Hij zegt dat het hem spijt.

005

Zondag, 15 Mei,2015.

Na dat ik mijn schoenen heb uit gedaan, schiet me er iets binnen. Ik sta op, ga tegen over Kelvin staan en begin te zingen.
'I'm faded, I'm faded. I'm not sure if I can make it. Oh, oh, but dont't you cry for me. Honey I'm not worth it, honey I'm not worth it'.

Ik zie Kevin ze betraande ogen en hij loopt weg. Alle jongens die daar staan Marco, Davey,Mitchel en James kijken allemaal geschokt.

Davey, -de knapste, maar toch de jongste van hun - loopt naar me toe en slaat me in me gezicht. 'Waar was je mee bezig?' vraagt hij.

Ik haal me schouders op en zeg' Ik ga wel met hem praten'.

Na dat ik de deur geopend heb, loop ik naar de kamer waar ik net zat. Kelvin zit in een hoek, te huilen.

*Flashback*

'Kelvin nerd, waar ben je mee bezig?' hoor ik iemand achter ons schreeuwen.
Hij werd vroeger gepest. Dacht vaak aan zelfmoord en sneed zichzelf heel vaak. Hij heeft 2x in het zieken huis gelegen wegens te veel bloed overspanning.

'Ik zie je wel, dikkie dik, lelijkerd, aap. Waarom leef je eigenlijk nog als je eigenlijk niks waard bent?'

Kelvin draait zich om, loopt naar Max en geeft hem een trap in zijn ballen.

'AU!!'hoor ik Max schreeuwen.

Max loopt naar Kelvin sleurt hem op de grond en slaat hem helemaal in elkaar.

Ik weet dat ik niks kan doen en kijk maar weg.

Kelvin kijkt me vol tranen aan, en schreeuwt om hulp. Maar ik doe net alsof ik hem niet heb gehoord en loop weg.
Die nacht was hij niet thuis gekomen, door de pesterijen. En hij was van plan om zelf moord te plegen.
Aangezien Faded van James Arthur zijn lievelings lied was, zong hij dat elke dag. Kelvin had talent maar liet het nooit merken.

*Einde Flashback*

Ik loop naar Kelvin toe, en vertel hem dat het me spijt.

Hij loopt naar de deur toe en doet het op slot, ik zie zijn woede.

Hij opent zijn riem en broek. En begint dan aan mij te ritselen.

Nadat hij klaar is, loopt hij weg en sluit de deur vanuit buiten af.

Ik begin te huilen en begin te zingen
'I'm faded, I'm faded, I'm not sure if I can make it. Oh,oh, but don't you cry for my. Honey I'm not worth it. Honey I'm not worth it'.

Als ik naar de deur kijk, zie ik Davey in de deur opening staan.

'Wauw je bent zo mooi als je zingt' zegt hij zacht. En lacht naar me.

'En jij bent schattig als je lacht' knik ik zachtjes.

'Het spijt me, dat het net zo is gegaan..'

Ik kijk hem vragend aan.

'Dat ik je moest slaan, ik zou nooit zo zijn geweest als je broer me niet mee gesleurd had in deze troep. Ik ben de jongste van hun, ik ben pas 15. Marco is 23, Mitchel is 19 en James is 17 evenoud als je broer.

Ik glimlach even als ik hoor dat Davey even oud is als mij. Dan zie ik Mitchel in de deur opening staan. Davey draait zich om en kijkt geschrokken naar Mitchel. 'Ik vertelde haar even hoe oud we zijn. Ik heb haar net al afgeritseld' verteld hij bang aan Mitchel. Mitchel knikt, lacht voorzichtig en loopt weer weg.

'Bedankt voor het liegen' zeg ik zacht'

'Geen probleem' krijg ik als amtwoord.

Davey loopt naar me toe, en ik voel me hard sneller kloppen. Hij geeft me een kus op me mond en loopt weer weg.

Wow..