Not what I imagined

Hoofdstuk 5

Pov Loren

"Is het een idee om onze ouders uit te nodigen voor avondeten dan kunnen we ze het nieuws vertellen" stel ik voor. De verwachting is aangezien het een tweeling is dat we het niet lang verborgen kunnen houden en ik wil toch wel dat mijn ouders het van ons te horen krijgen. Niall knikt. "We moeten jou ouders maar eerst vragen aangezien ze vanuit Nederland moeten komen"
Ik knik en pak gelijk mijn telefoon erbij en stuur een berichtje aan mijn moeder met de vraag wanneer het hen uitkomt om hier langs te komen.
"Ik zat te denken dat als het wat duidelijker is, dat het zichtbaar is dat we misschien doormiddel van een foto het zelf bekend kunnen maken" Ik plaats mijn hand op mijn buik, het is pas het begin en ik moet er nog steeds heel er aan wennen maar Niall maakt alle beter. Hij is zo enthousiast dat ik dat ook langzaam wordt. Ik hoop wel dat we het nog even kunnen verbergen en geheim kunnen houden. Het idee van de foto kwam omdat ik dat toevallig voorbij zag komen. Het op die manier bekend maken lijk mij leuk, een mooie lange jurk aan en in een prachtige omgeving.
"Tot die tijd is het ons geheimpje" zegt Niall dan terwijl hij zijn hand op die van mij plaatst.
Mijn moeder reageert al snel.

Als we nog vliegtickets kunnen regelen dan zouden wij dit weekend wel langs kunnen komen.

Ik geeft mijn telefoon aan Niall zodat hij het berichtje kan lezen.
"Ik ga gelijk mijn ouders vragen dan kunnen we het nog allemaal regelen"

Niet veel later heeft hij zijn ouders gebeld en heb ik vliegtickets en een hotel in de buurt geregeld voor mijn ouders en die van Niall. Nu moet ik nog bedenken wat we gaan eten, hoe we het bekend gaan maken en wat ik aan doe. Het is een speciale gelegenheid maar hoe ik mij daar voor moet kleden, ik heb werkelijk geen idee.
"Waar denk je aan?" Niall legt zijn hand op mijn knie en kijkt mij vragend aan.
"Hoe we alles gaan regelen. Wat we gaan eten, hoe we het ze gaan vertellen en wat ik überhaupt aan moet doen" Niall begint te lachen.
"Maak je daar maar niet zo druk over. We dekken de tafel netjes en we laten gewoon eten bezorgen. Wat betreft je outfit, draag gewoon iets waar je je fijn in voet. Je ziet er namelijk altijd fantastisch uit wat je ook aan hebt" ik glimlach kort en kus hem dan. Hij heeft gelijk, ik moet mij niet zo druk maken. Ik maak mij altijd druk om alles, hij stelt mij gelukkig altijd op mij gemak.
"Ze kunnen in ieder geval komen, ik heb mijn ouders al een tijdje niet meer gezien. Behalve via video bellen dan" Niall glimlacht naar mij.
"Zie je wel, positief denken alles komt goed" Ik vind het spannend om aan mijn ouders te vertellen dat ze opa en oma worden, zullen ze enthousiast zijn of juist het tegenovergestelde. Wat nou als ze vinden dat ik te jong ben, of niet met Niall samen zou moeten zijn. Ze kennen hem en ze lijken het altijd leuk te hebben samen maar wat nu als ze dit niet goedkeuren. Ik denk altijd zoveel na over eventuele gevolgen, ga altijd van het ergste uit maar gelukkig is Niall compleet het tegenovergestelde en zorgt er voor dat ik mij niet zo druk maak. Altijd als mijn gedachten op hol slaan denk ik aan de woorden van Niall 'het komt goed, maak je daar maar niet zo druk over. We doen het samen' Samen met Niall kan ik alles aan, ook dit. Ik glimlach als mijn telefoon ineens begint te trillen. Ik zie dat Danielle mij probeert te bellen. Ik druk gelijk op accepteren en zie dat het een FaceTime gesprek is.
"Goedemorgen" begin ik enthousiast. Ik zie haar alleen maar glimlachen.
"Wacht even, ik nodig de rest ook even uit. Ik heb belangrijk nieuws!" Ik weet niet wat het nieuws is maar de glimlach op haar gezicht laat zien dat het goed nieuws is, maar wat kan er nu belangrijk en goed zijn? Niet veel later voegt de rest zich ook aan het gesprek toe.
"Nu we hier allemaal zijn, wil ik jullie graag vertellen.." Het is even stil en ik zie Niall stiekem met mij mee kijken. Ik grinnik een keer en wacht totdat Danielle verder gaat met vertellen. Dat doet ze niet, in plaats daarvan laat ze haar hand zien. Ik kijk verward naar het scherm tot ik zie dat ze een ring om haar vinger heeft.
"Ahhh! Jullie zijn verloofd!" Schreeuwt Fleur dan. Ik wil bijna mijn oren bedekken want ze schreeuwt zo hard dat ik ook nog eens bijna mijn telefoon laat vallen.
"Wanneer gaan we voor trouwjurken shoppen?" Rosa houdt haar telefoon dichtbij haar gezicht, de uitdrukking op haar gezicht is te grappig. Ik schiet in de lach en maak snel een screenshot.
"Daarom belde ik jullie dus, één om het goeie nieuws te vertellen en twee om jullie uit te nodigen om mee te gaan"
Ik kan niet wachten om mee te gaan, ooit zou het ook zover zijn voor mij. Als Niall met mij wil trouwen dan, nu focussen wij ons eerst op de komst van onze tweeling. Ik moet er daarnaast ook niet aan denken om met een dikke buik in een jurk te gaan lopen, of in ieder geval een trouwjurk.
"En hoe heeft hij jou ten huwelijk gevraagd?" Ik wiebel enthousiast met mijn wenkbrauwen en wacht op haar reactie, ik ben zo benieuwd hoe romantisch het was.
"Toen hij thuis kwam zei hij dat hij met mij ergens heen zou gaan. Hij had alles gepland, zijn outfit, de mijne. Daarna gingen we dus naar Hyde Park waar hij alles voor een picknick geregeld had. Hij had zelfs kaarsen mee genomen. En ineens zij hij de meest lieve woorden, ging op één knie en vroeg het toen. Het was een prachtige avond" Haar ogen stralen, hoe ze het verteld ik kan het mij zo voorstellen alsof ik er bij was.
"Ik ben zo blij voor jullie!" Zeg ik dan enthousiast.

Na nog even gepraat te hebben hangen we op. Ik zie dan dat ik een berichtje heb, waarschijnlijk van mijn moeder. Als ik het bericht open zie ik een onbekend nummer.

Hee Loren, ik vroeg mij af hoe het nu met je gaat. Binnenkort kom ik weer een keer naar Londen, kunnen we dan afspreken? X Nola

Van schrik laat ik mijn telefoon vallen.