Çocuk Kaçıran Cadı

Başlangıç

Kaanın Babası: (Dadıyı görür) Merhaba.

Dadı: Merhaba.

Kaanın Babası: Yulia nerede?

Dadı: Yulia bebekle geziyor. Ben de temizlik yapıyorum.

Kaanın Babası(Dadının güzelliğinden nefesi kesilir) Herşey yolunda mı?

Dadı: Herşey yolunda.

Kaanın babası: Affedersiniz daha önce hiçbir dadıyla...

Dadı: (Sözünü keserek) Herşeyin bir ilki vardır. Murat. (Kaana doğru döner)

Kaan: (Korkarak kapıyı kapatır.)

Yarın olduğunda ise Kaan ve babası basketbol sahasına gitmişlerdir.

Kaanın babası: Nasılsın? Okul nasıldı? Arkadaş buldun mu?

Kaan: Evet...

Kaanın babası: Evetmiş, Yüzünden belli evet?

Kaan: (Basket atmaya çalışır ama atamaz) Girdi.

Kaanın Babası: Girdi. Erkek düşmemeli. Erkek ayaklarının üzerinde sağlam durmalı.

Kaan: Ne kadar banal.

Kaanın Babası: Ve onun için değerli olan insanları korumalı.

Kaan: Ya sen? Senin için değerli insanları koruyor musun? (Yeniden basket atmayı dener ve bu sefer başarır)

Kaanın Babası: Elbette.

Kaan: Sence o çılgın dadının evimizde olması normal mi?

Kaanın Babası: Hadi, evimizde kimin olup olmayacağına ben karar vereyim, tamam mı?

Kaan: Tamam! (basketbol topunu babasına atar ve gider)

Kaanın Babası: Hadi geri gel, devam edelim. Kaan! İyice dinle. Annen öldüğünde  ben neredeyse deliriyordum. Ama sen hayatta kaldın! Bu yüzden çocukluk yapmayı kes, tamam mı? (basketbol topunu Kaana atar)

Kaan:(Basketbol topunu yere sert bir şekilde fırlatır basketbol topu havaya yükselir. Ormanın ordaki adamın ayağına düşer. Kaan adama baka kalır) 

Kaanın Babası: Kaan, Kaan! Hey, dostum topu geri ver.

Gizemli adam: (İmrenerek bakarak topu Kaanın Babasına atar)

Kaanın Babası: Hadi gidelim. (Eve doğru yol alırlar akşam olur)

Kaan: (Yatağında yatıyordur kameradan telefonuna bir uyarı gelir ve uyanır. Telefonuna bakarken bakıcının hala evde olduğunu bebeğe baktığını farkeder lambanın ışığı yanıp sönüyor bebek de ağlıyordur Kaan telefonu alıp kız kardeşinin odasına gider)