Gibiler gibi.
Sanki ben sussam, hiç konuşmayacakmışsın gibi.
Konuşsam kaçacakmışsın gibi.
Gibiler hiç eksilmeyecekmiş gibi.
Geç kalmış biraz da erken gelmiş gibi. Zor gibi kolay gibi.
En önemlisi de gece gibi.
Ben bir dolunay.
Sense sadece karanlık gibi.
Her şeyi içine hapsedip hiç anlatmayacakmış gibi.
Bir ağaç gibi bir lâl gibi. Kör gibi.
Uzak bir kent gibi.
Tanımların hep yalın hep soğuk.
Aşk gibi
Dokunduğumda yakacak bir buz gibi. Yanlış insan gibi.
Hiç gelmeyecekmişsin, bir gün ölecekmişiz gibi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Eğer bir hastalığım olsaydı adını "şiir" koyardım
Puisiyarım bırakılmış onlarca şiirin ardından hala nasıl aynı adama tüm geceyi armağan edebiliyorum? o an kendime ve kendi benliğime sunacak milyonlarca sebebim varken aklıma güzel bir gökyüzü armağan ettim
