Not what I imagined

Hoofdstuk 4

Pov Danielle

"Hmm dit is heerlijk" zeg ik voordat ik wat te eten in mijn mond stop. We zitten in Hyde park waar het momenteel vrij rustig is. Louis heeft een picknick geregeld. De lucht is prachtig, een geweldige zonsondergang met spectaculaire kleuren. Ik ben blij dat we kunnen zitten, op het gras of de paden hier is het lastig om op hakken te lopen. De outfit die hij voor mij uitgekozen heeft is heel mooi maar niet het meest comfortabel om uitgebreid in te lopen.
"Ik ben blij dat je het lekker vind" De glimlach op zijn gezicht is groot. Nu de zon langzaam onder gaat moeten we het met minder licht doen. Net op dat moment haal Louis een aantal kaarsen tevoorschijn. Hij probeert ze recht en stabiel in het gras te zetten voordat hij ze aan steekt. Hij heeft vandaag overal aan gedacht, mijn outfit, het eten, de kaarsen en wie weet wat hij nog meer van plan is vanavond. Ik neem nog een hap terwijl ik om mij heen kijk. Als ik in mijn ooghoeken naar Louis kijk zie ik hem zenuwachtig zijn handen bewegen.
"Bedankt voor vandaag" ik glimlach naar hem, vandaag begon slecht maar onze date maakt het toch wel weer wat beter. Het verlies is niet iets wat je makkelijk kan verwerken maar we zullen er samen vast uit komen. Zijn woorden van een paar uur geleden spoken nog door mijn hoofd.

Het komt allemaal goed, ik geloof er in dat wij ooit samen een kindje krijgen. Al is het misschien nu voor ons beide beter om het even met rust te laten. Rustig aan te doen en dan op een dag komt het vast allemaal goed, onverwacht misschien zelfs maar ik geloof er in.

Ik raak in gedachten verzonken, het idee van ons eigen kindje. De kleine handjes, stralende oogjes en een kleine lach. Ik kan niet wachten om moeder te worden en Louis, ik weet zeker dat hij een goeie vader zal zijn.
"Babe.." Louis haalt mij uit mij gedachten door zijn hand op de mijne te plaatsen. Ik kijk hem aan in zijn ogen, het kleine beetje licht laten zijn ogen stralen.
"Ik ben zonder jou naar Amsterdam geweest en kon alleen maar aan jou denken. En, ik had het moeten weten.. Ik ben naar zoveel plaatsen geweest, op zoek naar jou in de gezichten
Ik kon het voelen, ik verspilde mijn tijd terwijl jij het altijd was. Jij bent het altijd geweest voor mij, je zorgde voor een glimlach op mijn gezicht. Ik kan niet meer zonder jou, ik wil jou voor altijd aan mijn zijde..." Hij stopt even met praten. Ik kijk hem met waterige ogen aan terwijl hij iets uit zijn zak haalt en op één knie gaat zitten.
"Wil je met mij trouwen?" Hij opent het doosje waar een prachtige ring in zit. De waterige ogen maken plaats voor tranen, tranen van blijdschap.
"Ja" is het enige wat ik er zachtjes uitkrijg. Geen idee wat ik nu zeggen moet, zijn woorden waren zo lief. Dit maakt vandaag de beste dag uit mijn leven, op èèn na dan. Dat zal de dag zijn waarop ik zeg 'ja ik wil'. Ik knik nog maar een keer enthousiast en omhels hem. We zijn hier zo goed als alleen onder de sterren op een picknick kleed, ik weet niet hoe ik het mij voorgesteld had maar dit is zeker romantisch. Als ik hem los laat plaatst hij zijn handen aan beide kanten van mijn gezicht en kust mijn lippen. Zacht, voorzichtig maar vol met passie en liefde. Dit is de man waarmee ik de rest van mijn leven wil doorbrengen, dit is de man die mij gelukkig maakt.
"Ik weet dat vandaag voor ons misschien niet zo goed begon maar ik was al een tijdje van plan je ten huwelijk te vragen." Zijn gezicht is dicht bij die van mij, ik zie hem met een grote glimlach naar mij kijken. Hij haalt de ring uit het doosje en pakt mijn hand om de ring vervolgens om mijn vinger te schuiven. In het kleine beetje licht dat we hebben zie ik de ring schitteren. Hij is prachtig, precies zoals ik hem mooi vind. De ring is niet groot, niet te veel stenen en gelukkig niet te overdreven. De ring past ook nog eens perfect, Louis moet hier zoveel tijd in gestoken hebben. Het plannen van het aanzoek, bedenken wat hij wil zeggen en natuurlijk het uitzoeken van de ring. Ik had geen idee dat hij dit voor vandaag gepland had.
"En ik kan niet wachten om ja ik wil te zeggen en voor altijd de jouwe te zijn" zeg ik dan om de stilte te doorbreken.
"Vind je hem mooi" Zegt hij terwijl hij mijn hand vast houd. Ik knik naar hem met een brede glimlach op mijn gezicht.
Louis plaatst zijn lippen nogmaals op de mijne. Langzaam begeleid hij mij naar beneden zodat ik op het picknick kleed lig, hij hangt boven mij. Zijn handen gaan over mijn lichaam. Ik wou dat we hier in dit moment konden blijven, alleen zijn we in het openbaar. Iedereen zou ons hier kunnen zien. Ik verbreek de kus en kijk hem dan diep in zijn ogen aan.
"Misschien is het beter dat we naar huis gaan" zeg ik dan met een knipoog. Hij weet precies wat ik bedoel en staat gelijk op om alles op te ruimen. Ik grijp nog snel iets te eten voordat hij het opgeruimd heeft. Het kleed vouw ik op zodra Louis alle spullen er vanaf heeft gehaald. Met het opgevouwen kleed over mijn arm geslagen lopen we samen terug. "Wat dacht je van een ceremonie buiten met veel bloemen en dan kunnen we bijvoorbeeld overal lampjes hangen voor het feest later op die dag" In gedachten ben ik al de hele bruiloft aan het plannen maar Louis moet het ook leuk vinden, misschien wil hij wel in de kerk trouwen.
"Je bedoelt zoals in de film Twilight?" Ik schud lachend mijn hoofd, het is zeker een mooie bruiloft in de film en misschien komt daar ook wel een deel van de inspiratie vandaan maar ik wil dat die van mij uniek is. Iets anders waar ik mij ook op verheug is het uitzoeken van een jurk. Dan kunnen we met zijn allen er een leuk dagje uit van maken, al moet ik het de meiden nog wel eerst vertellen.