Cylan's POV
Napakahirap talagang magtiwala ngayong panahon ngayon.Minsanna akong nagtiwala peroniloko lanb niya ako hanggang ngayon di ko pari makakalimutan, Di koala kung bakit di ko siya magawang patawarin. Aaminin kung mahal ko siya pero tuwj g nakikita ko siya sakit ang nararamdaman ko.
Minahal ko siya pinakita ko yun sa kanya pero niloko niya ako meron pala siyang mahal na iba tinitwo time niya kami pero ang pinag iba mas mahal niya daw yung isa yung lalaking iyon nakababata niya eh anong panama ko dun ngayong college days lang kami nagkakakilala,
That was 2 years ago but 1 year ago nagkahiwalay sila dahil na realize daw nila na di daw sila meant to be,nakakagago di ba.
1 year na diyang sumusunod sakin at humihingi nang tawad kasi narealize nya mahal pa daw niya ako.
Tsk as if maniwala ako utot niya. FC panga bweset na babae kung di ko lang siya ma--- aishh never mind..
"Nandito ka parin" tanong ko sa kanya
. Eh pano ba naman kasi sumama na naman sakin dito sa bar alam na man niyang magjlo dito,
"Please naman 1 year ko nang gustong magpaliwanag sayo palagi ka nalang mag walk out at gus--"
"Ano hihingi ka nang tawad ilag beses ko ba sabihi-
"Alam ko naman yun eh gusto lang mag expla-"
"Explain what? Matagal na gayong tapos di mo na kailangang mag explain. Were done at ilang beses ko ba sabihin sayo do t you ever fallow me again. Tsk" at umalis na ako.
Alam kong umiiyak na naman iyon, tsk. Bahala siya. Nakakasawa.
Dito nalang ako sa tambayan namin mga barkada.
"Mahal na mahal kita clark your my life, promise me you wont leavd me at ako lang ang mamahalin mo"
Naaalala ko na naman ang sinabi niya dati tinupad ko iyun pero siya hindi hanggang ngayun diya patin mahal ko.
Tinapon ko ang bote sa frustration ko hanggang ngayon presko parin sa isip ko yung nangyari.
"Miss her?"
"Tsk"
"Sungit mo naman bro bat di mo nalang kasi patawarin alam kong mahal mo pa siya, sana di ka magsisisi sa pagmamatigas mo. Isang taon na siyang humihingi nang tawad sayo and keep trying to explain everything pero ang tigas mo"
Litanya nya, grabe kaibigan ko ba to, alam naman niya ang pinagdaanan ko.
"Tapos kana?"
"Tsk, bahala ka nga ikaw rin"
Tsk, pero napa isip ako bakit di mo siya bigyan ng chance pero ayaw ko bahala siya.
Ininom ko ang huling buti at pumunta na sa kwarto.
Isang linggo narin di nagpaparamdam sakin si Jeanne buti nga nuh kahit papaano tahimik di ang life ko pero di ko lari maiwasan ang mamiss siya, aishh kainis,
"Oh, mukhang sumusuko na si--
"Tsk, pwede ba bryan wag mo akong simulan"
"Talaga naman eh, siguro tanggap na niya na di mo talaga siyang patawarin"
"Tsk pakebko"
At nag walk out ako papunta sa library matutulog alng akomdun tahimik kasi.
"Clark"
"Ano na naman"
"Kase ano? Ahm mag-"
"Pwede ba kung wala kang sasabihin tumabi ka, tsk" cold na sabi ko.
Kainis tahimik na eh pero ayan na naman siya.
Pero bakit namamayat siya ngayon aishh paki ko ba.
Halos araw-araw n naman siyang sumusunod di ba siya napapagod.
"Pwede ba ku-
"Jeanne ok ka lang"
"Oo ok lang ako Mark"
"Tara sa clinic?"
"Wag na nakakahiya naman sayo, dami mo nang nagawa sa akin"
"Ok lang nu, gusto namang sulitin ang mga araw na---
Di ko na naring ang sinabi ng mark nayun. Siya lang naman ang pinalit sakin nung babaeng iyun,
Naiinis ako pagnakikita ko silang dalawa.
*****
Lunch na nandito na naman siya bweset na babad tu
"Clark pwede--
"Di pwede"
At umalis na siya pero sa likod ko lang siya naka upo.
"Hi cylan, can i?"
"Sure!"
Kilala ko tung babaeng tu kaibigan tu dati ni Jeanne pero dahil sa relasyon nila ni mark nagkaaway sila hannggang ngayon di parin sila nagbabati. Mahal kasi nitong si Bea si Mark.
"Cylan ano na ang tingin mo ni Jeanne ngayon?"
Pinaparinggan na namn niya baliw talaga tu,
"Nothing, she's nothong to me. I know her as my stalker, desperate right"
"Yeahhh, and-----"
Thhhhhuuuuuuggg******
Lumigon kami ni Bea si Jeanne pala na tumba. Agad siyang tumayo at tumakbo, umiiyak na naman yun sure ko.
"Cylan, tama na, nasasaktan na siya di moa alam ang tunay na dahil niya sa lahat ng nangyayari noon" sabi ni mrk at,umalis
Paki ko sa dahilan niya,,,
........
*****************
Di ko parin maiiwasang ang isipin siya. Sinaktan na nga niya ako dati pero mahal na mahal ko parin siya bweset na puso tu...
Panibagong araw na naman ito.
Naglalakad lang ako ngayon trip ko lang sawa na ako sa kotse ko hahaha,,
"Clark"
Hihingi ako ni daddy mamaya.
"Clark"
"Ano ba di ka paba napapagod s-
"Clark
SCCEEEECCCHHHHH
"BOOOOOOOOGGGGGGSSSSSSSHHHHHHHHH*******
Aray sakit nang katawan ko sino ba tumulak sakin tingin sa paligid,
DI AKO makagalaw nasagasaan siya embes na ako.
Kaya pala ako tinawag niya eh nandun nandito na pala ako gitna,
"Jeanne, sandali nalang, jeanne lumaban ka" umiiyak na sigaw ni mark..
Di ko na malayan na kusang tumulo ang mga luha ko...
"Cla-rk forgive me, and i love you" nahihirapang sabi ni jeanne at ngumiti. Then she close her eyes
A/N
May part two po ang story
