SONS OF DAVID. Has been a famous band in our school since I was a freshman. My friend is addicted to them and cant even get over. And I don't even know how did it started, na kung bakit pa simple din akong nag ka gusto sa isa sa kanila...
"I told you they're hot!" Chat, said while we are heading to the gym.
"Wala akong sinabi," sabi ko sa kaniya. Giving up. Kasi wala naman akong magagawa kasi magtatampo na naman siya sa akin.
Nilibot ko naman ang paningin ko sa kabouan ng daanan papunta sa gymnasium. Madaming tao. Sobra. Anniversary din kasi ng school. Pero kakaiba ata to sa event na nakita ko noon. Parang may concert ang The Juans dito.
"Ano bang meron," naiiling na sabi ko sa sarili ko.
"Sons Of David nga! Diba sinabi ko naman nasayo yun! They're full bunch of law students."
I watch her with a bore stare. "Yeah, whatever, Charito."
Sumimangot naman siya at hinila ako papunta sa labas. She's even holding a banner!
"Don't call me that, Felicia!"
Hindi na ako sumagot at nakisiksik nalang din sa mga tao doon. Ilang beses akong nag dasal na sana hindi mapigtas ang inis ko sa sarili at iwan ang kaibigan kong mag isa dito sa harapan ng madaming tao. So much for peace of mind I guess.
I thought before na payapa ang first college year ko kasi wala na ako sa malaking syudad. I'm wrong I guess.
"Tagumpay!" Natatawang sabi ni Chat ng makaupo kami.
Tinignan ko naman siya. Magkaiba talaga kaming dalawa. She's to happy on everything, always a happy kid, puno ng sense of humor. While me, sobrang kabaliktaran niya. Hindi ko alam kung bakit kami naging magkaibigan. She's to good for me.
"Ang tagal naman, akala ko ba 5:00!" Reklamo pa ng katabi namin.
Pinikit ko nalang ang mata ko at tinignan ang stage. Wala pa ngang member ng banda nila. I saw them in Chat's phone kaya medyo kilala ko ang mga mukha nila. Tanging ang mga crew lang ang andoun, preparing for their things.
Tumili naman ang iba ng nag play ang isang slideshow sa harapan. They also off the lights para mas ma focus ang lahat sa harapan.
"I know you're irritated right now. Antay lang please," sabi ni Chat sa tabi ko.
Inikotan ko naman siya ng mata. "As if I can resist you."
Ngumiti naman siya sa akin at hindi na sumagot.
I hate concerts. I hate crowded places. I hate the way girls scream those names of the band members. I hate being in this gym with my best friend. I hate it all.
I'd rather stay in my room my whole life. Sinabi ko na din naman sa Lolo ko na mas prefer kong mag home school noong senior days, like what I did in high school. But he said I'd rather interact with other people than bore myself to death. I loosen up a bit being a home person when I meet Chat.
Mas lalong umingay ang paligid ng umilay ang spot light at itinutok sa isang lalaking nakasout ng puting manipis na white t-shirt and black pants. He's smiling seriously in everybody. Maybe their vocalist.
Tinakpan ko naman ang tenga ko dahil sasabog na talaga ang ulo ko sa inis. Sobra. Gusto ko ng umalis.
Nagsunod-sunod naman ang pag tutok ng spotlight sa mga myembero doon. Maybe its 4. Bigla namang tumahimik ang iba at nagsimulang mag bulungan.
"Where's Jecho?"
"Wala?"
"Wala si Jecho? Bakit daw?"
But then. The lights lit up revealing a guy who's smiling in everybody. Lumakas na naman ang ingay ng lahat dahil doon. He had a dimple, kulot ang magulong brown na buhok, naka black pants din siya katulad ng iba. But he's fucking wearing a yellow shirt, hindi na tuloy uniform. He's definitely the guitarist.
"Thats Jechoniah Reyes. He's cousins are also hot sabi ni Ate!" Chat said to me.
"Hindi ko tinanong," sabi ko sa kaniya na tinawanan lang niya.
Pinikit ko nalang ang mata ko at sinandal sa upoan habang pinapakinggan ang pag strum ng gitara. Tumahimik din naman kaagad ang paligid dahil doon. I hate this. Gusto ko ng umalis.
" Paper bags and plastic hearts
They're belonging to the shopping carts
Its goodbye"
Natigilan naman ako ng marinig ko ang kantang ilang buwan ko ng pinapakinggan-- or more than a year I guess. So they don't play original songs huh?
" Throw it away forget yesterday..."
Bumuntong hininga naman ako at sumandal sa upoan ako likod ko, saka pinag krus ang dalawang braso ko sa ibabaw ng aking dibdib. Trying to concentrate and not to snap.
"Its all worth it!" Masayang sabi ni Chat sa akin ng makalabas na kami sa labas ng gym.
"Hmm," tanging sabi ko sa kaniya. I was bored. Tinignan ko naman ang relo ko. "Gotta go na," paalam ko sa kaniya at kinawayan siya.
Ngumiti naman siya ng masaya sa akin. "Thank you!"
Tumango naman ako at naglakad papunta sa parking lot. I envy the way she can smile easily like there's nothing to worry about.
Akmang pipindutin ko ang button para patunugin ang sasakyan ko ng tumilapon ito dahil sa malakas na pagkabangga. Napaawang naman ang labi ko habang tinitignan ang susi ko na nasa ikaapat na sasakyan. I would rather sit here than getting that.
"Sorry!" A baritone voice said on my side while catching his breath.
Inangat ko naman ang tingin ko at saka napakunot ng nou. He's the Sons Of David's guitarist. Whats his name again? James? Jolo? Jake? Oh whatever.
Sinundan ko naman siya ng tingin. Kinuha niya ang susi ko at inabot sa'kin, then smile happily. "Here, sorry talaga, nagmamadali kasi ako."
Kinuha ko naman ito sa kaniya. As if I asked. "Hmm," tanging sabi ko sa kaniya.
"Whats your name?" Biglang sabi niya sa akin.
Napataas naman ang kilay ko. "Its not important," sabi ko sa kaniya at pinatunog ang sasakyan ko. Akmang maglalakad na ako pero pinigilan niya ang kamay ko. The fuck? Are we in a movie? "What?" Inis na sabi ko sa kaniya.
He scanned me from head to toe and stop his eyes on my ID lace. "Architecture?" He asked and smirk saka binitawan ang kamay ko.
Tumango nalang ako. I don't wanna be rude to him kaya tumango nalang ako. "Mind if I'll go now?" Pigil ang inis na sabi ko sa kaniya. Baka kasi hawakan na naman niya ako.
"Jecho. Jechoniah Reyes. Scream my name next time, Architect," he said weirdly on me and walk away.
Kumunot naman ang nou ko at sinundan siya ng tingin. The hell? Napailing nalang ako at sumakay sa sasakyan ko at pinaandar iyon.
You wish, Reyes. I will never scream for you. Never.
*****
