Buram buram ölüm kokuyor gökyüzü
Buram buram yalnızlık ve buram buram yalan
Meğer kader söylermiş hep son sözü
Meğer Tanrıda korkuyormuş her gece yalnız kalmaktan
Bir tarafım diyor ki ; Geri gelecek
Diğer tarafımda ; Gelenler gidenler hep aynı kişiler ne fark edecek ?
Bir tarafım diyor ki ; Sabret , bir gün o da seni sevecek
Haykırıyor gökyüzü ; Asla sevmeyecek
Çalkalanıyor okyanus her yıl aynı gün
Karışıyor yerleri gece ile gündüzün
Sarılıyor aniden gök ile yer
O kadar acı çekiyordum ki ölmüşüm ne fark eder ?
İntihar etti bir bir kuşlar ve kelebekler
Soldu biranda papatyalar ve güller
Ayrıldı daha sonra gök ile yer
Cehennemden dökülmeye başladı küller
Ayaklandı biranda intihar edenler
Havada uçuştu Tanrıya edilen küfürler
Yer değiştirdi birden cennet ile cehennem
Bir devrim başladı Arafta aniden
Birden çalmaya başladı kıyamet çanları
Başladı herkesin ölüm sanrıları
Yarılmaya başladı mezar taşları
Uyandı tek tek öbür dünyanın insanları
Yer gök gece gündüz birbirine girdi
Kuşlar kelebekler birbiriyle sevişti
Her yerde kargaşa korku ve telaş birikti
Nedense tek istekleri henüz ölmemekti
Ben her gece yatmadan önce ölmek isterdim
Ben her gün ölmeyi denerdim
Ben ki ben eskiden ne güzelde severdim
İyiydim ben eskiden ama eskidendi eskiler
