Przepraszam za wszystkie słowa zgorzkniałe,
Przepraszam za wszystkie litanie na waszą złą chwałę.
Ja wciąż się starałam żyć z wami w zgodzie,
A wychodziło mi to tylko przy dobrej pogodzie.
Przepraszam za wszystkie rozczarowania,
Przepraszam za moje nieudolne starania.
Walczyłam z ustami by zastygły w milczeniu,
By ostre słowa nie uległy ujawnieniu.
Lecz język mój był jak byk na uwięzi,
Gdy się zerwie ataków nie szczędzi.
Lecz później słów swoich sromotnie żałuję,
A w głowie się sama cienkim batem szczuję.
Przepraszam że natura moja przecięta była szramą,
Przepraszam że czasem dumną byłam damą.
Przepraszam że szaleństwo moje nerwy wam szarpało,
Przepraszam że wszystko to dla mnie było mało.
I może wy rację mieliście krzycząc znowu na mnie,
Lecz ja to odczułam jakbym znowu była na dnie.
Emocje mną szarpały jak struny gitary,
A rytm wybijał cichy szloch wytrwały.
Zło świata na moją głowę spadało,
Wiem że tak nie było- lecz tak mi się zdawało.
CZYTASZ
Bez tytułu wiersze same, pod wpływem chwili napisane
PoetryCicho siędzę w swym pokoju, Mysli w głowie nie dają mi spokoju. Więc na papier szybko je przelewam, Nad ich marnością cicho ubolewam. Lecz podzielę się nimi z wami chętnie moi mili, Me marzenie to to abyście się o mą twórczość bili. Lecz marzenia cz...
