📸 1. BÖLÜM

32 4 0
                                    

Multi; Kız Kulesi' nin giriş kapısı ve Aksu. Kule girişi tamamen hayal ürünüdür. Ancak verilen diğer bilgiler doğrudur.

Adana' ya selamlar . Herkes memleketini burada yazsın ❤️

Şimdi neden? Ne gerek var? falan diyeceksiniz. Bilmek istiyorum, olamaz mı? gibi kısa bir cevap vereceğim ve konu kapanacak falanlar filanlar. O yüzden hiç uğraştırma da yaz 🌱

 O yüzden hiç uğraştırma da yaz 🌱

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


▌│█║▌║▌║ 𝟙.𝔹𝕆̈𝕃𝕌̈𝕄 : 𝔻𝕆̈ℕ𝕌̈𝕊̧ ║▌║▌║█│▌

Bilindik sesini duyduğum cihaz yüzünden, birkaç günlük kiraladığım ahşap tek katlı evin kapısının önünde durdum. Valizimi tutan elim, anında yırtık desenli, gri kot şortumun cebine gitti. Telefonumu çıkarıp ekrana baktığımda, gördüğüm isimle anında telefonu yanıtladım.

"Ness, kızım?"

"Efendim baba"

Garip türkçesini duyduğumda hafifçe gülmüştüm. Ne kadar aksanını geliştirirse geliştirsin, ilk zamanlar zorlanarak söylediği ismimi hala söylemeye devam ediyordu. Tabi kısaltılmışı daha kolayına geliyordu.

"Uçaktan indiğini haber etmedin. Merak ettik seni"

Ah tabi ya! Telefon aklıma bile gelmemişti ki. "Özür dilerim baba. Yıllar sonra ülkeme geri dönünce heyacandan unutmuşum."

Rahat bir nefes verdiğini işittim. Baya endişelendirmiştim adamı iyi mi!.

"Önemli değil kızım. Neredesin? Otele gittin mi?"

"Evet, resepsiyondan evin anahtarını aldım. Şimdi kapının önündeyim"

"Tamam. Dikkatli ol, arada bizi aramayı unutma"

Arkadan annemin İngilizce sevgi sözcüklerini duymuştum. Tekrar güldüm. "Bende sizi seviyorum. Görüşürüz"

Telefonu kapatarak hızla evime girdim. Tek katlı olduğu gibi tek odalı küçük bir ahşap evdi kalacağım yer. Fotoğraf makinesi ekipman çantamı, içeriye ilk girdiğim anda beni karşılayan beyaz çarşaflı yer yatağımın kenarına koydum. Hemen yanında ki küçük beyaz komidinin yanında boş yer olduğu için büyük boy valizimi ve sırt çantamı oraya sıkıştırdım. Ahşaptan yapılan iki kapaklı dolaba, kıyafetlerimi sonra yerleştirme kararı alıp odayı inceledim.

Yatağın, kapı girişinde, büyük bir bölümü karşılaması sonucu karşısında bir şey yoktu. Arka kısma geçen alan, yatağın büyüklüğünden az kalmıştı. O dar alandan geçip yatağı aştığımda, tek katlı ev olmasından dolayı çatıyı bağlayan tahta duvarda dikdörtgen bir pencere vardı. Sürgülü camın altında da iki kişilik koltuk ve cam sehpa vardı. Tam karşısında, yatağın diğer tarafının yanında, boydan boya ayaklı sade ayna ve altında küçük dekoratif beyaz post halı duruyordu. Hemen arka tarafta da klasik ahşap dolaplı mini mutfak bulunuyordu.

Tek Kare Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin