Bizim Tayfa

"İyiki varsın" / Bölüm 5

Çok sık bölüm yazdığımın farkındayım ama 15 tatilin bitmesine az kaldı. Ve sonra okullar açılıyo. O zamanda ben inek öğrenci mod: on arkadaşlar. 15 tatil bitince perşembe ve pazar günleri yeni bölüm yazarım diye düşündüm. Sizce olur mu? Yorumlarda veya mesajda söylersiniz artıık :d Neyse uzattım biraz iyi okumalar .d
Multimedia 1: Uyuma pozisyonları Multimedia 2: Söyledikleri şarkı

Her zamanki bizim bara gelip taburelere oturduk. Ben ve Batu bira söyledik diğerleri biradan nefret ederdi. Hani anlamıyorum bara gelip soda içmek nedir? Biramın son kalan yudumunuda yudumladıktan sonra Batu yanıma geldi.

"Dans edelim mi bebek?" Başımı sallayınce elini belime koydu ve herkesin dans ettiği yere geldik. Slow müzik vardı ve herkes kafa bulmuştu. Durunca Batu iki elini belime koydu bende ellerimi onun boynuna atıp birleştirdim. Kısa bir süre dans ettikte sonra müzik bitti biz de taburelere geri döndük.

"Sahile gidelim mi? 2 gündür gitmiyoruz?" Rüzgar'ın fikrini onaylayınca bardan çıktık ve sahile doğru yürümeye başladık. Ben yürürken afalladığım için Batu elini belime atmış, yürümeme yardım ediyordu. Sahile geldiğimizde bir ateş yakılmış ve o ateşin etrafına toplanmış gençler gördük. Herkes ilk önce birbirine baktı, daha sonra oturma kararı alıp boş yerlere oturduk. Yanımda Batu diğer yanımda ise tanmadığım ama baya tatlı bir çocuk vardı. Bir çocuk elinde gitarıyla gelince Batu'ya birbirimmize bakıp kafa salladık.

"Aranızda gitar çalmayı bilen biri var mı?" Çocuğun sorusuna bir tek Batu el kaldırmıştı. Çocuk gitarı Batu'nun eline verince Batu kulağıma şarkının ismini fısıldadı. "Tamam" diyip melodinin başlamasını bekledim. Ceycey ve Almira telefonlarını kaldırıp videoya çekiyolardı.

(siyahlar beraber söyledikleri yerler, Batu'nun tek söylediği yer yok)

Ben Sana Doyamadım Baksam Da Yüzüne

Kimseyi Koyamadım Senin Olan Bu Yere

Ben Seni Tutamadım Sarsam Da Tenime

Gündüzüm Geceye Döner Dönmeyen Sensin Yine

Kimseler Anlamaz, Kimseler Saramaz

Kim Sever Seni Benim Sevebildiğim Kadar

Kimselere Göremez Kimseler Duyamaz

Bilenler Bilmez Olur Benim Yüreğim Yanar

Karalar Bağlar Da Ağlarım Ben

Ben Sana Kıyamadım Kırsan Da Döksen De

Dalgalıyım Bu Denizde Kıyılar Sensiz Yine

Ben Seni Bulamadım Saklandım Bir Yere

Gündüzüm Geceye Döner Gönül Matemlere

Şarkı bitince herkes alkışlamaya başladı. Batu gitarı çocuğa verip teşekkür ettikten sonra ayağa kalktı.

"Bizim tayfa hadi kalkın gidelim artık. Daha yapıcak çok işimiz var" Herkes ayağa kalkınca yürümeye devam ettik. Sokağın başına gelince birbirimize veda edip ayrıldık. Batu'nun evine gidip birkaç eşyasını aldıktan sonra bizim eve geçtik. Ve evet şu anda çok klişe bir durum yaşıyoruz. Batu'nun bizim evde kalıcağı oda boyanıyordu ve Batu 2 gece benim odamda kalıcaktı. Ben yatağıma yatmış tavanı seyredirken Batu pijamalarını giymiş gelmişti. Annemler gece uçağa binip sabah orda olucaaklarını söyledi, yani yarım saat önce evden çıkmışlardı.

"Ya Batu uyumasak mı? Film falan izlesek?"

"Bana uyar. Ama laptopu salondaki televizyona bağlayalım. Daha iyi olur."

"Tamam farketmez. Ama filmi ben seçerim"

"Tamam benim izlediğim filmler olmasın."

"Tamam" Laptopu ve şarj aletini kolumun altına sıkıştırıp aşağı indim. Televizyon ünitesine koyup film aramaya başladım. Şimdi eğer Batu değil de sevgilim olsa bir 'American Horror Story' açardım ve gece onunla uyurdum ama durumum forever alonee. Almira bir filmden bahsediyodu neydi çok romantik duygusal falan. Hah Aynı yıldızın altında. Onu açıyim.

"Daha önce romantik-duygusal film izledin mi?"

"Hayıır"

"O zaman bir ilkini benimle gerçekleştir. Aynı yıldızın altında açıyorum." Kafasını sallayınca oynata basıp Batu'nun yanına oturdum. Yumoşu yatağımda unuttuğum aklıma gelince koşarak odama çıktım ve yumoşu alıp geri döndüm. Batu'nun yanına kurulup yumoşu kucağıma aldım.

----

"Ama şunu söyleyeyim: Geleceğin bilim insanları kapıma dayanıp icat ettikleri robot gözleri denememi istediklerinde onlara defolup gitmelerini söyleyeceğim çünkü,onsuz bir dünya görmek istemiyorum."

"Ama Gus , sevgilim , kendi küçük sonsuzumuz için sana ne kadar teşekkür etsem az . Yaşadıklarımızı hiçbir şeye değişmem . Sayılı günler içinde bana bir sonsuzluk verdin ve bunun için sana müteşekkirim."

Film bittiği zaman ben salya sümük ağlıyordum. Düşünsenize kansersiniz ve bir çocuğa aşık oluyorsunuz. Çocuk sizin için tedavi şansını geri çeviriyor ve aynı zamanda dilek hakkını kullanıyor. Ve sonra ölüyor. Filmin Amsterdam'da ki olduğu yerden beri ağlıyordum. Batu'nun dizlerine başımı yaslamış hem ağlıyor hemde filmi izliyordum.

"Şşt tamam ağlama artık. Filmi kapatayım beraber uyuyalım olur mu?"

"Tamam" Batu laptopu kapatıp yanıma geldi. Beni kucağına alıp yukarı çıkardı. Yatağa beni yatırdıktan sonra üstünü çıkarıp yanıma yattı. Başımı Batu'nun boynuna gömüp gözlerimi kapattım ve uyumaya çalıştım.

"İyiki varsın" diye fısıldayı uykuya kendimi teslim ettim. En son Batu'nun sesini duydum.

"Sende. Sende iyiki varsın"