Bana Kadar Yolun Var

İlk gün ~

Ah yine bir pazartesi sendromuyla sıcak yatağından kalkıp güne başladı. Yataktan kalkıp karsisina geçtiğinde aklında yüzlerce soru vardı ; yeni arkadaşlıklar ve beklediği büyük aşk. Dalip gittiği düşüncelerden annesinin bağırışlarıyla uyandı, apar topar kulaklığını ve pançosunu aldığı gibi evden çıktı. Metroya bindiğinde daha dersin başlamasına 30 dakika vardı hafif tempolu bi müzikle okula doğru ilerledi.

Okulun kapısından içeri girmeden önce kendini son bir kez kontrol etti emin adımlarla okula ilerlerken okulun lobisinde oturan zengin, züppe ve bir o kadarda yakışıklı olan Aras'a çarpmasıyla tüm bakışları üzerine toplamayı başardı eli ayağına dolasmıştıki Aras'ın o derin bakışlarına her kız gibi oda kendini kaptırmıştı yere dökülen kitaplarını toplarken Aras'ın ayağıyla basmış olduğu not kağıdını unutup aceleyle sınıfa çıktı.

Arka sıraya kendini attığında ayaklarını göğüslerine kadar çekip öylece oturdu. İlk ders fizikti ders başladıktan 10 dk sonra içeri küstahça girip Beliz'in başında dikilip "orası benim sıram" deyip Beliz'i yakasından çekiştirmeye başlayınca daha fazla dayanamayıp kalkan Beliz bir ön sıraya geçti. Aras çok çapkın, kahverengi gözlü, hafif siyaha çalan saçları ve harika bir arkadaş grubuyla tüm kızların dikkatini çekmeyi başarıyordu. Beliz ise bakımlı, popilerlikten hayli uzak kendi halinde takılan saf bir kızdı. Daha önce önce okulun bütün kızlarıyla çıkmış olan Aras için Beliz çocuk oyuncağıydı fakat aynı şeyi Beliz için söyleyemiycem, sonuçta 3 yıl boyunca deli gibi sevdiği erkekten kazık yiyen bir kız nasılsa Belizde öyleydi. Öğle arası geldiğinde herkes arakadaş grubuyla bir yerlere giderken Beliz yemekhanede yemek yemekle meşguldü karşı masada oturan Aras'ı farketmesiyle "ah tanrım bu çocuk beni mi takip ediyor ?!" diye söylenmeye başladı, pek kafasına takmadan yemek yemeğe devam etti. O sırada Aras'ın arkadaş grubu gelmesiyle Beliz'in gerilmesi bir oldu. Araslar şişe çevirmece oynarken yükselen kahkalari yemekhaneyi çınlatıyordu Aras'ın en yakın arkadaşlarından Efsa Beliz'i göstererek Aras'ın kulağına bi'şeyler fısıldadı, aras oturduğu sandalyeyi ayağıyla ittirip Beliz'in masasına doğru ilerlerken Beliz'in avuçları terlemiş bi' hayli irkilmişti Aras yan masadan sandalye çekip yanına oturup, soruyu sorduğunda bütün yemekhane nefesini tutmuş gözlerini Aras'dan ayırmadan şaşkınlıkla seyrediyordu. Nasıl olabilirdi ? Aras bunu nasıl yaptı ? Herkesin aklında aynı soru...