İÇİMİN KASIRGA DERYASI

AY VE BEN

AY VE BEN

Suskunluklara esir oldu dilim ve ben kalbimdeki onca acıyla baş etmenin derdine düştüm...

Kurudu hayallerim bir tek ben kaldım hayatta yaşar vaziyette!

Ahlarım can yakar, gizlidendir feryad'ı figanlarım...

Oturdum köşeme yaşamı sorgularım..

Kimde ne kadarım, kim varlığımdan ve acılarımdan haberdar?

Gökyüzüdür benim en sevindiğim yanım..

Evet bir gökyüzünde buldum gözyaşına bulanmış sevinç çığlıklarımı..

Hiçbir şey huzur vermez mutlu görünmelerime sakın aldanmayın!

Aslında yıldızlar kadar hepinize uzağım..

Ve ay! ay gibi parlak görunsem de içimde boğuldu karanlıklarım...

Evet gökyüzüdür benim en büyük hastalığım..

Çocukluğumdan bu yana kanatlılar gibi uçmaktır tüm heves ve çılgınlıklarım..

O mavilikte bulurum huzuru, hani aranızda kaybedip kendimi uzaklaştırdığım...

Evet yükseklikten korksam da tutkumdur sonsuz maviliğe olan bağlılığım.

Güneşi sevmem o kavurucu sıcaklık bana göre değil!

Ama bulutların arkasından el sallayan Ay'a delice aşığım...

Ben gibi karanlıkta çıkarır tüm büyüleyici güzelliğini...

Ben gibi dediğime bakmayın; büyüleyici güzellik derken sadece Ay'dan bahsederim!..

Benim güzellikle yok hiç alakam; yine ironikleşti konuşmalarım.

Puslu havalardaki ihtişamlı görünmelerinden dolayı sana olan yakınlığım...

Bak işte! Sen kockoca gökte, ben ise yeryüzündeki bir çare yalnızım...

Senin bulutların var hüznünü dağıtmak için; benimse gözyaşlarım...

İşte ben de bir ay gibiyim sonsuz karanlıklarda o; bense kalabalıklarda yapayalnızım...

Saliha KURT GİRAY