The Vampire Girl // Harry Styles [gepauzeerd]

Hoofdstuk 11

Hij keek me diep in mijn ogen aan. 'Dit gaat te rap,' dacht ik. Er zat nog iets van tien centimeter verwijderd tussen hoe we zaten. Gehypnoseerd keek ik hem in de ogen. 'Maar het voelt goed.' Hij legde zijn hand langzaam op mijn wang. 'Mag ik?' vroeg hij. Als antwoord knikte ik verlegen. Hij kwam steeds dichterbij. Ik werd rood. Hij stopte even toen onze neuzen twee centimeter van elkaar verwijderd waren. Onze ogen hadden nog geen enkele seconde van elkaar geweken. Zijn hand verplaatste hij van mijn wang en tilde mijn kin wat op. Ik was iets kleiner of hem, ook toen we gewoon in de zetel zaten scheelde het een centimeter of vijf.

De laatste twee centimeter werden verbroken. Zachtjes plaatste hij zijn lippen op de mijne. Zo'n gevoel had ik nog nooit gevoeld in heel mijn leven.
Onze lippen bewogen in synchroon. Voor de eerste keer in jaren voelde ik me zo verliefd. Het was alsof de rest van de wereld verging maar alleen wij waren er, verbonden -letterlijk of figuurlijk, 't is maar hoe je het bekijkt- met elkaar. Ik had het gevoel dat mijn buik ging exploderen. Ook kwam er een nieuw gevoel op. Ik voelde de drang om hem te bijten. Niet de 'honger' manier van bijten, maar uit liefde, hoe raar dat ook klonk. Ik wou hem mijn liefde zo verklaren, door hem gewoon liefdevol te bijten.

Die gedachte verdrong ik maar snel. Ik genoot ervan. Mijn hand legde ik in zijn nek waarna hij de zijne op mijn wang legt. Ik moest geen adem halen, ik kon gerust een minuut of twee zonder adem. Harry niet, wat ik even vergat. Iets van een minuut later trok hij zich terug en hijgde, alsof we iets anders hadden gedaan. Ik moet toegeven, ik hijgde ook wel. 

'Wow,' zei Harry buiten adem. 'Zeg dat wel,' zei ik bevestigend. 'Hoe komt het toch dat ook al ken ik je nog maar twee dagen, dat ik het gevoel heb dat ik je al jaren ken?' vroeg hij zich af. 'Geloof me, dat denk ik ook,' zei ik. Het was en is nog steeds raar. Alsof er een tweede Isaac bestond die ervoor zorgde, raar, echt raar. 'Film?' vroeg hij. Als antwoord knikte ik. Hij stond op uit de zetel, ging naar zijn tv, koos een dvd, stak hem in de dvd-speler, deed zijn tv aan en kwam terug naast me zitten.

Jammer genoeg had hij een horror gekozen zag ik toen de titel op het scherm tevoorschijn kwam. Ten eerste, ik kon daar niet tegen, wat eigenaardig was want in feite was ik een beest uit een horror. Ten tweede, in de meeste horrors kwam er bloed in voor. Ten derde zie één. 'Is het goed?' vroeg Harry toen hij mijn schrikende reactie zag. 'Ja, hoor,' stamelde ik. De film begon.

Ik slaakte een kreet en schoof dichter bij Harry. 'Kom hier,' glimlachte hij. Hij opende zijn armen waar ik mij in nestelde. Zijn armen hadden me sterk vast. Niet op een sterkte manier alsof je hout moet proberen te pletten, maar romantisch sterk, op een beschermende manier. Opnieuw werd er iemand aangevallen die dan vermoord werd. Bloed vloog overal in de film. Heel even kwamen mijn hoektanden tevoorschijn waardoor ik Harry nog harder vast pakte in mijn onderbewustzijn. 

'Misschien was dit niet echt een goed idee,' zei Harry met bijna geen idee. Ik keek hem aan en zag dat hij wit was. Ik hield hem te hard vast... Mijn hoektanden werden terug normaal. 'Sorry! Het was echt niet mijn bedoeling!' zei ik geschrokken en liet hem terug ademenen. Hij ademde eens diep in en uit. 'Geen probleem, ik had alleen nooit gedacht dat je zo bang ging zijn dat je me bijna zou verpletteren!' lachte hij wat. Ik lachte mee. In feite vond ik het niet grappig, hij had wel dood kunnen zijn! Ik keek op de klok boven zijn tv. Het was ondertussen al tien uur 's avonds. De tijd vloog echt voorbij als ik bij hem was.

