8. BÖLÜM

45 10 1
                                    

Artık herşeyi sorgular olmuştum kim anneme ne yapmıştı? Veya yapacakmıydı? Bunları bilmek istiyordum. Ama elimde olan bişey yoktu. Emre ve Leyla bir anda yanıma geldiler. " Bunu Fırat'ın yapmış olma ihtimali var! Eğer adresini biliyorsan belki bi çözüm bulabiliriz!" Dedi Leyla bana yardım ettiği için mi? Yoksa şu anda kafam karışık olduğu için mi? Bilmiyordum ama galiba yavaş yavaş Leyla'ya ısınıyordum. " sadece eski bir kulübenin yerini biliyorum biz Fırat'ı evden kovduğumuzda sürekli orda kalırdı." Diyerek cevap verdim Emre " madem öyle hadi götür bizi oraya!" Dedi ben tamam diyip üstümü değiştirdim. Sonra evden çıktık ve kulübeye doğru ilerledik, vardığımızda ise kimse yoktu, gereğinden sesissiz idi. Ben içeri girdim ve yerde bir kağıt daha buldum. Üstünde " buraya gelmek iyi fikir aferin size! Ama aradığınız şey burada değil." Yazıyordu. Biri bize feci şekilde oyun oynuyordu! İşte anlamıştık! Fırat anneme bişey yapmıştı ya da acele etmezsek yapacaktı! Nereye  gideceğimizi bilmiyorduk veya gitsek bile ne yapacağımızı...

Benim artık bi ümidim kalmamıştı. Hayata bağlanmamı sağlayan iki kişi vardı biri Emre diğeri ise annem idi. Şimdi ise biri eksilmiş gibiydi. Herşey bulanıklaşmıştı, biz daha doğrusu ben umutsuzdum. Bu kadar şey fazla değilmiydi? Sanki dünya bir suç işlemiş cezasınıda ben çekiyordum. Aklıma bi anda polise danışmak geldi " Polise haber verelim!" Dedim bağırarak Emre ve Leyla bu fikrimi kabul ettiler. Karakola geldik ve benim ayakta durcak halim kalmadığı için olanları Emre anlatmıştı. Polis elinden gelen herşeyi yapacağını söylemişti. Teşekkür edip eve geldik. Artık her şeyden sıkılmıştım belki de çok geç kalmıştık ya da tahmin edildiği gibi bu sadece bi oyundu.

Anlaması güç olan bi olayın içine düşmüştük ve çıkamıyorduk. Ben ayakta durmaya çalıştıkça deprem oluyordu ve ben o depremin altında kalıyordum. Kararsızlık beni mahvediyordu. Karanlık ise beni içine çekiyordu aslında düşünecek olursak belki de herşey çok basitti, ama düşünecek halde değildim. Bütün olayları geçtim bunu Fırat yapsa bile annemi nasıl yakalamıştı? Bu zaten en merak ettiğim kısımdı. Evde tek bir hareketim bile annemin gözümde canlanmasına yetiyordu. Beni ne yaparsam yapayım kabul edecek tek kişi annemdi benim için her şeyi göze alabilecek bir kişi ama ben ise ona şimdi yardım edemiyordum bu içimde ki büyük sıkıntılardan biriydi ama sadece BİRİ!

             ( DEVAM EDECEK...)

HERŞEY NASIL İLERLİYOR SİZCE? BU ŞEKİLDE KİTABA DEVAM EDİYİM Mİ?

GECENİN SESSİZ ÇIĞLIKLARIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin