March Jayne/Mj's POVUnti-unti kong minulat ang mga mata ko ang sakit ng katawan ko.
Nakita ko ang isang lalaki gulat na nakita ako na may halong saya tumakbo siya sa labas para tawagin ang doctor.
After they check me nilipat ako sa ibang room.
Iniisip ko ang mga nangyari at biglang bumukas ang pinto.
"Mj"kinakabahang tawag niya.
Kumunot ang noo ko sa tawag niya sa akin.
"Sino ka?"cold na sabi ko alam ko mali ako pero ito lang ang paraan para layuan niya ako at madali ko siyang layuan magpretend na may amnesia ako.
Alam ko masasaktan lang ako pag di ko to ginawa. May iba na siya kahit nangako ako noon ayaw ko parin manira ng pamilya.
Nakita ko kung paano bumagsak ang luha niya at nanigas sa tinatayuan niya na parang hindi makapaniwala sa sinabi ko.
"Mj please dont do this. I love you so much sabihin mo nagbibiro ka lang" nagmamakaawang sabi niya.
Gusto kung sabihin na oo pero not now.
"Nabasa ko sulat mo month ago"
Kumunot noo ko. Month ago? Eh 1 year higit ko pa pinadala yun.
"Sorry kung month ago ko palang nabasa,tinaso kasi ni mommy ang sulat, Diba sabi mo ako lang mamahalin mo you promised right?.
Mj mahal kita alam ko naging duwag ako noon natakot lang ako na saktan ka ni mommy kaya ako pumayag na iwan ka na walang paalam.God knows how much i love you and i suffered a lot and i know you suffered more too,pero ngayon handa na ako ipaglaban ka"
Hindi ko alam kung maniniwala ba ako pero pinagpatuloy ko ang pagpapanggap ko.
Umiiling ako.
"Sorry, hindi talaga kita kilala.umalis kana"
Sabi ko sabay iwas ng tingin.
"Umalis ka na muna josh"
Di ko namalayan nandito na pala mom.
Umalis na si jr.
"March what was that,dont tell me di mo rin ako kilala" my bestie said.
Umiling ako.
"Of course i know you tine"
"So its means you pretend na may amnesia ka.why?"
"Ayaw ko lang masaktan ulit natatakot na ako"
"Gosh, di ba niya pinaliwanag lahat say-
"Sinabi na niya" i cut her off.
"So bakit mo parin tinuloy"
"Eh sa natatakot ako"
"Yun lang, gosh grabe ka bestie eh para san pa yung pangako mo. Di pwedeng forever ka lang matatakot, alam kung sasaya ka sakanya"
"Best pagod ako"
Tumalikod na ako.di ko alam kung sa katawan ako napapagod o ang puso ko.
Ayaw ko ipagpatuloy ang usapan namin baka iiyak nalang ako.
"Best alam ko mahirap magtiwala ulit pero isipin mong mabuti ang ikasasaya mo. Alam kobg mahal ka niya.at alam ko rin ang paghihirap niya mula nung naaksidente ka"
With that she left me with tears.
Bakit ako nasasaktan di ba ginusto ko.
Bakit nangyari sa min to.
**
Araw-araw pumupunta si jr dito nagguilty ako.
Nakita ko kung papaano siya nag effort.
Narealize ko siguro dapat sabihin ko na.
"Best,mom pwede iwan niyo na muna kami ni jr dito"
Sumunod naman sila.
Tumango lang si mama at si best ngumiti lang with *go-best-kaya-mo-yan-*look
Ngumiti ako sa kanilang dalawa.
"Mj. Naalala mo na ako?"masiglang tanong niya.
Umiling ako, with that biglang sumimangot ang mukha niya.
"Kasi hindi naman kita nakalimutan,i lied because im afraid of getting hurt again,im sorry"nakayukong sabi ko.
Hinawakan niya ang baba ko at sapilitang tingnan ki raw siya.
"Mj, naiintindihan ko,
I know it kasi the way you look at me mukhang patay na patay ka eh"
"Wow huh ang hangin, sira na yata ang white house sa kahanginan mo"
"Eh sa totoo naman"
"Eh? Di ka galit sakin?"
Umiling siya.
"Dapat magpasalamat ako kasi binigyan mo ako nang chance para mapakita sayo kung gaano kita kamahal at si kita iiwan that you can trust me again."
Ngumiti ako sakanya.
"I love you jr"
"I love you more"
I felt his soft lips parted mind.how i miss this feeling.
I miss him. Everything about him.
"So balik na ang marchriel.wooahhh"
Sigaw ng bestie ko.
Baliw talagang isang yun.
***
We live peacefully ang saya ko kasi kami talaga ang nagkatuloyan.
Ngayon pinanganak ko ang aming panganay.
Narinig ko ang iyak niya.
"Congrats.its a baby boy" sabi ng doctor.
"Wooah baby daddy na ako. Grabe nakakaiyak"
Bulong niya.baliw talaga,nakakaiyak daw pero umiyak na.
Ang saya ko na siya ang ama ng anak ko.
Hanggang ngayon napa sweet nya parin sa akin.
The end
------------------------
___________________
I love you guys thanks for reading.
#BUdlat94