'Uhm, zou je hier anders willen blijven slapen?' vraagt Harry op een verlegen manier. 'Natuurlijk. Als het niet erg zou zijn natuurlijk!' zei ik blij. 'Anders zou ik het niet vragen, hé,' knipoogde hij. 'Ik heb wel geen pyjama of zo mee,' zei ik twijfelend. 

'Niet erg, je mag wel iets van mij gebruiken om in te slapen,' zei hij. Hij drukte een vluchtige, maar schattige, kus op mijn lippen. Ik glimlachte naar hem. 

'Volg mij maar,' zei hij en pakte mijn hand. We liepen de gang terug in, en gingen de trap op, op weg naar zijn slaapkamer. Hij deed de deur van zijn slaapkamer open. Zijn slaapkamer was tot mijn verbazing heel net. Het groot tweepersoonsbed was netjes opgemaakt. Hij liep langs mij naar binnen en liep direct naar een kast die hij opende.

Harry haalde een zwart T-shirt van de Ramones uit en gooide het naar me. 'De deur hiernaast links, is de badkamer als je je wil omkleden. Maar je mag je hier ook omkleden,' flirtte Harry. 'Nee, nee. Ik zal wel naar de badkamer gaan,' knipoogde ik. De stiekemerd. Ik liep de kamer uit en ging naar de deur links van me, de badkamer. In nog geen minuut had ik me omgekleed. Het T-shirt was lang genoeg. Het kwam tot ongeveer de helft van mijn billen. Ik keek in de spiegel en legde mijn haar goed voordat ik terug naar hem ging.

Ik kwam de slaapkamer binnen en zag Harry staan in zijn bloot lijf met zijn rug naar me toe. Ik moest zeggen, zijn achterkant mocht er ook wel zijn. Ik kuchte. Hij keek geschrokken achter zich. In nog geen seconde werd hij rood. Hij greep zijn boxer en deed hem vlug aan terwijl ik wegkeek. 

'Dat was even gênant,' lachte Harry nerveus. 'Geeft niet,' grinikte ik. 'Is het erg dat ik zo ga slapen?' vroeg hij met een glimlach. 'Nee, hoor,' zei ik. Ik bekeek hem van kop tot teen. Hij was gespierd. Mocht ik een Directioner geweest zijn, denk ik dat het kwijl uit mijn mond zou lopen. Het was nu al kantje boord. Wat een geluk dat ik me kon inhouden, het zou anders maar een raar zicht zijn.

Hij gaat op zijn groot bed liggen waarna ik volgde. Hij opende voor de tweede keer die dag zijn armen. Zonder enige twijfel ging ik in zijn armen liggen. Hij deed het licht uit met zijn arm die nog vrij was. Zijn lichaam gaf me warmte.

'Slaapwel, Alexia,' zei Harry moe. 'Slaapwel, Harry,' zei ik terug. Algauw lag ik in een diepe slaap. Alhoewel denk ik niet dat ik diep slaapte want ik hoorde Harry nog zachtjes: 'Ik hou van je,' zeggen. Had ik waarschijnlijk gedroomd...

A/N

Eindelijk een nieuw stukje, haha. Meer dan 1000 woorden, ik voel mijn vingers bijna niet meer :p. Goed nieuws, mijn punten beginnen te beteren, nu hopen dat het zo zal blijven. Én Only The Young volgt mij op Twitter, ik ben daar zo blij om, haha. Waarschijnlijk kent niemand ze, maar ze hebben meegedaan aan X-Factor en zijn tot in the lives geraakt. Zeker de moeite waard om eens op te zoeken! Maar goed, ik zal proberen om minstens één keer per week up te daten of meer. Niet boos zijn als ik het eens een week niet doe! Als er nog iemand tips heeft, mag je die gerust geven want in feite vind ik dit verhaal op niks trekken :p Suggesties zijn welkom!

Stem/reactie?

Loves, LittleDreamerAxelle