Lucy vol overtuiging. "En wie is Diggy, is diegene niet helmaal goed ofzo dat hij bijt?" Vraag ik. "Haha, nee joh, dat is een hond." Zegt Lucy "Oh, haha." Zeg ik. "We hebben nu, ehm even kijken, Nederlands."zegt Lucy kijkend op het lesrooster. "Van wie?" Vraag ik. "Meneer holie kwakamolie." Zegt Lucy, natuurlijk is dat niet zijn echte naam, maar hij zegt altijd Holie kwakamolie bijvoorbeeld als we kletsen zegt hij: holie kwakamolie kunnen jullie nooit eens stoppen met kletsen? En sindsdien noemen we hem meneer holie kwakamolie. "Hoelang hebben we nog voor de les, ik moet mijn boeken nog uit mijn locker halen." Vraag ik. "Nog 7 minuten." Antwoord Lucy kijkend op haar mobiel. Ze heeft een iPhone 1, ik een iPhone 6 en ik moest haar geld lenen daarvoor. Niet dat ik dat erg vond, ik bedoel, ik krijg 20 euro zakgeld per week, ik heb haar 60 euro gegeven niet omdat ze het vroeg, maar omdat ik het wilde, ik hoef al dat geld niet. Gelukkig zijn de lockers om de hoek en zijn we er al. "Waar is mijn mascara." Vraag ik in mijn tas zoekend." "Weet ik veel, ik heb geen verstand van make up." Zegt Lucy. "Maar dit is de mascara die ik vorig jaar voor mijn verjaardag heb gekregen, weetjewel massie mascara." Zeg ik. "O ja massie..." Zegt Lucy

(flashback)

Het is de dag na mijn verjaardag en ik heb mijn nieuwe mascara mee naar school, Lucy en ik bekijken hem aandachtig. "Van welk merk is die macara?" Vraagt Lucy. "Beter kijken." Zeg ik wijzend naar een naam die middenop het mascara flesje staat, geen idee hoe ik het anders moet noemen. "Massie." Leest Lucy hardop voor. "Hé dat merk heb ik ook van oogschaduw, lippenstift enzo, we hebben al die dingen een naam gegeven. Massie eyeliner, massie oogschaduw enzovoort. "Deze heeft een leuke naam." Zegt Lucy. "O ja, haha, massie mascara!" Zeg ik.

(einde flashback)

"Waar heb je massie voor het laatst gezien." Vraagt Lucy. "Wacht misschien ligt hij in mijn locker." Ik doe mijn locker open, en ja hoor, daar, op de bovenste plank logt massie. "Massie!" Zegt Lucy. Ik doe snel eenbeetje op. Als ik thuis kom zonder die mascara, kan ik mijn leven wel vergeten, als ik thuis kom met mascara, maar zonder het op te doen, kan ik mijn toekomst wel vergeten.

"Holie kwakamolie, Lucy en Zoey, kunnen jullie nou nooit meer stoppen met kletsen." Zegt meneer holie kwakamolie. "Sorry meneer ho... de Wit." Zeg ik, ik ben altijd heel netjes tegen de docenten. Lucy daarintegen, zegt dingen waarvan de docenten zelfs van versteld staan, ook nu. Sorry meneer maar het ging over iets dat heel belangrijk is, maar als u wilt dat we dat niet bespreken dan doen we dat niet, gaat u maar door, gaat u maar door." Zegt Lucy ze acteert dat ze huilt. Meneer holie kwakamolie gaat er niet op in en gaat door met zijn oersaaie les.

"Kom Zoey, het is pauze." Jacqueline trekt me mee naar de kantine, zonder dat ik nog iets kan zeggen zitten we al aan de 'populaire' tafel in het midden van de kantine. "Dus Zoey, waarom zit jij altijd daar met die boerendochter, kom voortaan hier zitten." Zegt ze wijzend met een ordinaire vinger naar het tafeltje waar wij altijd zitten. "Sorry maar die 'boerendochter' is mijn beste vriendin, en jij zult nooit haar plek kunnen krijgen, jij bent niet belangrijk voor mij." Wil ik zeggen, maar ik durf niet, gelukkig komt Lucy en zegt ze ongeveer exact hetzelfde. "Sorry hoor maar die 'boerendochter' ben ik, en zij, is mijn beste vriendin, je kunt haar beste vriendin wel willen zijn, maar Zoey denkt daar anders over, kom mee Zo." Zegt ze, ik sta op en kijk haar dankbaar aan. "Geen dank." Fluistert ze. "Wat voor eten moet dit voorstellen." Zeg ik wijzend naar een bord met... is het nou modder. "Het is soep." Zegt Lucy. "Oké Zoey, concentreer je, het is tomatensoep, gewoon tomatensoep." Zeg ik en ik steek de lepel met de 'soep' in mijn mond. "Dat was niet zo erg." Zeg ik. "Nee hé, het valt best wel..." Wil Lucy zeggen, ik val haar in de reden. "Het was nog erger, dit spul is goor, maar dit keer ga ik niet niets eten, ik prop het in mijn mond alof het pizza is." "Mee." Maakt Lucy haar zin af. Ik prop het spul in mijn mond, ik kauw, zo dik is die prut, ik moet bijna kotsen, maar ik hou me in. "Je moet kotsen of niet." Zegt Lucy, ik schud mijn hoofd. Als ik de soep heb doorgeslikt zegt Lucy. "Je mond zit onder die prut." Ik pak mijn servet en veeg mijn mond af, snel werk ik mijn make up bij. "Ik heb jou nog nooit zo actief met make up gezien." Zegt Lucy. "Als mijn moeder me ziet zonder mascara en lippglos, vermoord ze me." "In die limo heb je toch genoeg tijd." Zegt Lucy, volgens mij is ze jaloers op die limo. "Vandaag ben ik met de fiets, je hoeft niet jaloers te zijn hoor." Zeg ik. "Ben ik niet." Zegt Lucy droog, ze kan beter liegen dan ik dacht. "Iedereen even luisteren." Zegt meneer Harten, de directeur van de school. Ik en Lucy kijken naar het podium, waar meneer Harten op staat. "Vandaag is de dag van de maand, en dus kiezen we vandaag de leerling van de maand, hier voor me staat de ton met alle namen, ik ga nu een naam trekken." O ja, iedere maand is er een leerling van de maand, die komt op de muur van de kantine, waar iedere leerling die ooit leerling van de maand is geweest op hangt (de foto dan). "De leerling van deze maand is: Zoey van Kantbergen! Kom maar naar voren Zoey." Vol verbazing loop ik naar het podium. "Jij mag jou foto op de muur hangen." Ik krijg de foto in mijn handen gedrukt en ik loop naar de 'fotomuur', ik hang mijn foto op. "Gefeliciteerd Zoey." Zegt meneer Harten. "Dank je." Zeg ik en ik ga weer naast Lucy zitten. "Goedzo." Zegt ze. "Ik heb helemaal niets gedaan, hij trekt een naam, jij had het net zo goed kunnen zijn." Zeg ik. "Maar toch." Zegt Lucy. "We moeten rennen naar bio." Zeg ik, Lucy en ik lopen de kantine uit.

Secret FriendsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu