𝓜𝓲ł𝓸ść 𝔀 𝓴𝔀𝓲𝓽𝓷ą𝓬𝔂𝓶 𝓸𝓰𝓻𝓸𝓭𝔃𝓲𝓮

1. Niedowierzanie

Smacznie spałam gdy nagle zaczął dzwonić budzik. Jest tak głośny że miałam wrażenie iż usłyszała go cała wioska. Gwałtownie go wyłączyłam i podniosłam się z łóżka. Rozejrzałam się po jescze dość pustym pokoju i przypomniałam sobie, czemu miałam rano wstać. Dokładnie. Rodzice przekonali mnie abym poszła do szkoły. W tym tkwił cały problem, ponieważ nie czuję się na siłach aby tam chodzić. Co jeśli ktoś będzie mnie oceniał? Co jeśli ktoś będzie ode mnie lepszy i będzie się ze mnie śmiał.... Te myśli nie dawały mi spokoju. Wreszcie wygrzebałam się z łóżka i podeszłam do wysokiego, okrągłego lustra. Spojrzałam na swoją marną twarz i stwierdziłam że muszę wziąść się w garść. Kiedy wszyscy jeszcze spali, zrobiłam sobie skromne śniadanie i szybko je zjadłam. Następnie przygotowałam swoją ulubioną długą sukienkę z wieloma uroczumi drobiazgami jak falbanki, kokardki czy zdobione guziczki. Rozczesałam swoje długie blond włosy i ozdobiłam je kokardą pod kolor sukienki. Użyłam perfum mojej mamy ponieważ uwielbiam ich słodki zapach. Oczywiście używam ich bez jej wiedzy ponieważ nie pozwala mi ich brać ale dziś mam pierwszy dzień w mojej szkole, więc muszę wypaść dobrze!
Zabrałam swój mały plecak do którego schowałam wodę oraz małą przekąskę. Założyłam czarne buciki i narzucilam na siebie lekki sweterek gdyż widziałam jak drzewa kołysały się od wiatru. Stanęłam przed drzwiami, wzięłam głęboki wdech i wyszłam na dwór. Pierwsze czym zauważyłam były pięknie kwitnące kwiatki pod naszym domkiem.
"Ohhh jak ja uwielbiam naturę"
Pomyślałam kucając i przyglądając się roślinom. Szybko jednak spostrzegłam, że jeden z kwiatków leżał na ziemi, oderwany od reszty. Nie mogłam go tak zostawić więc włożyłam go w swoje włosy, przy okazji jeszcze bardziej je ozdabiając. Wstałam i pewniejsza siebie opuściłam dom.