Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Zamanın çoktan sildiği bir hata için cezalandırılabilir miydi insan?" -Korku, Stefan Zwieg
—
Kadın, kendinden emin adımlarla boş koridorda topuklu ayakkabısının çıkarttığı sesin yankılanmasına ve boş koridoru doldurmasına izin veriyordu. Gece saatlerinde bile yoğun olan karakolun bu denli sessiz olması şaşırtıcı bir durumdu orada çalışan herkes adına. Fırtına öncesi sessizlik gibi huzursuz ediciydi, insanın içine işliyor, uykularını kaçırıyordu.
Girdiği odadaki adamı kafasıyla selamladı.
"Bana ayın 12'sinde saldırıya uğrayan Bay Hyun'un evindeki güvenlik kameralarının görüntülerini aç."
"Peki Savcı Kim."
Kadın kaba gözükmemek için hafif bir şekilde tebessüm etti. Kast sistemi yüzünden kendini üstün gören ve altında çalışan insanları ezerek kendi egolarını tatmin eden insanlardan hoşlanmıyordu.
Ekranın karşındaki sandalyelerden birindeki yerini aldı sessizce.
Zihnindeki karanlık boşlukta dönüp duran düşünceleri bir kalem misalindeydi. O karanlık tuvalde karmaşık şekiller ortaya çıkartıyor, insanı huzursuz eden hissiyatları gün yüzüne çıkartıyordu.
Geçen kısa sürenin ardından ekranda birbirinden farklı yerlere ait birçok görüntü belirdiğinde zihnindeki o ürkütücü tablo yerini amansız bir boşluğa bıraktı. Tüm dikkatle görüntüleri inceliyordu.
Tek tek incelendiğinde birbirinden bağımsız gözüken bu görüntüler bir araya geldiklerinde bir bütünü oluşturuyordu.
Kaydın ilk dakikalarında her şey olağın üstü bir normalliğe sahipken dakikalar içinde her şey ansızın değişecek ve o normallik yerini çözülmesi zor bir polisiye vakasına bırakacaktı.
Yaşanacak karmaşadan habersiz büyük evin bahçesinde gezen çalışanlardan başka kayda değer hiçbir şey yoktu. Ta ki tüm olağanlığın içinde oraya ait olmayan bir şey görüntülere dahil olana kadar.
Büyük evin bahçesinde siyahlara bürünmüş kişi belirdiğinde Jisoo yerinde kıpırdandı.
Kaydı ilk izleyişi değildi lakin her seferinde ilk kez izliyormuş gibi dikkatle inceliyordu.
"Burada durdur."
Keskin gözleri tek bir ayrıntıyı bile kaçırmamak adına dolanıyordu ekranın üstünde.
