Okul çıkışı eve doğru ilerledim, eve girdiğimde baba diye seslendim fakat babam yoktu. Allah bilir şimdi nerede? Üzerimi değiştirip ev işlerini hallettim, ödevlerimi de bitirdikten sonra güzel bir yemeği hak etmiştim derken telefonum çaldı. Açıp;
"Alo kimsiniz"
"Alo ben cemre "
"Telefon numarım nereden aldın"
"Orasını boşver biz yani yaren merve ben bir kafede buluşacağız sende gelmek ister misin"
"Hıı bilmem yani gelirim hem daha iyi tanışmış oluruz"
"Aynen" telefonu kapatıp bir şeyler atıştırdım ve babamı aradım her zamanki gibi kapalı sinir bozucu!!
Odam çıkıp üzerimi değiştirdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Cemreyi arayıp nerede buluşacağımızı sordum. Verdiği adrese doğru ilerledim, kafeye girdiğimde hemen karşımda duran masada oturuyorlardı yanlarına gidip
"Selam kızlar"
"Selam eciş" dedi merve
"Hoşgeldin" yaren ve cemre sıcak bir tonla
5 DAKİKA SONRA
"Eee kızlar " diye konuşmaya başladım
"Kendiniz hakkında bir şeyler söyleyin"
"Valla ecenaz sende bir şeytan tüyü var ben seni şu anda çok iyi tanıyorum hemen ısındım." mervenin bu sözünden sonra hepimiz kahkahaya boğulduk.
"Ben kendim hakkımda bir şey söylemek istemem çünkü beni yaşadıkça tanımanızı isterim"
"Bence senle ben çok iyi anlaşıcağız" dedi cemre
YAZARDAN
Böyle böyle çok iyi bir vakit geçirdiler, ecenaz sonunda kendine göre birilerini seçmişti. Cemre ile çok iyi anlaşıyordu. Kafeden çıkıp eve gitti çok mutluydu, keşke mutlu olma sebebi çok sevdiği babası olsaydı ama babası mutsuz olma sebebi idi. Babası yine evde değildi, kim bilir şimdi nerede, ne yapıyor, kimlerle beraber çok özlüyordu babasını bir kere gelip başını okşamadı, her ne kadar seviyorum dese de sevgiyi göstermedikden sonra ne fayda usulca yatağına uzandı ve mışıl mışıl uyukuya daldı. Sabah erkenden kalktı, üzerini değiştirip aşağıya indi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Karşısında şoka girdi, babası koltukta uyuya kalmıştı. Mutfağa gidip bir şeyler atıştırdı. kalem kağıt çıkarıp babasına not yazdı, çünkü uyandığında direk mutfağa gideceğini biliyordu,
"Babacım günaydın bu güzel sofra senin
için umarım beğenmişsindir. Ama senden bir
isteğim var lütfen eve vaktinde gelip git"
Seni Dünyalar Kadar Çok Seven Kızın...
Notu bıraktıktan sonra ayakkabısını giyip sokağa çıktı. Güzel İstanbul un kokusunu içine çekti. Sonrasında okulun yolunu tuttu. Yolculuk sırasında babasını düşündü. O büyük düşüncelerden onu ayıran şey çarpışmaydı. Sarı saçlı uzun boylu biriyle çarpışmıştı okulun önünde.
"Pardon" diyip giderken
"Sorun değil prenses" dedi burak, bunu duyduğu halde arkasına bakmadan gitti ecenaz. Sınıf yerine kütüphaneye gitti. İstediği kitap üsteki rafdaydı kendini zorlayıp uzanmaya çalışıyordu, o sırada bir el o kitabı ecenaza doğru uzattı. O çarpıştığı kişiydi onu aldırmadan masaya oturdu, kitabı açıp okumaya başladı. Tekrardan yanına gelip onu hayranlıkla izliyordu.
"Ya sen beni mi takip ediyorsun!"
"Senden düşen parıltıları toplarken peri kızı ile karşılaştım bu güzelliğini kimden alıyorsun" burak bunları söylerken ecenaz ona anlamsızca bakıyordu. Bunları gören cemre hızlı adımlarla yanlarına gitti, ecenazı korumak için
"Bana bak burak ecenazdan uzak dur şimdi gurubunun yanına git!" dedi sinirli bir şekilde
"Cemre sakin ol ayrıca bu kim ne gurubu?"
"Evet peri kızı gerçeği öğrenme vaktin geldi ben berkcanın grubundayım"
"Öncellikle bir daha bana peri kızı deme ve benden uzak dur"
"Ya adını bilmediğim için peri kızı dedim ayrıca peri kızlarına taş çıkarttırsın" bu sefer cemre konuştu,
"BUrak git" burak ecenaza öpücük gönderip gitti. O sırada enes ve arkadaşları buraya doğru yaklaşıyordu,
"Ne oluyor burada cemre" dedi sinirle
"Şey enes burak bur-"
"Evet biliyorum ve ben bunu senden değil başkalarından öğreniyorum"
"Ya enes bir sakin ol ayrıca cemreye kızma benim hatam ben burağın berkcanın grubunda olduğunu da bilmiyordum"
"Evet cemre bir hatan daha ya ben sana demedim mi öğret kıza anlat diye"
"Enes cemrenin suçu yok ben yaşayarak öğrenmek istedim" dedi enese yaklaşarak,
"Öylemi efendim kuralları sen mi koyuyorsun kendine gel bu gurubun başı benim" dedi ecenaza yaklaşarak
"Kuralları benim koyduğum yok saçmalıyorsun ufacık bir şeyi büyütüyorsun"
"Sen bu guruba yeni katıldın bu grubu yönetiyorum"
"Grup üyeleri olmadıkça biz olmazsak sen kimi yönetiyorsun ayrıca sen bu gurubun başıysan bizde boyunuz biz hareket etmezsek sen nereye dönüp bakıyorsun"
"Benimle düzgün konuş"
"KONUŞMAZSAM"
"Ece sakin enes sende bir sakin olun onlar bizi birbirimize düşürmeye çalışıyorlar ve sanırım başarıyorlar onlara istediklerini vermeyelim" dedi berke
"Cemre şimdi ecenazı da alıp ona tüm grupları anlatıyorsun bir hata istemiyorum"
"Tamam" ecenazı da alıp gitti.
Evet bir bölümün sonuna daha geldik, ateşli bir tartışma oldu. Umarım bölüm istediğiniz gibi olmuştur. Satır arası yorumları da bekliyorum ve o pamuk parmağınızın yıldıza dokunduğunuzu hissediyorum. Takip edenlere, kitabımı okuyup vote yapan yetmeyip yorum yazanlara teşekkür ederim. Hepinize kucak dolu öpücükler
