-3-

122 0 0
                                    

DRINUM ko ang daliri ko sa manibela habang pinagmamasdan ang labasan ng parking lot galing sa school. Naglalabasan na din ang mga tao. That fast? Bakit sobrang bilis ata ng graduation ngayon.


Tinignan ko naman ang cellphone ko. Pero ang tagal naman ata ni Coco. Kapag talaga mamaya pa yun dadating iiwan ko na yun.

"Oh shit, bakit ba ako nag hihintay?" Naiiling na sabi ko sa sarili ko at tinignan ulit ang daanan.

Nakahinga naman ako ng maluwang ng makita ko si Coco na nakangiti habang naglalakad papunta sa sasakyan ko. Isip bata ba siya? O ganito lang talaga siya palagi. He looks like a walking sunshine.


Kinatok naman niya ang sasakyan ko. Tinted kasi at hindi nakikita ang loob. Napaawang naman ang loob ng binuksan niya ito at nakangiting umupo sa passengers seat.


"Hi, Maria!" He loudly said.


Tinakpan ko naman ang tenga ko. "Don't shout. E huhulog talaga kita."

Natawa naman siya sa sinabi ko. "Lets go to Japanese Resto!"

Napangiwi naman ako dahil sa sinabi niya. "I don't know the way. Hindi naman ako palagala."


Nag kibit balikat naman siya. "Okay, I'll lead the way. Hindi ka naman siguro busy diba?"

Tinaasan ko naman siya ng kilay at pinaandar ang sasakyan ko. "Oh fuck," bulong ko ng nakatingin halos ng lahat ng babae sa sasakyan ko. "You're to reckless! Baka abangan nila ang sasakyan ko."


"Grabe ka naman! Hindi naman warshock ang mga fans ko. And sorry, excited lang at gutom."


Hindi na ako sumagot at pinaandar ng mabilis ang sasakyan ko. Gusto ko na ding kumain. I don't even know that there is a Japanese Resto here sa City.

"HOY PUTCHA! DAHAN DAHAN NAMAN!" Sigaw ni Jecho sa gilid ko.

Nag preno naman ako sa gilid ng kalsada. "Sorry!" Natatarantang sabi ko dahil bigla siyang na untog.

Hinimas naman niya ang nou niya. "Kinginang yan. Wala naman tayo sa race, kalmahan mo," huminga siya ng malalim. "I'll drive."


Umiling ako. "Ayoko."


"Ako na," sabi niya at hinawakan ang manibela.


Sinamaan ko siya ng tingin. "This is my car!"

"Mamatay tayo! Hindi pa ako nakakain!"


"Hindi ka mamatay! Namatay na sana ako noon pa."


Dalawang kamay na niya ang naka hawak sa manibela! "Ako na!"


Seryoso ko naman siyang tinignan ng ilang minuto. "Coco."

Ngumuso naman siya at dahan-dahang binitawan ang manibela. "Okay. Dahan-dahan nalang."


Tumango ako. "Good."


Dahan-dahan nalang akong nag drive. I stopped myself from overtaking on other cars. Sanay na din kasi akong mag overtake palagi kahit bawal.



"Led the way please," sabi ko sa kaniya ng nasa syudad na kami.


"Near the food court."

Tinignan ko naman siya. "Hindi ko alam kung saan ang food court."

Hindi naman siya makapaniwalang tinignan ako. "Hindi kaba taga syudad? I'm not from the city pero alam ko naman ang pa sikot sikot dito."


Scream My Name, Architect (RAKISTA 1)Where stories live. Discover now