Not what I imagined

Hoofdstuk 2

Pov Loren

Rosa en ik lopen samen naar binnen. De geur van de vers gebakken koekjes ruik je meteen als je binnen komt. Ik weet niet of er nog meer komen, ik heb eigenlijk niet meer gekeken. Danielle zet een bord met koekjes op de tafel in de woonkamer en wij nemen allemaal plaats op de bank.  Ik wil gelijk een koekje pakken, maar net wanneer mijn hand boven het bord is krijg ik een tik op mijn hand. Het is Danielle. "Nog niet iedereen is er en straks zijn ze al op voordat ieder een er is" Niet veel later komt Fleur vrolijk binnen gelopen, ze begroet iedereen met een knuffel en gaat dan op een stoel zitten. 

"Volgens mij is iedereen er, die komen kon althans. Dus ja Loren je mag nu een koekje pakken" zegt ze met een knipoog. Ik grijp gelijk een koekje van het bord en stop die in mijn mond. "Hmm" zeg ik dan, het zijn heerlijke koekjes. Als ik mijn koekje op heb begin ik met vertellen. Ze weten nog niet dat ik in verwachting ben en al helemaal niet dat het een tweeling is. Ik hoop dat zij mij wat steun kunnen bieden, naast Niall natuurlijk. Mijn familie is er niet en ik ben bang dat ik er alleen voor kom te staan. " Ik moet jullie wat vertellen" begin ik, mijn stem slaat over en ik ben bang om verder te gaan. Mijn ogen zijn vochtig maar ik wil niet gaan huilen. Ik slik de brok in mijn keel weg en ga verder met vertellen. "Ik ben zwanger" het komt er voorzichtig uit. Danielle kijkt verbaasd, Fleur is ook al zo stil en Rosa kijkt mij met open mond aan. Fleur is de eerste die wat zegt. "Maar dat is fantastisch! Wat leuk voor jullie, gefeliciteerd" zegt ze dan. Er rolt gelijk een traan over mijn wang. "Ik neem aan dat dit geen tranen van blijdschap zijn?" zegt Danielle terwijl ze mij aankijkt. Ik schud mijn hoofd. "Toen ik er achterkwam was ik nogal in shock, ik durfde het Niall niet te vertellen. Ik zat dan ook huilend op de bank toen hij thuis kwam. Tegen alle verwachtingen in was hij heel blij" Voordat ik verder ga met vertellen veeg ik de tranen van mijn wangen. "Niall is juist heel lief en hij support mij dan ook volledig alleen na vanmorgen weet ik het gewoon even niet meer" Ik zucht een keer en kijk de kamer rond. Iedereen is even stil. Rosa kijkt mij bezorgd aan en vraagt dan " Wat is er van morgen gebeurd? Jullie zijn toch niet uit elkaar? Ik zag jullie net nog samen in de auto" Ik schud mijn hoofd. Ik pak de foto's erbij die we vanmorgen mee hebben gekregen van de echo, daar waar je duidelijk kunt zien dat het een tweeling is. Ik leg de foto's op tafel neer, alle drie kijken ze gelijk naar de foto's. "Jullie verwachten een tweeling?" stamelt Danielle dan. Ik knik. "Een tweeling kan misschien lastig zijn maar jullie kunnen het aan dat weet ik zeker, kijk eens wat jullie allemaal doorstaan hebben. Dit is dan alleen toch maar geweldig nieuws?" zegt Danielle terwijl ze een arm om mij heen slaat. 

"Het is inderdaad geweldig nieuws, maar ik ben vooral ook bang. Wat nou als ik niet goed genoeg ben, of als de jongens weer op tour gaan? Dan sta ik er alleen voor " Ik leun met mijn ellebogen op mijn knieën en verstop mijn gezicht in mijn handen. Rosa gaat voor mij op de grond zitten. "Je zal er nooit alleen voor staan, Niall vind vast een oplossing en daarnaast heb je ons" Rosa glimlacht naar mij. Waarschijnlijk om weer te zorgen voor een vrolijke sfeer begint Fleur te lachen. "Het is misschien wat vroeg maar hebben jullie al aan baby namen gedacht" Ik schud mijn hoofd. "Niall zei net in de auto al wel dat we nu aan meer namen moeten denken. Met een baby bedenk je een jongen en een meisjes naam maar nu. Nu kunnen het twee jongens zijn, een jongen en een meisje of twee meisjes. Om eerlijk te zijn heb ik ook nog niet eens gedacht aan een naam" Rosa pakt gelijk haar telefoon erbij. "Dan gaan we nu gewoon gelijk wat zoeken, schrijven de namen op waar jij nu enthousiast van word en dan ga je het er daarna gewoon met Niall over hebben. Daarna kunnen we misschien gaan kijken hoe je de kinderen kamer wil hebben, Pinterest staat vol met super leuke dingen" Ik kan alleen maar lachen het enthousiasme van Rosa zorgt daar wel voor. "Wat dacht je van Niall Junior" grapt Fleur dan. "Ik ga mijn eventuele zoon niet Niall Junior noemen, dat is zeker" ik schud lachend mijn hoofd. Allemaal lachen we kort. "Ik weet zeker dat Niall het ook een goed idee is" Gaat ze verder helemaal overtuigd van haar idee.  "Ik denk ook niet dat je moet gaan voor die naam, wat dacht je van, Emma, Olivia, Noah of James" Begint Danielle dan. Ik schud mijn hoofd, iets wat ik zeker weet is dat ik niet wil gaan voor namen die in de top 10 staan. 

Nadat ik een hele lijst afgewezen heb en we vooral veel gelachen hebben om gekke of rare namen, een idee van Fleur heeft Danielle nu een aantal ideeën opgezocht voor een kamer. "Ik hoop zo dat het twee meisjes zijn, moet je kijken hoe leuk deze kamer is" zegt ze dan. De kamer is inderdaad heel erg leuk, veel roze maar niet te overdreven. Ik scrol iets naar beneden. "Ik denk dat ik deze leuker vind"  zeg ik dan. Het is meer een bohemian style kamer, de lampen zijn leuk de kleuren zijn vrij neutraal waardoor het niet uitmaakt of het voor een jongen of een meisje is. Als is de bohemian style misschien niet super leuk voor een jongen, de kleuren kunnen wel voor beide. Mijn telefoon trilt en ik zie dat ik een berichtje heb van Niall. 

Zal ik je zo ophalen? Gaan we samen uit eten :) 

Ik glimlach, Niall en ik moeten genieten van onze momenten samen want zodra de tweeling er is zullen we daar minder tijd voor hebben. Dan zullen we genieten van de tweeling en de momenten als gezin. Die woorden klinken nog steeds raar, maar ik zal er aan moeten wennen en met alle steun om mij heen gaat het allemaal vast goed komen. 

--------------------------------------

Dit is dan het tweede hoofdstuk ik wilde toch graag nog weer wat schrijven ook al mag ik eigenlijk niet op schermen kijken omdat ik met een hersenschudding thuis zit 🙈. 

Als er suggesties zijn voor baby namen hoor ik dat graag, ik heb zelf namelijk nog geen idee.