cennet ateşi

cennet

 fotorafta ki cennet yüksek üniversitesi üniforması

 yeni bölüm iyi okumalar 

    yaklaşık bir günümü ne yapacağımı düşünerek geçirdim iyice tarttım ölçtüm sordum sonucunda da cennete gidip melek olma kararı aldım annemi 17 yıldır ilk defa görmüştüm elbette börüler  onurlar yada güneşler her zaman olacaktır ama annemden bir tane var ve onu tanımayı çok istiyordum bu kararımı açıkladığımda börü ve kardeşleri anlasa da üzüldükleri her hallerinden belli oluyordu anneminse yüzünde güller açmıştı...

gideceğim için bavullarımı toplamak için müsaade isteyip odama geçtim yanıma kıyafet gibi şeyler yerine onsuz yaşayamam dediklerini al yanına diyen annemi dinledim uyuma köpeğimi yastığımı tarağımı bilgisayarımı günlüğümü bıçaklarımı küçüklüğümden beri sakladığım ve kapağını açamadığım süslü desenli eskitme görünümlü büyük ve ağır kitabın da benle gelmesi gerektiğini düşünüp sakladığım yerden çıkardım bu sefer kapağını açabilmiştim içinde ki yazılara göz gezdirdim hiç bilmediğim bir dilden olmasına rağmen kelimelerin anlamlarını anlayabiliyordum annem o sırada odama geldi annem "o kitabı cennetin her köşesinde arayıp durmuştum demek sendeymiş" dedikten sonra elimden kitabı çekip aldı ben" neden aldın elimden" annem " kızım bu kitap en  kutsal melekler için çok önemli ve uğruna savaşlar verilen sırlar kitaplarının ilkidir senin açabilmene şaşırdım doğrusu çünkü her melek açamaz" ben " ne özelliği var ki bu kitabın" annem "bu kitabın içinde en kutsal olan kelamlar vardır emirler gelecekte olacaklara bu kitaptan ulaşılıyor bunu da çok özel melekler yapabiliyor ancak demek ki kızım sen yüksek kurulun en kutsal meleği olacaksın seninle gurur duyuyorum hadi hazırsan gidelim" , ben" hazırım nasıl gideceğiz" annem parmağında ki yüzüğün taşını ovunca yüzükten bir ışık portalı açtı annem eliyle gir işareti verdi ben de ilerledim geçtiğimde göz kamaştırıcı bir yere gelmiştik annem "kızım burası yeni evin cennet melek akademisine hoş geldin" önümdeki yüksek ve muazzam şekilde inşa edilmiş yapıta baktım sonrada etrafı iyice bakındım annem şaşkınlığımı fark edip bana kuralları hem anlatıyordu hem de kayıt yaptıracağımız yere gidiyordu annemin anlattığına göre o bu üniversitenin öğretim görevlilerindenmiş okulun kuralları bir önce ki okulumdan biraz daha değişikti zamanla alışacağımı umuyordum.    

   annem kaydımı yaptırmış beni tembih etmiş ve burda yatılı kalacağım odamı göstermişti kendi dersi olduğu için bana ders çizelgesini vermiş bana buraları öğretmesi içinde asistanını iyice tembihlemişti. annemin asistanı" hoş geldiniz 10 dk sonra uçma eğitimi dersi var size tavsiyem üniformanızı giymenizdir" onu iyice süzdüm gözleri ela boylu biraz uzun yapılı ve yakışıklı denebilicek bir yüzü vardı sivilce dahi yoktu kumral teninde benle yaşıt gözüküyordu ben "üniformam yok ama" çocuk nefes verip gülümseyip odada ki gardroba yöneldi gözlerini önce bana çevirdi iyice süzdü sonra gözlerini kapatıp gardolaba elini uzattı ve ünformayı çıkarıp bana uzattı fazla ruhsuz bu kıyafet hayal gücüme işkence etti demek yersiz olmaz ,cennetten daha iyisini beklerdim kıyafeti giymem için müsaade istedim giyince de hemen çıktım annemin asistanı beni dersin olacağı yere eşlik etmişti. buranın tavanı yoktu sonsuzluğun gökyüzü buradan görülüyordu odaya girince herkes konuşmayı bırakmış hizaya girmiş günaydın berkin profesör demişlerdi demek ki adı berkindi ve o da öğretim görevlisiydi sınıfın önünde önce beni tanıttı sonra da yeni ve bilgisiz olduğum için eğitime benle başladı, önce kanatlarını çıkardı benim ki zaten açıktaydı berkin hoca belime sarılıp yükseklere uçmaya başladı kanatlarını çırpıyordu en yükseğe gelince belimdeki eli gevşedi o gevşedikçe benim korkum artmaya başladı gözlerim kapalıydı yüksek benim en korktuğum yerdi berkin" aç gözlerini, bak cennete korkulacak bir şey yok sana bir şey olmasına izin vermem" ben" hocam yapamam çok korkuyorum" dedim içime börünün sesi doldu" biri sana mı dokunuyor" kıskançlığı şimdiden başlamıştı berkin"korkunu anlıyorum seni sıkı sıkı tutuyorum sen alışana dek tutacağım" ben "alışınca ne olacak ki" berkin"uçacaksın şimdi seni bana döndürecem böylece ellerini tutabilirim ve sana daha rahat uçmayı öğretebilirim" sözünü biterle bitmez hareketlenince berkin hoca ben korkudan "hocam yapmayın düşücem" berkin" ben tutuyorum seni korkma" korkmamak elde değildi yine de yapılacak bir şey yoktu berkin hocanın dediğinden başka dediği gibi yavaşça yüzümü ona döndüm dönerle dönmez korkudan kollarımı ona sarmış kafamı da boyun boşluğuna gizlemiş gözlerimi de kapatmıştım berkin hoca da bu tavrıma gülüyordu ama korkumu anlayıp o da sarılmıştı berkin hoca" yüksekten bu kadar korkan ilk meleksin seni indirmeyeceğim bu korkunu bugün yeniceksin anlaştık mı" ben " hocam gülmesenize ya komik mi korkuyorum ne var bunda olabilir" berkin" melekler yüksek canlılardır onlardan birinin ilk defa yüksekten korktuğunu görünce yavrucum haliyle komik geliyor"...................................

691 kelime oldu kızlar kaç gündür yazmaya çalışıyorum anca bu kadar oldu bi bunu okuya durun